برای انجام معروف به مدح و ذم دیگران کاری نداشته باشیم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین رضا محمدی، کارشناس رادیو معارف امروز در آستان مقدس حضرت معصومه(س) با اشاه به حکمت 204 نهج البلاغه گفت: امام علی(ع) در این حکمت می فرماید«لاَ يُزَهِّدَنَّكَ فِي الْمَعْرُوفِ مَنْ لاَ يَشْكُرُهُ لَكَ، فَقَدْ يَشْكُرُكَ عَلَيْهِ مَنْ لاَ يَسْتَمْتِعُ بِشَيْء مِنْهُ، وَقَدْ تُدْرِكُ مِنْ شُكْرِ الشَّاكِرِ أَكْثَرَ مِمَّا أَضَاعَ الْكَافِرُ، «وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» یعنی به علت ناسپاسى افراد، از كار نيك مضايقه نكنيد چرا كه (در مقابل) گاه كسى از تو سپاسگزارى مى كند كه از عمل نيكت هيچ بهره اى نبرده و چه بسا همين شكرگزارى اثرش بيش از ناسپاسى افراد ناسپاس باشد و (برتر از همه اينها اين كه) خدا نيكوكاران را دوست دارد.

وی افزود: امام علی(ع) در این خطبه می فرمایند اگر تو کار خوبی برای دیگری انجام دادی و سپاسگزاری نکرد از انجام کار خیر رنجیده نشو؛ زیرا کسی از تو سپاسگزاری می کند(خدا) که تو سپاس او را نمی شنوی.

کارشناس رادیو معارف با اشاره به این که قدر شناس خوبی های انسان خداوند است، تصریح کرد: انسان نباید در برابر ناسپاسی دیگری از خدمت و معروف الهی دست بردارد؛ زیرا خدا که از همه بالاتر است از انسان قدر دانی می کند و اگر انسان به این شکل فکر کند قدر شناسی خداوند انگیزه او را برای خیر  رساندن به دیگران مطلوب تر می کند چون انسان می داند اجرش نزد خداوند است و اجر خدا از مزد دنیوی بالاتر است.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی ادامه داد: اگر کس خدا را در زندگی و کارهای خود ببیند هرگز با قدر نشناسی یک نفر انجام معروف را متوقف نمی کند.

وی افزود: بنابراین انسان با قدر نشناسی دیگران نباید میلش به خیر کم شود و هر چه قدر نشناسی مردم بیشتر باشد اجر انسان در نزد خدا بیشتر می شود.

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: در این حکمت واژه کافر به کافر اصطلاحی اشاره ندارد بلکه منظور پو شاننده نیکی است و در برابر نیکی دیگران قدر نشناس است.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی با تأکید بر این که خدواند در قرآن کریم می فرماید که پیوسته محسنین خدا را دوست دارند، اظهار کرد: به همین دلیل پاداش محسنین در قرآن کریم مضاعف عنوان شده است.

وی با بیان این که در حکمت 205 نهج البلاغه امام علی می فرمایند« كُلُّ وِعَاء يَضِيقُ بِمَا جُعِلَ فِيهِ إِلاَّ وِعَاءَ الْعِلْمِ، فَإِنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ» یعنی هر ظرفى بر اثر قرار دادن چيزى در آن از وسعتش كاسته مى شود مگر پيمانه علم كه هرقدر از دانش در آن جاى گيرد وسعتش افزون مى گردد».

وی افزود: امام علی(ع) می فرمایند که هر ظرفی با هر چیزی که در آن قرار دارد باریک و تنگ می شود مگر ظرف علم که ذهن و مغز انسان بوده و هر چه در آن بریزند گسترده تر می شود و هر چه انسان عالم تر شود ظرفیت او برای فهم علم بیشتر می شود و هر چه انسان ذهن خود را فعال تر کند ظرفیت آن بیشتر می شود و حضرت می فرمایند به دنبال علم باشید زیرا ظرفیت انسان گسترده می شود.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به حکمت 206 نهج البلاغه گفت: امام در این خطبه می فرمایند« أَوَّلُ عِوَضِ الْحَلِيمِ مِنْ حِلْمِهِ أَنَّ النَّاسَ أَنْصَارُهُ عَلَى الْجَاهِلِ» یعنی نخستين نتيجه اى كه شخص بردبار از بردبارى خود مى برد اين است كه مردم در برابر جاهل و نادان از وى حمايت خواهند كرد.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی یادآور شد: براساس این حکمت اولین بهره انسان از حلم و بردباریش یاری و حمایت مردم است و همچنین در مقابل بی ادب به گناه و خطا مرتکب نشده است./968/پ۲۰۲/ج