تبدیل جنگ نظامی به جنگ تبلیغی سیاسی؛ انتخاب اهل بیت برای مقابله با فتنه انحراف ولایت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام محمد رضایی تهرانی، استاد حوزه علمیه شب گذشته در مراسم سوگواری شب شهادت امام رضا(ع) در دفتر جبهه فرهنگی انقلاب مشهد درباره نحوه مواجهه ائمه اطهار(ع) با فتنه غصب خلافت، گفت: اگر جهان اسلام را به مرجعیت علمی امیرمؤمنان علی(ع) برگردانیم خودبه خود مرجعیت سیاسی نیز محقق می شود.

وی افزود: با این که روی هیچ مسأله ای به اندازه ولایت در آیات وروایات سرمایه گذاری و تأکید نشده است، در عین حال جای تأسف است که چنین فتنه عظیمی از سوی مسلمانان رقم می خورد.

مواجهه ائمه اطهار با فتنه غصب خلافت طی 250 سال، همان مواجهه امیرمؤمنان بود

 حجت الاسلام رضایی تهرانی تصریح کرد: برخورد ائمه در قبال سقیفه و سقیفه سازان، طی 250 سال جریان امامت، همواره یک شیوه یعنی همان شیوه امیرمؤمنان علی(ع) بوده و تنها اشکال آن به تناسب شرایط زمان متفاوت بوده است.

وی با اشاره به فرمایش رهبر معظم انقلاب مبنی بر تبیین حقایق صدر اسلام با روحیه منصفانه، برادرانه و محققانه، افزود: اگر نحوه مقابله ائمه اطهار(ع) با طاغوت ها مشخص شود، وظیفه امروز ما در عصر غیبت نیز کاملا روشن می شود.

گزینه های پیش روی امیرمؤمنان در برخورد با فتنه سقیفه و سقیفه سازان

نخست؛ عزلت و کناره گیری

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: امیرمؤمنان علی(ع) در برابر فتنه غصب خلافت، چهار گزینه پیش رو داشتند؛ نخست آن که قهر وکناره گیری کنند و بگویند وقتی مردم لیاقت حکومت عدل علوی را ندارند بگذار محروم بمانند.

وی ادامه داد: این گزینه به رغم تلاش خلفا برای تحمیل این گزینه به امیرمؤمنان(ع)، از سوی ایشان انتخاب نشد زیرا آن حضرت پیرو پیامبری هستند که می فرماید هیچ کس نمی تواند به خاطر تفاوت شرایط از مسؤولیت فرار کند و همه در برابر سرنوشت جامعه مسؤول هستند.

حجت الاسلام رضایی تهرانی اضافه کرد: ضمن آن که همه انسان ها منحصر به همان افراد آن زمان مدینه نبودند و نسل های بعد گناهی نداشتند که از نعمت حکومت علوی محروم باشند.

استاد حوزه علمیه گفت: اگر اسلام را همچون ماشین، مسلمانان را مسافران این ماشین و ائمه اطهار(ع) را رانندگان وهادیان این ماشین فرض کنیم، در این میان نه ماشین مقصر بود و نه همه مسلمانان(تنها عده ای در همان زمان حامی غصب خلافت بودند) که هدایت این ماشین به دست رانندگانی ناشی و ناآگاه همچون بنی امیه بیفتد و با خطرات جدی مواجه شوند.

وی خاطرنشان کرد: رهبر معظم انقلاب نیز در جریان فتنه 88 با وجود عزلت گزینی بسیاری از خواص، این سکوت را نپسندیده و فرمودند باید روشنگری و حق را از باطل مشخص کرد.

گزینه دوم؛ همراهی دنیامدارانه با سقیفه سازان

حجت الاسلام رضایی تهرانی، دومین گزینه پیش روی امیرمؤمنان امام علی(ع) را همراهی دنیامدارانه با سقیقه سازان عنوان و اظهار کرد: این گزینه نیز مورد انتخاب حضرت واقع نمی شود چرا که از یک سو ایشان دنیاطلب نیستند و از سوی دیگر دنیا و آخرت در ید قدرت ایشان است.

گزینه سوم؛ دست بردن به شمشیر و حرکت نظامی

وی، سومین گزینه پیش روی امیرمؤمنان(ع) در مواجهه با فتنه غصب خلافت را، دست بردن به شمشیر و حرکت نظامی دانست و گفت: برای بسیاری از اهل سنت این سؤال مطرح است اما باید گفت اگر آن حضرت این گزینه را انتخاب می کردند هزینه بالایی باید برای آن می پرداختند چنان که پیامبر(ص) در اواخر عمر شریف خود به حضرت فرمودند: «پس از من فتنه خواهد شد؛ در برابر این فتنه تنها در صورتی دست به شمشیر ببر که نیروی کافی برای یکسره شدن کار را داشته باشی در غیر این صورت همه چیز از جمله نبوت و توحید هم از بین می رود».

سخنران حرم مطهر رضوی ادامه داد: امیرمؤمنان(ع) از پیامبر(ص) پرسیدند: برای گرفتن حقم چند یاور باید داشته باشم؟ پیامبر فرمودند: 40 نفر و امام علی(ع) با این که پس از پیامبر(ص)، به کامل ترین کادرسازی ها اهتمام داشتند و حتی به همراه خانواده خود درب خانه تک تک مهاجر و انصار رفتند، تنها توانستند چهار نفر را با خود همراه کنند؛ این مسأله چند بار تکرار شد و هر بار تعداد همین حد بود بنابراین جایی برای انتخاب گزینه نظامی نمی ماند.

وی تأکید کرد: پیامبر(ص) و امیرمؤمنان علی(ع) نمی خواستند شرایط به گونه ای شود که در جهان اسلام همیشه میان مسلمانان خون به پا باشد.

گزینه چهارم؛ تبدیل جنگ سخت نظامی به جنگ سرد تبلیغی ـ سیاسی

حجت الاسلام رضایی تهرانی، چهارمین گزینه پیش روی امیرمؤمنان(ع) را تبدیل جنگ سخت نظامی به جنگ سرد تبلیغی ـ سیاسی برشمرد وافزود: دو رویکرد محوری جنگ تبلیغی سیاسی ائمه اطهار(ع)، اثبات ناکارآمدی سقیفه و ابطال باطل و نیز اثبات حقانیت غدیر ولزوم مراجعه به امام برای رسیدن به سعادت بود.

وی گفت: با توجه به این که دشمن ادبیات این جنگ را نمی دانست و ابزار و راه مقابله ای هم با آن نداشت از این رو مرتب در مقابل اهل بیت(ع) شکست می خورد. از همین رو است که فرمودند: «ما منّا إلّا قتیل او شهیدٌ؛ کسی از ما نیست مگر آنکه به قتل برسد یا شهید شده باشد»؛ یعنی به رغم نبود جنگ ظاهری نظامی، جنگی دیگر در جریان بوده که ائمه در آن کشته شده اند./930/202/ب2