بیایید "تراحم" کنیم

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، در غیر ماه رمضان اگر بپرسند که یک ماه چند ساعت است می‌گوییم:این چه سوالی است، من چه می‎دانم! بروید از کسی دیگر بپرسید، اما دراین ماه به ثانیه هم محاسبه می‌کنیم و می‌گوییم که۷۲۰ ساعت فقط فرصت داریم یا بهتر بگوییم: ۲۰۷۳۶۰۰ ثانیه فقط فرصت داریم، چون وقت در ماه رمضان از طلا هم با ارزش‌تر می‌شود.

بی‌جهت نگردیم و مقایسه نکنیم و نپرسیم که مسلمانان دیگر کشور‌ها چند ساعت روزه می‌گیرند و ما چند ساعت روزه می‌گیریم که رمضان سریع الرتحال است.

ماه رمضان یازده ماه که نیست! بر فرض اگر هم خدا یازده ماه روزه قرار می‌داد، او از عدالت خارج نمی‌شد، چون اصلاً ما برای عبادت آفریده شده‎ایم و روزه هم یکی از بهترین عبادات و طاعات است پس باید خدا را شاکر باشیم که بر ما آسان گرفته و تخفیف داده است و اساساً هدف از روزه در ماه رمضان تعذیب نفس نیست بلکه تربیت و تهذیب نفس است.

در احوالات و زندگانی برخی علما و بزرگان دین هست که شش ماه در انتظار ماه رمضان می‌مانده‎اند و لحظه شماری می‌کردند و شش ماه دیگر سال دلهره این را داشتند که اعمالشان در ماه رمضان مورد قبول واقع شده است یا نه!

اگر کسی بپرسد که چرا علما و بزرگان دین در این ماه خوشحال بودند؟ این پاسخ را می‌شنود که به چند دلیل واضح:

اولین دلیل: آنچه از روایات فهمیده می‌شود این است که شیاطین به زنجیر کشیده می‌شوند و درب‌های بهشت باز و درب جهنم بسته می‌شوند.

دومین دلیل: ماه نزول و تلاوت و فهم و درک وحفظ و تدبر قرآن است.

سومین دلیل: می‌دانستند که روزه رکنی از ارکان اسلام است.

چهارمین دلیل: ثواب و امتیازات و فضائل روزه داری را درک و هضم کرده بودند و نشاط در عبادت داشتند در پی رشد روحی بودند.

پنجمین دلیل: فرصتی برای تعدیل مزاج و رسیدن به تندرستی و ضمانت صحت است و شهوات در آن شکسته و عقیم می‌شود.

ششمین دلیل: می‎توان علاوه بر عبادات خود را به عادت‌های خوب هم عادت داد؛

و دلیل هفتم این که در خیرات با هم مسابقه داشتند.

آری! مسابقه‌ای بزرگ با جوایزی بی‎نهایت بزرگ آغاز شد، موضوع این مسابقه ماه رمضان است و زمان آن بهترین ساعات و ثانیه‌های سال و مسئول برگزاری آن خود خداست و شرکت‌کنندگان در آن مخلوقات او هستند که سائل‎اند و فقیراند و بی‌نهایت در همه‎حال محتاج او هستند و در هر مکان که باشیم می‌توانیم در خیرات و حسنات و عبادات و خلوص نیت و قطع علایق از خلایق و اتصال به خالق و بذل همت‌ها باهم مسابقه دهیم.

در این مسابقه ماه رمضان مردم چند گروه می‌شوند: عده‌ای از ابرار می‌شوند و دیگرانی از اشرار و بعضی مقبول می‌شوند و دیگرانی مردود و برخی اهل هوی و دیگرانی اهل هدی و افرادی از موفقان و دیگرانی از مخذولان و گروهی اهل آخرت و دیگرانی اهل دنیا می‌شوند.

روزه‌دارن در این ماه که شرافت موضوعی و زمانی دارد، وقار و هیبت معنوی پیدا می‌کنند پس بیاییم که به‌جای تکاسل در معنویات به هیبت فوز معنوی برسیم و دراین مسابقه بی‎اشتهایی و کم اشتهایی معنوی را کنار بگذاریم.

تحافظ در امور معنوی داشته باشیم تا زکی‎النفس و سلیم‎الصدرشویم که عمل‌ها تمام می‌شود و تنها جوایز و پاداش‌ها است که باقی می‌ماند وشاید آخرین ماه رمضان ما باشد.

رمضان ماه فرج است نه فرجه، ماه عبادات است نه عادات و قرار نیست که فقط به فکر خوابیدن و خوردن سحری و افطاری‌های رنگارنگ و وعده‌های مقوی باشیم.

قبول داریم که دنبال یک لقمه نان دویدن در ماه رمضان تشنگی می‌آورد و قبول داریم که برخی هستند که از حلال روزه می‌گیرند، اما با حرام روزه خود را افطار می‌کنند، اما این را هم قبول داریم که روزه‌داران زیاد هستند لکن پاداش روزه‌داران متفاوت است و بعضی روزه حسن می‌گیرند و بعضی دیگر روزه احسن و بعضی دیگر فقط اسمشان روزه‌دار است و به هرحال نفسی که مشتاق روزه‌داری در ماه رمضان نباشد هنوز به بلوغ نرسیده است.

رمضان اسم الله است. ماه رمضان که «راء» آن یعنی رعایت حدود برای رسیدن به رحمت و جلب رافت خدایی که عاشق مخلوقات خود است، «میم» آن یعنی مجاهده و محاسبه و مراقبه برای رسیدن به مغفرت، «ضاء» آن یعنی ضمانت بهشت و «الف» آن یعنی امان داشتن زیر پرچم اسلام و رسول (ص) و ولایت اهل بیت (ع) و «نون» آن یعنی نور خدا برای شناخت راه همیشه هست.‌

ای ماه رمضان! روزه در تو زکات نفس است. روزه در تو فرصتی برای اغتنام است. تحصیل عبادت در مدرسه فلسفه خلقت است. هم‌سفره شدن با گرسنگان است. احیا جهاد در روز با صیام و احیا جهاد در شب با قیام است. مهر پایان زدن بر سلطنت شیاطین کوچک و بزرگ در زمین است. زینت و آماده سازی خود برای حمل امانت قرآن است. اگر معذور نیستیم مامور به اکتساب خیرات هستیم. استغفار نافع و عمل صالح در تو‌ای ماه رمضان شافع ماست.

تحریم نه، بیا تراحم کنیم‌ ای ماه رمضان! آرام آرام قدم بردار! بی‌تحریم، ما تو را می‌بخشیم و تو هم ما را ببخش و بیا به‌هم رحم کنیم و به‌هم مهربان باشیم و ما تو را می‌بخشیم به خاطر کوتاه بودن روز‌ها و ساعت‌ها و ثانیه‌های محدود و معدودات که گناهان در تو مغفور و سعی و تلاش در تو مشکور و بدی‌ها در تو مهجور می‌شود و خطاکاران در تو از توابین می‌شوند و تو هم ما را ببخش به‌خاطر اینکه آنگونه که باید باشیم نیستیم./918/ی702/س

محمد ادریسی