سخنی با حجت‌الاسلام والمسلمین نائینی
وبلاگ ترشه در نامه‌ای خطاب به حجت الاسلام والمسلمین نائینی خواستار موضع‌گیری این استاد حوزه در همه ناهنجاری‌های اجتماعی شد.
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا به نقل از وبلاگ ترشه، وبلاگ ترشه در نامه‌ای با قلم مجید خرازی خطاب به حجت الاسلام والمسلمین نائینی خواستار موضع‌گیری این استاد حوزه در همه ناهنجاری‌های اجتماعی شد. متن این نامه بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
برای جناب حجت‌الاسلام والمسلمین نائینی (زیده عزه)
با تقدیم بهترین سلام‌ها
مدتی است شاهدیم جناب استاد نائینی، از اساتید خوش‌نام و بسیار سنت‌اندیش حوزه خرق عادت کرده و مشتاقانه حضور رسانه‌ای و بیدارباش مجازی را پذیرفته‌اند و به فراخور ذائقه‌شان و اهمیت موضوع، نسبت به برخی پدیده‌های جامعه عکس و سخنی آماده می‌کنند و در صفحه اینستاگرام و یا کانال شخصی‌شان به اشتراک می‌گذارند.
در این خصوص نکاتی دارم:
1. استاد نائینی از بانیان اصلی و راهبران اتاق فکر مجموعه محترم «نشست اساتید» در حوزه هستند. پس شاید بتوان گفت مطالب و مواضع تلگرام و اینستاگرامی ایشان، به‌نحوی بازتاب فکری بخشی از آن مجموعه هم می‌تواند باشد.
2. استاد نائینی در موارد مختلفی نسبت به اتفاقات جامعه واکنش نشان داده‌اند، از جمله:
- سخنان منصور ارضی(مداح)، مقاله نشریه خیمه(در مورد کار طلبه‌ها)، دفاع از عَلَم‌کشی در عزاداری محرم، مقاله یالثارات، جنگ سوریه، تقدیر از محمدعلی کلی (بوکسور) و ...
3. قصد حقیر تحلیل این نیست که چرا استاد نائینی بعد از این همه سال‌ها خاموشی و فقط تدریس در حوزه، ناگهان ضرورت دیده‌اند در حوزه‌های مختلف ورود کنند؛ چراکه معتقدم طلبه و روحانی باید در میانه اجتماع و در وسط زندگی ملموس مردم باشد تا بتواند دغدغه‌ای از جنس مردم پیدا کند. تنها در این صورت است که دلسوزیش باورکردنی و حرف‌هایش بردل‌نشستنی می‌شود.
بنده اما چون اهل دیده‌بانی و رصدم و مدتی است آمدورفت مجازی استاد نائینی را تماشا می‌کنم، می‌بینم در برخی پدیده‌ها، ایشان پررنگ و تمام‌قامت ظاهر می‌شوند، اما در مواردی مشابه و یا حتی مهم‌تر، جوهر ایشان رنگ نامرئی می‌گیرد و چون وادی، وادی عدم می‌شود نوبت به جنس و فصل و رنگ هم نمی‌رسد. آنچه هست سکوت است و آنچه نیست، جلوه‌ای و مقالی!
اکنون چند سوال از ایشان:
الف) جناب استاد نایینی! حضرت‌عالی اگر بخواهید مسائل و مشکلات امروز مردم را از باب استقراء (ولو ناقصش) احصاء کنید و بعد در یک لیست به ترتیبِ اهمیت قرار بدهید، به نظرتان مهم‌ترین دغدغه و مشکل مردم کدام خواهد بود؟ اولویت دوم و سوم و ... کدام‌اند؟
ممکن است مستشکلی از راه برسد و بگوید: اینکه کدام مشکل مردم در اولویت بررسی قرار می‌گیرد، به این بستگی دارد که با کدام عینک به جامعه نگاه بکنی! چون تفاوت می‌کند که در چشم مردم کوچه بازار بنشینی یا کنار دوستان دولت و رسانه! پس تأمل!
ب) دیدم در اینستاگرام، عکسی از خودتان در لباس دوران جنگ گذاشته‌اید، پس توفیق داشته‌اید تا از رزمندگان دفاع مقدس باشید. آیا دفاع از انقلاب و اصل ولایت فقیه را هنوز هم لازم می‌دانید؟
چندسالی است که عاشورای حسینی، یادآور خاطره تلخ آتش‌زدن حسینیه‌ها و بیرق و علم عزای حضرت اباعبدالله علیه‌السلام است. عاشورای 88 را می‌گویم!
