غلام حکمت آن پیرم که هرچه گفت شد
به گزارش خبرگزاری رسا، ماهِ رمضان ماهى است كه قرآنی نازل شد که راهنمای مردم و نشانههاى هدايت و جدا‌کننده حق از باطل است.(۱)
ماه رمضان از راه رسیده و مؤمنین چون کودکانی که پس از مدتها مادر خود را دیده اند، به سویش دویدند و در آغوشش آرام گرفتند. ماه رقت قلب و رفاقت با خدا، ماهی که زمین به آسمان نزدیک می‌گردد و سخن ملائک شنیده می‌شود. ماهی که کندوی عسل است و ماهی که باید با گرسنگی، هم تصفیه جسم کنیم و هم تسویه نفس. هم یادی از گرسنگی گرسنگان و هم یادی از گرسنگی قیامت.
ماهی که باید اندرون از طعام خالی داشت تا در او نور معرفت بریزند و ببینیم. آخ اگر خدا ماه رمضان را چون لقمه‌ای که مادران مهربان در کیف مدرسه کودکانشان می‌گذارند، در کوله عمر و سالهامان نمی‌گذاشت، نفس و شیطان چه برسرمان می‌آوردند و ما مردمان چه بر سر هم می‌آوردیم. خدایا به خاطر این ماه ماهت شکر و به خاطر لطافت قلبی که به ما می‌دهی و مهربانمان می‌کنی سپاس. و هرگز چشم از ما برندار.
ماه رمضان است و سفره‌های مهربانان، همه پهن. اگرچه مردم از بی‌تدبیری‌ها، در مضیقه اند، ولی خدارا شکر برکت، دست خداست و چشم خدا به ماست. و ما نیز چشممان به لطف خداست نه کدخداهای نادرست. از ابتدا هم همین بود. ما دهه پنجاه و شصتی‌ها از وقتی که دست چپ و راستمان را یاد گرفتیم و توانستیم «الله اکبر خمینی رهبر» بگوییم، فهمیدیم که ابرقدرت‌های غرب و شرق نمی‌توانند هیچ غلطی بکنند و کاری به دستشان نیست و تنها خانه زادها و بزرگ شدگان خانه کدخدا از کُت کدخدای مرده هم می‌ترسند.
در همین قرآنی که جدا‌کننده حق از باطل است، هست که «اگر پيامبر را يارى نكنيد، قطعاً خدا او را يارى كرده... آنگاه كه در غار [ثَور] بودند، و به همراه خود مىگفت: «اندوه مدار كه خدا با ماست.» پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد، و او را با سپاهيانى كه آنها را نمىديديد تأييد كرد، و كلمه كسانى را كه كفر ورزيدند پستتر گردانيد، و كلمه خداست كه برتر است، و خدا شكستناپذيرِ حكيم است.(۲)
ماه میهمانی خداست و گروهی با قربانی شدن به استقبالش می‌روند. مرگی مقدس که خود، میهمانی و تنعم ابدی بر سفره بیکران خداست. شهادت. رمز حیات مردان خدا. فلسطین، پاره تن مسلمین که از خنجر نجس صهیون به خود می‌پیچد. و ما ماندگان که نمی‌دانیم از سفره خالی یمن شرمنده باشیم یا از سفره خونین فلسطین و افغانستان و میانمار. یا شرمنده نسلهای بعد، از اعتماد لجبازان به دشمن، که 5 سال معطلمان کرد و 5 سال از عمر خدمت را صرف خواب خوش باغ سیب و گلابی کردند و امروز، دوان دوان دنبال دست دادن و عکس گرفتن و خنده‌های زورکی با مزوران و عهدشکنان از این کشور به آن کشورند. امام ما فرمود: «آمریکا شیطان بزرگ است و رابطه ما با او رابطه گرگ و میش است.» اما گروهی که آنچه را بزرگان در خشت خام می‌بینند در آینه هم نمی‌بینند، عمر ملت را در قمار اعتماد به گرگها صرف کردند و تا توانستند منتقدان را توهین و تمسخر کردند که شما زبان دنیا را نمی‌فهمید، ما ژنرالیم و کاربلد.
