سقیفه دین را به اسارت برد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی همزمان با تاسوعای حسینی در بنیاد بین المللی و علوم وحیانی اسراء به سخنرانی پرداخت و گفت: یک صبغه عبادی در جریان کربلا وجود دارد و افرادی که به مجلس روضه سالار شهیدان(ع) می آیند، جایشان در بهشت است.

استاد برجسته درس خارج فقه اظهار داشت: حرمت بسیاری برای جریان کربلا وجود دارد و این ما را در قبال این جریان مسؤول کرده است؛ امام حسین(ع) می فرمایند که گریه کردن تنها برای ما کافی نیست؛ باید به قدری اشک ریخته شود که اشک از گونه ها ریخته شود و به حد عبرات برسد.

وی ادامه داد: وظیفه اول ما این است که خون بهای حسین بن علی(ع) را بگیریم و فقط هم قصاص می طلبیم و هیچ بخشش و عفوی قابل قبول نیست؛ سالار شهیدان(ع) جریان کربلا را از ابتدا مهندسی محوری کرده بودند که از کجا خارج بشوند و این خروج برای چه چیزی باشد.

مفسر برجسته قرآن کریم ابراز داشت: امام حسین(ع) از اول قصد عمره مفرده داشتند که در روایات هم بیان شده است؛ این حرکت حضرت مهندسی شده بود و قرار نبود که در مکه بمانند؛ در مسیر مکه و مدینه هم با ارسال نامه ها قصد زنده کردن این حرکت داشتند؛ این که می گویند، حضرت حج تمتع را تبدیل به عمره مفرده کردند، اصلا سندی ندارد.

وی تأکید کرد: در صحنه کربلا فقط خورد بود، نه زد و خورد؛ زمانی مردم می توانند جهاد کنند که فهم داشته باشند و دشمن این فهم را از مردم گرفته بود؛ این فهم یک فرهنگ و مذهبی می خواهد که استقلال داشته و عزتمند باشد.

حضرت آیت الله جوادی آملی افزود: امام حسین(ع) جاهلیت را سرنگون و عقلیت را آورد؛ کربلائیان آمده بودند تا بندگان را از ذلت ربوبیت غیر خدا به ربوبیت خدا بیاورند؛ رسول اکرم(ص) مکتبی عقلانی و عزت بخش آورده بودند.

وی بیان داشت: حضرت محمد(ص) آمد و دفینه های مردم را شکوفا کرد و استقلال و آزادی را برای آن ها تبیین کرد؛ بعد از جریان رحلت آن حضرت، این امت به سمت جاهلیت برگشت و دین را به اسارت گرفتند و از طرف دین سخنگو شدند.

استاد برحسته درس خارج حوزه علمیه قم گفت: سقیفه دین را به اسارت برد و امام علی(ع) این دین را از اسارت در آوردند؛ بعد از شهادت امیرالمؤمنین(ع) باز هم این دین را به اسارت درآوردند.

وی ادامه داد: عظمت حسین بن علی(ع) که اسلام در اسارت و بَرده شده را آزاد کرد به قدری بزرگ است که اگر انسان به تنهایی آن را بررسی کند، گریه اش می گیرد؛ آن حضرت به شمشیر و اسب نیاز نداشتند بلکه نیاز به خون داشتند.

مفسر برجسته قرآن کریم خاطرنشان کرد: آن کسی که از ترس جهنم و به حب بهشت به کربلا می رود، حسینی ناب نیست؛ کربلا فقط افرادی را پذیرا بود که ترسی از مرگ نداشتند و با عشق به امام حسین(ع) در این راه پا می گذاشتند.

وی یادآورد شد: امام حسین(ع) سه عنصر را مهندسی کردند؛ نخست این که دین به اسارت رفته بود و خاورمیانه بردگی جاهلیت را استقبال می کرد؛ دوم این که برای آزادی دین فقط خون لازم بود؛ در آخر هم کسانی که کمک مالی و تسلیحاتی می کردند، پذیرفته نشده و فقط افرادی پذیرفته شدند که حاضر بودند از جان و خون خود بگذرند.

حضرت آیت الله جوادی آملی توصیه کرد: هر وقت به نام سالار شهیدان(ع) رسیدید، بگویید «یا لیتنی کنت معک» که این ذکر ما را عاشورایی می کند؛ پیام شهید سوره مبارک یس هم از بهشت همین است که ای کاش با ما بودید و می دیدید که اینجا چه خبر است، اینجا سخن از مکرمین است که مکرمین در درجه اول بهشت جای دارند.

وی اظهار داشت: معنای اسارت دین این است که بنی امیه و سقیفه ای ها قرآنی می خواستند که هر موقع نیاز داشتند آن را سر نیزه بزنند؛ امام حسین(ع) آمده بودند که دین را زنده کنند و فرمودند که در کربلا عهد برداشته شده است و جز خون چیزی نمی خواهم.

استاد برجسته درس خارج فقه در پایان بیان داشت: ابن طاووس نقل می کند که بهترین لذت سالار شهیدان(ع) عصر عاشورا بود؛ آن حضرت فقط برای شهادت به کربلا آمده بودند و بهترین لذت هم برای ایشان، شهادت بود./840/پ202/ج