رابطه تقوا و عاقبت بخیری انسان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسین اسکندری مدیر مدرسه علمیه دارالسلام در کلاس درس عمومی که امروز در این مدرسه علمیه برگزار شد، گفت: تقوا عامل حرکت انسان مومن است.

وی افزود: در مواقعی که خطری انسان را تهدید نمی‌کند تقوا سبب سرعت در پیشرفت و در مواضع خطر به عنوان عامل نگهدارنده اوست؛ توجه به تقوا به عنوان تنها راه سعادتمندی، پیروزی، موفقیت و کامروایی انسان است.

مدیر مدرسه علمیه دارالسلام ابراز داشت: نهج البلاغه منشوری است که حضرت امیر(ع) با فرمایشات خود در این کتاب شریف به افراد نشان می‌دهد چطور حکومت کنند، مسؤولیت قبول کنند، در تعامل با خدا مردم، اشراف، فقرا، سرمایه گذاران، دوستان و دشمنان چطور رفتار کنند و چه تصمیماتی بگیرند.

وی با بیان اینکه تقوا به معنای ایمان مستقر و عمل مکرر است، ابراز داشت: امام علی(ع) در نامه خود به مالک اشتر تقوا را بهترین سلاح برای منحرف نشدن از راه خدا می‌داند؛ مسؤولان باید بدانند اگر می‌خواهند عاقبت بخیر شوند باید تقوا و بندگی خداوند متعال را در پیش بگیرد.

حجت الاسلام اسکندری در ادامه بیان داشت: تقوا یک حال و هوای گذرا و موقتی نیست بلکه ملکه‌ای نفسانی است که در روح انسان رسوخ کرده و ماندگار می‌شود و خود را در اعضا، جوارح، گفتار، اعمال و اَنظار انسان نشان می‌دهد.

وی در ادامه بیان داشت: تقوا، عملی صالحی است که از روی ایمان قلبی از انسان صادر می‌شود؛ برخی افراد ممکن است عمل صالح داشته باشند اما عمل آنها مومنانه نباشد.

وی در ادامه افزود: برخی افراد شاید به ظاهر قصد خوب بودن دارند و می‌خواهند به وطن و کشور خود خدمتی کنند اما عمل آنها خاستگاه توحیدی ندارد؛ تقوا راه رسیدن به امانتداری و اخلاص در بندگی است؛ یک مدیر در جایگاه و پست و مقامی که قرار دارد باید امانتدار بوده و خائن نباشد.

مدیر مدرسه علمیه دارالسلام در پایان خاطرنشان کرد: هر کس ظاهر و باطن خود را یکرنگ کند در واقع در بندگی خداوند شرط اخلاص را رعایت کرده است؛ کسی که فقط در مقابل دیگران کار خود را خوب نشان دهد تبدیل به یک فرد دورو می‌شود که نزد خداوند هیچ ارزش و اعتباری ندارد؛ چنین فردی مجبور است فقط در بُعد ظاهر زندگی کند و هیچ پیشرفت و تعالی روحی و معنوی نخواهد داشت./۹۶۹/پ۲۰۲/ب۱