۲۵ آذر ۱۳۹۳ - ۱۶:۱۸
کد خبر: ۲۳۶۰۶۷
گزارشی از برنامه دیشب مصیر

روحانیون با ورود به عرصه اجرایی به امر بسیار مهم تربیت کمتر پرداختند

خبرگزاری رسا-روحانیون ما با ورود به عرصه اجرایی به امر بسیار مهم تربیت کمتر پرداخته اند هرچند در موارد بسیاری به امور تربیتی اشاره شده اما لایه های گوناگون تربیتی در اسلام بسیار گسترده است و علمای دینی باید این بخش ها را برای مردم آشکار و تبیین کنند.
زندگي در لباس روحانيت

رواج فرهنگ مک دونالدی  آسیب به زندگی ایرانی-اسلامی است؛ این خلاصه همه آنچیزی بود که بینندگان دیشب برنامه مصیر تلویزیون شاهدش بودند. توجه دادن میهمانان برنامه نسبت به کمرنگ شدن نقش روحانیت در عرصه تربیت اجتماعی و تغییر ذائقه عمومی و تحول منفی در سبک زندگی مردم.

 

برنامه تلویزیونی " مصیر " که کاری از گروه اجتماعی شبکه یک سیماست دیشب با برنامه ای تلفیقی که از گفتگوها و گزارش ها و مستندهای مختلف تدوین یافته بود به بحث در باب "مک دونالدی"  شدن یا استفاده روزافزون فست فودها و کم رنگ شدن سفره پر مهر ایرانی و علتهای مخفی بروز این موقعیت توجه نمود.

 

روحانیون با ورود به عرصه اجرایی به امر بسیار مهم تربیت کمتر پرداختند

 

 

بیژن نوباوه عضو کمیسیون فرهنگی مجلس بعدهای مختلف این جریان ضد فرهنگی را متذکر شد: سلامت فرهنگی بحثی سیاسی است که اساس آن تغییرات زیر ساختی است. فرهنگ وارداتی غرب با دید ارباب و رعیت که هر متغیری را به نفع خود تعریف می کند، نرم نرم با تغییر در باورهای ما تغییرات ماهوی یا بنیادی ساختاری را بدون تحریک حس مقابله برای تبدیل شدن به چیزی که نیستیم ایجاد کرد.

برای حفظ سلامت فرهنگی قانون و مصوبات روی کاغذ موجود است اما اجرای آن نیازمند باور است. بسیاری از مسئولین و افراد جامعه تهاجم فرهنگی را باور ندارند و اسلام را به عنوان یک تفکر روشن برای زندگی برتر نیز باور ندارند، افرادی چند لایه ای که یک جا مسلمانند و جایی دیگر نیستند. روحانیون ما با ورود به عرصه اجرایی به امر بسیار مهم تربیت کمتر پرداخته اند هرچند در موارد بسیاری به امور تربیتی اشاره شده اما لایه های گوناگون تربیتی در اسلام بسیار گسترده است و علمای دینی باید این بخش ها را برای مردم آشکار و تبیین کنند؛ جامعه برای مقابله فرهنگی نیازمند ابزار فرهنگی و این باور است که فرهنگ غربی می تواند زیر مجموعه ای از فرهنگ اسلامی باشد.

 

خانواده در اسلام کارکردفرهنگ ساز دارد/احیای فرهنگ دینی در جامعه ضروری است

 

زهره طبیب زاده عضو کمیسیون آموزش مجلس همگام با بیژن نوباوه به مواردی چند در بحث اشاره کرد: خانواده در نظام لیبرالیسم و فردگرایی غرب در خدمت تولید سود و لذت است ولی کارکرد خانواده در نظام دینی بیشتر اخلاقی و معنوی است.

 

 

برای مثال تغذیه در خانواده نشان از عطوفت مادری است. در جریان صنعتی شدن عقبه ی بومی، ملی، دینی و اسلامی ما دستخوش تغییر شده است و برای احیای آنچه داشتیم نیازمند فرهنگ دینی در خانواده، مراکز آموزشی (مدرسه و دانشگاه ) و حوزه های عمومی ( صدا و سیما ) هستیم. امروزه تکنولوژی تریبون ها را تغییر داده است و شیوه های سنتی ارتباط منابع با توده های مردم کاربردی نیست. تکنولوژی تناسب سطح فکری والدین و فرزند را در هم ریخته و والدین قادر به پاسخگویی به فرزند خود نیستند و این روند در مدارس و  دانشگاه ها نیز وجود دارد که چرا شیوه ها همچنان سنتی اند. نیازمند این آموزشیم که تلاش برای رشد بیشتر مطلوب است ولی اقتباس صرف می تواند خطرناک باشد.

 

 

سفره ایرانی بسته ای فرهنگی  است که باید به آن توجه کرد

 

عطا الله رفیعی آتانی مدرس حوزه و دانشگاه از جنبه های دیگری از علل در پس پرده این بحث گفتگو کرد: در فرهنگ غربی فرد و فردیت بسیار با اهمیت است و فرد در آن به یک انسان اقتصادی کامل تبدیل شده و همه نهادهای ارزشی وی اقتصادی است و مدام در پی بروز خود است. این فرد با این فرهنگ دستاوردهای غیر قابل انکاری (پیشرفت های علمی، پیشرفت های اقتصادی و نظم و...) را کسب کرد و این دستاوردها برای جوامع در حال توسعه بسیار برجسته شد. این دستاوردها همراه با فردگرایی وارد جامعه ما شد و خانواده را دچار تحول کرد و ارزش های جمعی و معنوی را کمرنگ کرد.

 

 

عطا الله رفیعی آتانی در ادامه برای بازگشت به فرهنگ اصیل ایرانی – اسلامی گفت: دستاوردهایی که از فرهنگ غرب می آید مبنی بر پیشرفت همه جانبه است که باید آنها را با مبانی دینی و سنتی خود کسب کرد برای مثال انقلاب اسلامی محصول مبانی فرهنگی جامعه ماست. با در ارتباط بودن با جامعه و طبیعت حتی لذت طلبی متعالی می شود چرا که عالم به عنوان مدرسه ای برای رشد و تعالی می شود. نهاد خانواده می تواند متولی خوبی برای هویت اسلامی جمعی ما باشد که در آن ابعاد وجودی بیش از هر چیز رشد می کند. نیازمند هر آنچه که خانواده را تقویت می کند هستیم. خانوده قادر به فرهنگ سازی است و سفره ایرانی به عنوان بسته ای فرهنگی مشارکتی است که در آن نقش مادری عظمت پیدا می کند و افراد به دور آن اشباع عاطفی و فکری می شوند.

 

/830/303/م

ارسال نظرات