سرمقاله؛
جای نگرانی نیست
به تکاپو افتادن کشور‌هایی که هیچ گاه نفعشان به ایران اسلامی نرسیده است، نه تنها جای واهمه ندارد که نشان آن است که اقدامات انجام شده، موثر بوده است.
به گزارش خبرگزاری رسا، در خبر‌ها آمده است که طرف‌های اروپایی خواستار تشکیل نشست فوری کمیسیون برجام شده اند. کشور‌های آلمان، انگلیس و فرانسه همراه با اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای مشترک که روز سه‌شنبه ۱۸ تیرماه منتشر شد، اعلام کردند «عمیقا نگران هستند که ایران به شماری از تعهداتش ذیل برنامه جامع اقدام مشترک پایبند نبوده است.»
این دقیقا یعنی در دو ماه گذشته به خلاف دوره پیش از آن، مسیر را درست رفته ایم. به تکاپو افتادن و حتی جار و جنجال کشور‌هایی که هیچ گاه نفعشان به ایران اسلامی نرسیده است، نه تنها جای واهمه ندارد که نشان آن است که اقدامات انجام شده، موثر بوده است؛ دقیق عکس دوره یک ساله پس از خروج آمریکا از برجام که با راهبرد به اصطلاح صبر استراتژیک دولتمردان در مقابل اروپا و آمریکا مواجه بودیم و طرف مقابل هم هیچ اقدامی انجام نمی‌داد.
دیپلمات‌ها دقیقا همان جایی موفق می‌شوند که با منطق انقلابی کار را پیش ببرند وگرنه دیپلماسی‌های به اصطلاح اعتماد ساز، مقابل گرگ‌ها پاسخ نخواهد داد. بر کسی پوشیده نیست که مسئولان سیاست خارجی ما، اگرچه متدین و متعهد و دلسوزند، اما در ۶ سال گذشته مطابق با منطق انقلابی عمل نکرده اند.
همین حالا هم که کشور در حال کاهش گام به گام تعهدات برجامی است، گاهی موضع گیری می‌کنند که اگر طرف مقابل به تعهدات عمل کند، ما هم بازخواهیم گشت و تعهدات برجامی را احیا می‌کنیم.
این یعنی متوجه نیستند که اگر راهبرد خروج گام به گام از برجام قرار است واقعا در عرصه عمل به کار آید و موجب امتیازگیری از رقیب شود، تنها به شرطی است که با نحوه گفتار و عمل مسئولان ایران، کشور‌های خارجی حس کنند که ما در اقدام خود جدی هستیم و تنها به دنبال دریافت چند امتیاز نیستیم.
مسئولان سیاست خارجی باید به این نکته توجه کنند که تنها راه برون رفت از وضعیت فعلی، یعنی وضعیتی که تأسیسات هسته‌ای با ظرفیت کامل کار نمی‌کنند و تحریم‌ها نه تنها لغو نشده که چند برابر شده آن است که از پسابرجام به دوران گذار از برجام برسیم. برجام، اگرچه عبرت‌های زیادی داشت، اما کارکرد مثبت چندانی نداشت که بخواهد تحولی در عرصه داخلی و خارجی ایران باشد و در نتیجه، پیش و پس از آن تفاوت چندانی نکرده است.
راه حل، کم توجهی به برجام و گذاردن پرونده آن در گوشه‌ای از میز است که چندان هم جلوی چشم نباشد. حتی پیشنهاد می‌کنم وزیر محترم امور خارجه دیگر شخصا در مورد برجام موضعی نگیرد و موضع گیری‌هایی از این دست را به یکی از معاونین خود بسپارند.
هرچه برجام کمتر محور قرار گیرد، توان اقتصادی داخل بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد و این یعنی گذار از برجام، به عکس تصور برخی، این اقدام، موجب رشد اقتصادی هم خواهد شد. /۱۰۱/۹۶۹/م
منبع: رسالت
ارسال نظرات