عوام زدگی از خطرات دوران غیبت است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید محمد‌باقر علوی تهرانی، رییس بنیاد فارِس المومنین، شامگاه چهارشنبه بیست و سوم اردیبهشت ماه و به مناسبت شب شهادت امام موسی کاظم(ع) در مسجد امیر(ع)، گفت: انحرافی که در مساله امامت از سوی دشمنان اهل بیت شکل گرفته، مختص به امروز نیست و در زمان امام علی(ع) نیز وجود داشته است.
وی افزود: شیعه باید باهوش باشد و خط اصلی را تشخیص دهد، زیرا عَلم حق قواعد و علائمی دارد که باید شناخته شود.
استاد حوزه علمیه ضمن اشاره به روایتی از پیامبر(ص)، گفت: پیامبر(ص) می‌فرمایند، «امت من، بعد از من به 73 فرقه مختلف تقسیم می‌شوند»، که به استناد به همین روایت ما در تاریخ شاهد هستیم که فرَق مختلفی بوجود می‌آیند و سد راه امامان معصوم می‌شوند که یکی از آن‌ها فرقه «باقریه» است، این فرقه در اواخر عمر مبارک امام باقر(ع) به وجود می‌آید و در زمان امام صادق(ع) امامت ایشان را به کل انکار می‌کند و با استناد به اینکه پیامبر وعده دیدار امام باقر(ع) را به جابر بن عبدالله انصاری داده بوده، امام باقر(ع) را منجی می‌داند و پس از مرگ امام باقر(ع)، با بیان دو نظریه، که یکی از آن‌ها اعتقاد به زنده بودن آن امام و مخفی شدن از نظرهاست و دیگری به اعتقاد به مرگ امام و رجعت دوباره ایشان است، سد راه امامت امام صادق(ع) می‌شوند و ایشان را انکار می‌کند.
حجت الاسلام علوی تهرانی با بیان نظر امام باقر(ع) نسبت به فرقه باقریه، گفت: خود آن حضرت سه دلیل برای فرقه باقریه می‌آورند که ایشان منجی پایانی نیستند؛ یکی اینکه، «من در سن 45 سالگی هستم و طبق روایات، منجی وقتی ظهور می‌کند چهره‌ای شبیه جوانان دارد» دیگر اینکه، «من به مرگ نزدیکم و آن‌چه درباره من می‌گویید درست نیست» و سومین دلیل این است که، «من بر اساس تواتُر جانشین خود را که جعفر، پسرم است انتخاب کرده‌ام».
استاد اخلاق حوزه علمیه ضمن اشاره به فرقه ای دیگر در تاریخ اسلام، خاطرنشان کرد: در زمان امام صادق(ع) فرقه ای به نام جارودیه از سوی فردی به نام ابو جارود تاسیس می‌شود که، معتقد است تنها امام علی(ع)، حسن(ع) و حسین(ع) به دلیل داشتن دستخط امام بودند و امامان پس از ایشان را انکار می کند، این فرقه بعد‌ها به دو گروه «زیدیه» و «سادات حسنی» تقسیم می‌شود و مشکلات فراوانی را برای امام صادق(ع) ایجاد می‌کنند.
رییس بنیاد فارِس المومنین با بیان اینکه دوران امامت امام موسی کاظم(ع) یکی از سخت‌ترین دوران امامت است، گفت: در زمان امام موسی کاظم(ع) با وجود کثرت شیعیان، سه مشکل عمده وجود داشت که، نخستین آن‌ها؛ «نبود مرکزیت تشیع»، دومین مورد، «اختناق دوران امام صادق(ع) و مطلع نبودن مردم از جانشینی امام موسی کاظم(ع)» و سومین مساله «فشار دستگاه حاکمیت».
وی افزود: در کنار این مشکلات، 14 سال حبس خانگی امام موسی کاظم(ع) نیز دلیلی شده بود تا در نبود ایشان این فرقه‌ها هر روز رشد کنند و افکار مردم را از امامت منحرف کنند.
استاد حوزه علمیه ضمن اشاره به غیبت امام زمان(عج) و فرقه‌هایی همچون اسماعیلیه، فَتَحیه و چند فرقه دیگر که تا کنون به وجود آمده و هنوز برخی از آنان فعالند، گفت: باید طوری عمل نکنیم که امام زمان(عج) مشغول ما و خطا‌های ما بشود، بر ما لازم است تا تمام چیز‌ها را درباره تشیع بدانیم و به همگان ثابت کنیم که شیعه ریشه در نبوت دارد و بر‌آمده از فرقه‌ای خاص و یا دوران صفویه نیست./9598/پ202/ب4