به یاد دارید جمعی از دوستان بنی‌امیه، به عزاداران خیمه حسینی حمله کردند؟ شاید فراموش کرده‌اید در تقبیح این پرده‌دری و لعن این تابعت و بایعت مطلبی بنویسید! البته هنوز هم دیر نیست!
ج) استاد نائینی عزیز. شما در میان پست‌ها و مطالبتان حتی از توجه به جناب استاد پرویز پرستویی هم غافل نشده‌اید! پس چگونه است که فساد فیش‌های نجومی و پرداخت‌های حرام را ندیده‌اید؟ آیا روا نبود که در ذم این تعدی به بیت‌المال، نهی از منکری بکنید؟ امیدوارم به توصیه مجموعه رسانه‌ای‌تان، امر به سکوت نشده باشید.
از شما و دیگر اساتید آموخته‌ایم که امام حسین علیه‌السلام برای امر به معروف و اصلاح امت و مبارزه با فساد، قیام کرد و نه برای آراستن و افراشتنِ عَلَم!
چگونه است که شما می‌نویسید، عَلَم و پرچم حسینی، نماد عزاست و باید به آن احترام گذاشت، اما برای هدف و باطن قیام حسینی که مبارزه با فساد باشد فریاد نمی‌زنید و علیه دزدان و غارتگران بیت‌المال و دفاع از حق محرومان، علم امر به معروف بلند نمی‌کنید؟ نکند هدف قیام اباعبدالله علیه‌السلام را برای ما اشتباه گفته‌اید؟
د) آقای دکتر روحانی، رئیس جمهور، سال قبل در ایام محرم گفت: ما از عاشورا درس مذاکره می‌گیریم!
امسال، آقای سروش محلاتی، با استناد متأسفانه ناقص به برخی منابع اهل تسنن! مدعی شده است که بله! برخی قائلند امام حسین علیه‌السلام در پی مذاکره با عمرسعد و خلافت یزید بوده است!
چگونه است که پاسخ شما به سخنان منصور ارضی(مداح) بسیار فوری است اما در خصوص سخنان جناب محلاتی و تحریف روشن قیام عاشورا سکوت کرده‌اید؟ سکوت شما نشانه رضایت است؟
م) دیدم در تمجید آقای امجد نوشته‌اید: استادم گفت حاج آقای امجد مقامات معنوی کسب کرده. حتما استادتان به این آیه قرآنی هم اشاره کرده بوده‌اند که: أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ(عنکبوت/2)
آیا می‌دانید این آقای امجد در سال 88 ، در حمایت از فتنه سبز اسرائیلی، تمام قامت ایستاد و چنگ بر صورت نظام زد؟!
استادتان نفرمود اگر روزی کسی گفت: «مرگ بر اصل ولایت فقیه»، سکوت‌کردن جایز است یا نه؟
راستی جناب استاد نائینی، نظر شما در مورد فتنه 88 و شورش علیه رأی مردم چیست؟ ان شاءالله صلاح می‌دانید و پاسخ می‌دهید.
ن) از مرجع عالیقدر تشیع، حضرت آیت الله العظمی صافی، عکس‌های متعددی در تأیید علاقه‌مندی‌های‌تان آورده‌اید. در کنار ایشان نیز عکسی انداخته‌اید که احتمالا از باب شاگردی باشد.
حضرت آیت الله العظمی صافی در واقعه کنسرت قم، گفتند که از غم گریسته‌اند!
عجیب نیست که شما با این حجم فعالیت پیوسته رسانه‌ای و مجازی، چشمان خود را بر فریاد غمبار آیت الله العظمی صافی و این منکر اجتماعی در قم می‌بندید و سکوت می‌کنید؟
آیا دلبستگی به دولت‌ها جزو ملاک‌های تبعیت از مراجع معظم تقلید است؟
ببخشید اما کمی یک بام و دو هوایی نیست؟
و اما سخن پایانی:
استاد نایینی، دوستانی دارید که مطالب و پست‌های شما را در فضای مجازی در سطح وسیعی پوشش می‌دهند. امیدوارم این گروه رسانه‌ای اجازه بدهند تا شما در مطالب فوق تأمل کنید و پاسخ حقیر را بدهید.
والعاقبه للمتقین
والسلام
مجید خرازی
مهر 1395
ارسال نظرات