باور به قیامت و حیات ابدی موجب آرامش امام حسین در میدان نبرد بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، حجت الاسلام افاضاتی مدیر مدرسه علمیه امام مهدی(عج)، کرمان شب گذشته در حسینیه شهید کیانی کرمان در رابطه با ویژگی های زندگی امام حسین (ع) اظهار داشت: یکی از مهمترین دعاهایی که همواره باید  در زندگی خود طلب کنیم این است که خداوند زندگی پیامبر (ص) و اهل بیت مطهرش را برای ما رقم زند؛ البته باید توجه داشته باشیم که، تنها با دعا کردن نمی توان زندگیمان را حسینی نماییم بلکه برای حسینی زندگی کردن باید نسبت به ایشان معرفت کسب کنیم.

وی ادامه داد: از بارزترین ویژگی های زندگی امام حسین (ع)، اعتقاد به قیامت و آخرت بود که مرگ را پلی برای ورود به زندگی ابدی و سعادت می دانستند و به همین منظور به یارانشان می فرمودند که مرگ پلی است برای گذر از سختی ها و گرفتاری ها که پس از آن وارد بهشت برین می شویم که وسعت زمینش زمین و آسمان را می پوشاند.

حجت الاسلام افاضاتی بیان داشت: نظرات مختلفی نسبت به مرگ وجود دارد؛ عده ای چون آقای کیانوری رییس حزب توده ایران؛ معتقد بودند که با مرگ هر انسانی زندگی او پایان خواهد یافت بنابراین به دوستانش توصیه کرده بود که بعد از مرگش؛ جنازه او را جلوی شیرها بیندازند تا به این واسطه شکم موجودی را سیر کند و مفید واقع شود و عده ای هم مانند حجاج بن یوسف سقفی معتقد بود که پس از مرگ از همه درد و رنج های دنیا خلاص خواهد شد به همین دلیل وقتی به بیماری سختی دچار شد می گفت دعا کنید که من زودتر بمیرم و راحت شوم و عده ای هم مرگ را پلی برای منتقل شدن از این دنیا به زندگی آخرت می دانستند و دنیا را محل گذر می نامیدند بنابراین به آن دل نمی بستند.

وی افزود: با مرگ وارد مرحله جدیدی از زندگی می شویم که لازم است برای آن در دنیا مهیا شویم چراکه روایت داریم از زمان ورود ما به قبر تا قیامت ما وارد عالم برزخ خواهیم شد و در این دوران با اعمال خود سر و کار داریم و شفاعت شفیعان در قیامت شامل حال شیعیان خواهد شد.

مدیر مدرسه علمیه امام مهدی(عج) کرمان عنوان داشت: زندگی ما از مجموعه ای از باورهایی تشکیل شده است که با آنها حرکت و عمل می کنیم و در حال حاضر نیز همین باورها موجب کشش ما به سمت مجالس عزای حسینی و گریه برعزای این بزرگوار می شود بنابراین می بینیم با تأسی از فرهنگ و باور حسینی است که شهید کیانی ها و چمران ها و دیگر شهدا زندگی دنیا را رها کرده و در راه والاتری جان خود را فدا نمودند.

وی خاطر نشان کرد: امام حسین (ع) خطاب به یارانشان می فرمایند پدرم از جد بزرگوارم رسول الله (ص) نقل فرمودند که دنیا زندان مومن است بنابراین اگر ما بدانیم پس از مرگ چه زندگی ای در انتظارمان است و باور داشته باشیم که دنیا محل آسایش ابدی ما نیست مطمئنا برای گذر از آن سر از پا نمی شناسیم و چه کسی است که نخواهد از زندان رها شود و وارد قصر بهشت شود.

حجت الاسلام افاضاتی در ادامه بیان کرد: اگر امروز ما به دنیا بسنده می کنیم و با خانه و ماشین و زن و فرزند و دارایی هایمان سرگرمیم و از این وضع راضی هستیم به دلیل عدم شناختمان از زندگی پس از مرگ است همانگونه که جنین داخل رحم از دنیای بیرون از رحم اطلاعی ندارد؛ ما نیز از دنیای پس از مرگ بی اطلاعیم از این رو به همین زندگی دنیا بسنده کرده ایم.

وی ابراز داشت: امام علی (ع) در خطبه متقین می فرماید اگر عدم شناخت نسبت به زندگی پس از مرگ نداشتیم؛ روح مومن یک لحظه در این دنیا بند نمی شد و همواره می خواست زودتر به دنیای ابدی بپیوندد بنابراین اگر باور به قیامت در زندگی ما جاری و ساری باشد وضع زندگی ما متفاوت خواهد شد.