منتقدان فریاد زدند و‌اشک ریختند که به جای بستن قرارداد میلیاردی با ایرباس، جوانان دانشگاهی را به کار بگیر و برای دانشگاه پروژه تعریف کن و مهندسان ایرانی را ارج بگذار و کارهای نیمه تمامشان را تمام کن تا هواپیما بسازند. به جای توتال کار را به دوستان بسپار و به جای پژو به داد خودروسازی داخلی برس و بازار داخلی را رقابتی کن. به جای وارد کردن خودروهای لوکس، کالای اساسی بخر و... و به جای مدیرانِ دوتابعیتی و اتوبوسی و آلوده، از پاکدامنانِ پاکدست معتقد به استقلال ایران استفاده کن و.... اگرخزانه‌تان خالی بود، اینهمه پول بی‌زبان مردم را از کجا به شرکتهای دزدِ خارجی دادید که سابقه ننگینشان هنوز ایرانیان را کلافه می‌کند؟ وقتی چندده برابر ضرر تحریم و تجارت با آمریکا و غرب، در جیب برادرها و برادرزاده‌ها و آقازاده‌های مالیات‌گریز و بدهکار بانکی است، چرا مردم را با وابسته کردن آب خوردنشان به تحریم، تحقیر کردید؟
ایکاش می‌شد کابوس 5 ساله را با آهی بلند از یاد برد. اگرچه ایرانیان امروز مثل دیروزی که آن‌همه توهین و بیراه شنیدند و ادب آموزاندند، بیش از هرچیز به اتحاد و یکپارچگی نیاز دارند و اینبار نیز انقلابیون اصیل و مؤمن به ایران اسلامی آباد، بنابر حکمت و مصلحت باید به جای بازخواست دوستان عصبی و یکدنده، فکری برای دشمنان خوشحال و گستاخ شده کنند و حساب و کتاب ساده‌لوحان پرهزینه و کم کار را به خدا بسپارند ولی باید درسِ عبرت آموزِ برجام را به جای مطالب کهنه و موهن 2030 که مزورانه و دزدانه در برخی مدارس کشور اجرا می‌شود، به عنوان متن درسی و واحد دانشگاهی قرار داد تا آیندگان بدانند که ایران مظلوم چقدر تاوان تفکر لیبرالی داده و آمریکاثنایان چگونه منافع ملی را قربانی تخیلات خود کردند و چگونه اعتماد به دشمن و نشنیدن سخن بزرگ‌تر، هزینه‌های گزاف تراشید؟ اینها عبرت‌هایی برای دنیاست. درس‌هایی که مردم ایران را آبدیده کرده ولی شاید به مرگِ اندیشه پاره پاره «حل مسائل با کدخدا» بیارزد.
آمریکا فرعون زمان است و جهان را در جنگ و چنگ خود می‌خواهد و هسته‌ای بهانه است، داستان معامله بر سر عزت است و شرافت و اینکه ایران و ایرانی را مفت و مرده می‌خواهد تا ثروتش را غارت کند. اسرائیل را قلاده باز می‌کند تا نوزاد و نوجوان را در آغوش مادرش بکشند و آل‌سعود را برای دوشیدن پیدا کرده و گاو بنی اسرائیلش کرده است. این سه ضلع شرارت غربی، عبری و عربی معضل جهانند و باید فکری به حالشان کرد. دنیای امروز، مصاف اراده هاست و سست عنصرانِ ساده‌لوح و بی‌اراده و ضعیف را لقمه لقمه می‌کنند.
این تعبیرِ میان غربیان که آدمی گرگ آدمی است، غلط است. آنها صهیون و ملکه انگلیس و سران آمریکا را دیده‌اند و این را گفته‌اند وگرنه مردم جهان که زندگی خود می‌کنند. آمریکا گرگ آدمخوار است و صهیون کفتار کودک خوار و انگلیس روباه مکار و آل‌سعود هم گاو شیرده. و ایکاش مترجمی، دلسوزی، کسی، به سران سعودی حالی می‌کرد که منظور از گاو شیرده، همان بقره است نه سردار قادسیه.
