ولایتمداری نتیجه طغیان نکردن در برابر خدا است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علیرضا پناهیان در مراسمی که شب گذشته در حسینیه آیت الله حقشناس به مناسبت شب قدر برگزار شد، گفت: اگر قرار بود انسان تنها خوب باشد، خطایی مرتکب نشود و مانند موجودات دیگر فکر و اختیاری از خود نداشته باشد دلیلی بر آفرینش و خلقت او در قالب انسان نبود؛ همان طور که هیچ یک از حیوانات خطا نمیکنند انسان نیز بدون خطا آفریده میشد.
وی با اشاره به فرمایش قرآن افزود: خداوند متعال در قرآن میفرماید به زنبور عسل وحی کردیم تا بر اساس برنامهای که از قبل برایش تعیین شده زندگی کند. همچنین فرشتگان و موجودات آسمانی نیز همه بر طبق برنامهای که خدواند برای آنها از پیش مشخص کرده رفتار میکنند.
استاد حوزه و دانشگاه ابراز داشت: اگر صرفاً قرار شده که انسان با قوه تعقل و اختیار بین خوب و بد یکی را انتخاب کرده و ارزش خود را مشخص کند طبیعتاً به دلیل ساختار متفاوت و نحوه عملکرد او است؛ به همین علت عمل انسان جدا از حیوانات زمینی و فرشتگان آسمانی است.
وی در ادامه افزود: اگر قرار نبود آزادانه خوب بودن را انتخاب کنیم، دین لازم نبود. هدف خداوند از خلقت انسان رشد و پرواز او به سوی لقاء و لذت بردن از وجود بینهایت خودش است و جایزه برنده شدن در مسابقه خداوند نیز لقاءالله است.
حجت الاسلام پناهیان اظهار داشت: کسانی که نمیخواهند انسانها دین دار تربیت شوند و قصد تربیت آنها را به صورتی اخلاقی و منظم دارند، آنها میخواهند انسانها را به بردگی بکشانند.
وی با اشاره به حدیث قدسی گفت: خداوند در حدیث قدسی میفرماید اگر یک حسنه از انسان قبول شود بهشت جایگاه او خواهد بود. بنابراین هدف از نیکی کردن تنها خوب بودن نیست بلکه رسیدن به خداوند و لقاء پروردگار است.
مبلغ دینی در ادامه افزود: وقتی انسان برای هدف عالی که رضایت و قرب خداوند متعال است تلاش کند، تمام کارهایش از جمله خوردن، خوابیدن، کار کردن، درس خواندن و... با عشق به خدا انجام میشود.
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه میانبر برای رسیدن به خدا اهل بیت(ع) هستند، گفت: کم دوست داشتن حضرت علی(ع) نتیجه دوری از خدا است. هیچ عملی مانند ولایت و ولایتمداری انسان را به خدا نزدیک نمیکند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: ولایت و ولایتمداری صورت، ماهیت، جهت عبادت و اثر آن را تغییر میدهد. نتیجه طغیان نکردن، تواضع در برابر ولی خدا است. کسانی به خدا میرسند که ذرهای تکبر در دلشان نداشته باشند./966/۲۰۲/ب2