لختی مدیریت

به گزارش خبرگزاری رسا، جنگ... نفس این عبارت سه حرفی هم کافی است تا حرف و حدیث‌ها در موردش اوج بگیرد و به حاشیه و شایعه تبدیل شود.

 

تصور عموم از جنگ همان درگیری فیزیکی عرصه نبرد است. آن‌قدر مهم هست که همه اعم از یک مخاطب و شهروند عادی و معمولی یا یک مقام مسوول، پیگیر ماجرا شده و نسبت به آن موضع گرفته و واکنشی در خور نشان دهد.

 

طبیعی است که رویدادی در آن سطح از اهمیت، چنین واکنش‌هایی را هم بطلبد؛ کاملاً عملیاتی و میدانی. نیم‌نگاهی به فرهنگ، اقتصاد، آسیب‌های اجتماعی و امثالهم نشان می‌دهد که آرایش دشمن دقیقاً برخلاف حوزه نظامی - که در جنگ و عملیات روانی محدود مانده - نه توهم توطئه و جنگ روانی بلکه آرایش واقعی جنگی است.

 

به جز عرصه نظامی که دشمن در آن بار‌ها بخت خویش را آزموده، در باقی حوزه‌ها دشمن و نظام بین‌الملل آرایش واقعی جنگی گرفته؛ یک جنگ و نبرد و کشاکش واقعی.

 

در این میان، اما یک‌چیز گم است و آن اینکه واکنش و رفتار مدیران و مسوولان، رفتار وضعیت سفید است؛ رفتاری که درخور یک آرایش جنگی نیست.

 

مرور فعالیت‌ها و واکنش‌های لایه‌های مختلف مدیریتی فرق چندانی با وضعیت عادی و سفید ندارد.

 

به بیان ساده‌تر در شرایط کاملاً جنگی و عملیاتی که تأخیر می‌تواند لطمات جبران‌ناپذیری وارد کند، لایه‌های مختلف مدیریتی در فرهنگ و اقتصاد و اجتماع همچنان به گونه‌ای حشر و نشر و رفتار می‌کنند که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده و اوضاع بر وفق مراد است. این لختی مدیریت، زیانی بیش از جنگ برای کشور دارد. /۱۰۱/۹۶۹/م