مذاکره با آمریکا، تخم افکندن در شوره زار است و تنها، شیوه امام حسین پاسخ می‌دهد؛ تنذیر و تحذیر و مقاومت در کربلا. آمریکا دشمن است و در اظهار دشمنی حیا نمی‌کند و سران وابسته و وارفته کشورها را با تهدید و تطمیع و تنبیه، ساکت می‌کند. مگر زمان پهلوی‌ها این‌گونه نبود؟ مگر نتیجه رفاقت آمریکا با کشورهای همپیمانش را ندیده ایم؟ سه طرف اروپایی ما در مذاکرات هم همین‌گونه‌اند. اگر اینها قول و قرار داشتند، عاقبت حکومت مصدق کودتا و تبعیدش نبود. عاقبت رضاشاه آن نمی‌شد. چه کسی مثل محمدرضای پهلوی برایشان چاکری کرد؟ عاقبت صدام و قذافی و بن علی و عبدالله صالح و مبارک و... را باید به خاطر داشت. آنها تابع منافع خود هستند وگرنه آقازادگان و مسئول زادگان ایرانی را به جای پُست دادن، اخراج و تحریم می‌کردند. آنچه برای اینها مهم است منفعت است نه اخلاق و قول و قرار. آن هم قول شفاهی وزیرخارجه آمریکا که به یک کیلو سیب زمینی نمی‌ارزد.
شعار ابتدایی 15 سال، اقتصاد،اشتغال، تولید، کالای ایرانی و... بود که به سربرگ نامه‌ها و بنرنویسی اکتفا شد. 10 سال پیش که واژه «جنگ اقتصادی» متولد شد گفته شد که چه باید کرد، که نکردند. اقتصاد مقاومتی را جدی نگرفتیم. مسئولین معنی سوئیفت را نفهمیدند. خوشبینانه این است که خیال کردند شفافیت در جهان و در برابر دشمن نشانه شخصیت است و پنهان کردن فکت شیت و برجام و قرار دادهای نفتی و خرید هواپیما و متن مذاکرات و... از مردم و مجلس نشانه کاربلدی است. پیمان‌های پولی دوجانبه با کشورها را سَرسری گرفتند و امروز با لب و لوچه جنباندن ترامپ، دلار دوبرابر می‌شود. برای‌اشتباه مهلک خام فروشی نفت حرکت مؤثری نشد. اهمیت نفوذ درک نشد تا وقتی که در تیم مذاکره جاسوس درآمد و در میان مسئولین کلان اقتصاد، مدیر دوتابعیتی و.... غلام حکمت آن پیرم که هرچه گفت شد.
امیرالمؤمنین فرمود: «اعتماد به دشمن مقدمه فریب خوردن از اوست» و دولت، پنج سال از عمر خدمت را صرف اعتماد سازی و سازش با کسانی کرد که جنون جنگ دارند و اقتصادشان با فروش سلاح می‌چرخد و به پدر خود هم اعتماد ندارند. امروز هم اگر خواب باشیم یا بیدار، اتاق جنگ دشمن وزارت خزانه‌داری آمریکاست. باید آرایش جنگی گرفت و متناظر چید. فرصت که‌دهی زدست غصه ات می‌آید. اگر زمانی گفته می‌شد بعد از دیپلمات‌ها نوبت به نظامیان می‌رسد، امروز می‌بینیم که پشت دیپلمات‌ها، اقتصاد دان‌های دشمن قرارداد و پیشنهاد به دست، آرایش جنگی گرفته‌اند.
دولت ما در میانه آزمون تاریخیِ عزت است و باید دید می‌تواند همچون مدافعان حرم و سربازان وطن، اینبار در مقابل یأجوج و مأجوج اقتصادی، سد ذوالقرنین بسازند؟ و آیا صف‌آرایی امروز بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و وزارت جهاد و سازمان برنامه و بودجه و نهادهای اقتصادی ما آماده این مصاف است یا هنوز سر به آسمان خیال خود کرده‌اند و در اتاق خود، دنبال آفتاب تابان برجام و در میان به دردنخورها به دنبال «تقریباً هیچ» می‌گردند؟
پی نوشت:
1- سوره بقره٬ آیه 185
2- سوره توبه٬ آیه 40
/۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: کیهان