۱۱ مهر ۱۳۹۷ - ۰۴:۰۰
کد خبر: ۵۸۰۷۹۶
یادداشت؛

با مردم باشید، از مردم فاصله نگیرید

مشروعیت و مقبولیت مقامات در جمهوری اسلامی ایران منوط به عملكرد قانونی آنها در استفاده از امكانات مساوی و همانند مردم است و هر گونه استفاده اختصاصی از این امكانات مسؤولیت‌آور است.
یادداشت

به گزارش خبرگزاری رسا، مشروعیت و مقبولیت مقامات در جمهوری اسلامی ایران منوط به عملكرد قانونی آنها در استفاده از امكانات مساوی و همانند مردم است و هر گونه استفاده اختصاصی از این امكانات مسئولیت‌آور است. سال‌ها بود كه روی خودروهای دولتی عبارت استفاده اختصاصی ممنوع است را مشاهده می‌كردیم. اكنون سال‌هاست كه چنین عبارتی را روی خودروهای دولتی نمی‌نویسند. چرا، از چه می‌ترسند؟ از نگاه‌های خشم‌آلود مردم یا از عواقب قانونی پیگرد تصرف غیرقانونی در وجوه و اموال دولت كه امروز قبح آن فرو ریخته است و حتی دادرسان در مقام تمییز حق هم كه اسناد و مدارك این گونه تصرفات را به آنها ارائه می‌دهند، از فهم و درك غیرقانونی بودن آنها عاجز هستند و این عجز مصلحت‌گرایانه را بر عمل به مر قانون ترجیح می‌دهند. می‌گویید چگونه؟ می‌گوییم اینچنین كه بخشی از آن در مراتب زیر رونمایی می‌شود.

1- چه در دولت قبل و چه در دولت فعلی طی 8 سال تصدی آن دولت و 5 سال تصدی این دولت، ده‌ها مصوبه از سوی هیئت وزیران به شرح زیر صادر شده كه وزراء و مقامات دولتی از مزایای اختصاصی آن بهره‌مند گردیده‌اند.

هیئت وزیران در جلسه 11/6/1397 به پیشنهاد شماره 101804 مورخ 10/6/1397 وزارت كشور و به استناد ماده (31) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت - مصوب 1380 - تصویب كرد: مسافرت وزیر كشور به كشور عراق با استفاده از هواپیمای اختصاصی مطابق برنامه زمانبندی ‌شده مجاز است.(1)

2- روزانه چند پرواز شركت‌های هواپیمایی در تهران و استان‌ها به مقصد عراق، چند هزار زائر را به عتبات عالیات از طریق فرودگاه‌های نجف و بغداد منتقل می‌كنند؟

3- مگر شركت‌های هواپیمایی ما آن هم با هواپیمای ATR توان پرواز به كشورهای خارجی را ندارند كه مقامات و وزرای محترم دولت هم در دولت احمدی‌نژاد و هم در دولت روحانی باید با هواپیمای اختصاصی به مسافرت و ماموریت بروند؟

4- در توجیه این گونه استفاده‌های اختصاصی كه مردم را از عملكرد دولت‌ها ناراضی كرده، می‌گویند به استناد قانون انجام می‌شود. كدام قانون؟ قانون تنظیم و ماده 31 آن؟ اصل استفاده اختصاصی از هواپیما را قانونگذار ممنوع كرده است و صرفا موارد ضروری را موكول به مصوبه دولت نموده است؟ آیا تمام مسافرت‌های مقامات ضرورتی دارد كه با هواپیمای اختصاصی انجام شود؟ آیا وزیر یا یك صاحب‌منصب دولتی نمی‌تواند مثل سایر مسافرین با همراهانش سوار هواپیمای ایران‌ایر یا ماهان‌ یا دیگر هواپیماها شود و همانند صدها مسافر مردمی به عراق یا هر كشور دیگری برود؟

5- هزینه آماده‌سازی و نگهداری و به قول اهل فن استندبای یك هواپیمای اختصاصی را با هزینه بلیت یك یا چند نفر مسافر باید مقایسه كرد تا معلوم شود تفاوت كار از كجاست تا كجا، آن هم در دولتی كه رئیس‌جمهورش در بلندگویی كه همه بشنوند، می‌گوید خزانه خالی است.

6- ختم كلام. آیا بهتر نیست مقامات و وزرا به جای رفتن به جایگاه ویژه و استفاده اختصاصی، همراه مردم و از هواپیمایی كه مردم عادی استفاده می‌كنند، استفاده كنند تا هم از حال و روز مردم در فرودگاه‌ها‌ آگاه شوند و لااقل بر زخم پاویون رفتن و اختصاصی پرواز كردن مردم مرهم بگذارند. دیوان محاسبات و سایر مراجع نظارتی آیا هزینه یك پرواز اختصاصی را در میان ده‌ها مصوبه دولت در این مورد رصد كرده و با هزینه بلیت عادی مقایسه كرده‌اند تا بدانند آیا ضرورتی كه قانونگذار را در مراحل انجام خرج مطمح نظر دارد، مشاهده می‌شود یا نه؟

________________________

پی‌نوشت‌:

1- تصویب‌نامه شماره 77003 مورخ 12/6/97

/۹۶۹//۱۰۲/خ

منبع: رسالت

ارسال نظرات