این کارشناس مذهبی در پاسخ به این سوال که باور به قیامت چه نقشی در زندگی ما خواهد داشت، گفت: در قرآن خصوصیات کسی که قیامت را تکذیب می کند بیان شده و می فرماید که این افراد نسبت به یتیمان بی توجه هستند و انفاق نمی کنند از این رو بخشش و انفاق نیازمند باوری قوی است به همین جهت است که می بینیم برخی بانی مجالس اباعبدالله (ع) هستند و اگر پشت میکرفون از آنان تشکر نشود ناراحت می شوند و ناراحتی خود را بیان می کنند؛ این نشان آن است که به کارش باور درستی ندارد.

وی یادآور شد: در قسمتی از آیات قرآن بیان شده که اگر استطاعت مالی ندارید و نمی توانید برای فقرا انفاق کنید حداقل دیگران را به انفاق تشویق کنید بنابراین می بینیم که حتی در مواردی که خودمان توان انجام کاری را نداریم باید مشوق دیگران به آن امر خیر شویم و این طور نیست که هیچ وظیفه ای نسبت به آن مسئله نداشته باشیم.

حجت الاسلام افاضاتی تصریح کرد: فطرت انسانها الهی است اما با استمرار بر گناه آرام آرام از آن فاصله گرفته و معتاد به گناه می شود لذا باور زندگی پس از مرگ می تواند ما را از ارتکاب گناه باز دارد و باعث ایجاد شوق نسبت به زندگی آخرت در ما شود و همین امر مانع از ظلم و زور گویی ما در دنیا خواهد شد.

وی افزود: برخی بر این باورند که همه زندگیشان باید منحصر به فرد باشد بنابراین می بینیم برخی بر فرزندانشان نام هایی غیر از نامهای ائمه می گذارند و استدلالشان هم این است که مگر نام حسین و علی و امثال اینها کم داریم در حالی که اینها بهانه است  و مسئله اینها چیز دیگری است از این رو بدانید باور به آخرت ما را از علاقه به شهرت های زود گذر دنیا باز می دارد و موجب دوری ما از غرور و تکبر می شود چنانچه می بینیم امیر المومنین علی (ع) با آن عظمتشان در دعای کمیل عاجزانه از خدا می خواهند ایشان را در کنار کفار قرار ندهند و این اظهار عجز ایشان نشان ازعدم تکبر و غرور و داشتن تواضع و خشوع در برابر پروردگار است .

مدیر مدرسه علمیه امام مهدی(عج) تاکید کرد: باید باور به مرگ را همواره در خود زنده نگه داریم و مرگ را حس کنیم لذا با دقت در احوال بزرگان و علما در می یابیم که؛ ایشان به قبرستان ها می رفتند و با نگاه به قبرها در حال مردگان تامل می کردند چنانچه  در این زمینه روایتی از امام رضا (ع) نقل شده که می فرماید: در هنگام تشییع جنازه با خود بیندیشید که ممکن بود شما به جای آن مرده باشید بنابراین به خود بگویید که خدا به من فرصت داده اما روزی نوبت من هم خواهد رسید؛ همچنین روایت داریم که در زمان مشاهده جنازه بگویید این همان است که خدا گفته است.

وی با اشاره به داستان تشییع جنازه سعدبن معاذ توسط پیامبر اکرم (ص) گفت: منتظر مرگ کسی است که با زور گویی و ظلم دیگران را آزار نمی دهد چرا که کوچکترین گناه ما تاثیرش را در زندگی ما خواهد گذاشت و اینطور نیست که مثلا ما بیاییم و در مجالس امام حسین (ع) اشکی بریزیم و بعد برویم هر کاری انجام دهیم و تصور کنیم با این اشک ریختن بهشتی می شویم.

حجت الاسلام افاضاتی بیان داشت: در روایت است که قبر به گونه ای است که یا گودالی از جهنم است و یا حفره ای از حفره های بهشت از این رو در قرآن به جای استفاده از کلمه فوت؛ کلمه وفات به کار رفته یعنی از اینجا شما را منتقل می کنند به جایی دیگر و در واقع مرگ پل است و باید از آن عبور کنیم پس بدانیم که آثار کارهایمان را در آن دنیا خواهیم دید بنابراین سعی کنیم زندگی ای داشته باشیم که در آن دنیا آسایش و راحتی داشته باشیم.

وی در پایان خاطر نشان کرد: باور به قیامت و حیات ابدی پس از مرگ بود که موجب آرامش سیدالشهداء در میدان نبرد بود به گونه ای که اصحاب با نگاه به چهره آرام ایشان آرامش می یافتند چرا که ایشان مرگ را رهایی از زندان دنیا و عبور به بهشت برین می دانستند بنابراین ذره ای هراس و نگرانی به خود راه نمی دادند./9703/202/ب3