حجت الاسلام بنیادی: گاهی درب بهشت از درب خانه یک فقیر باز می شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین حسین بنیادی در ویژه برنامه منبرهای مجازی خبرگزاری رسا، با تشریح آثار اجتماعی ماه مبارک رمضان، این ماه را فرصتی برای تمرین بندگی و جلوه ای از نمایش ارزش های الهی و انسانی توصیف کرد.

خطیب حوزه علمیه قم توجه به اصل انفاق و مواسات را یک امر مهم در ماه مبارک رمضان قلمداد و ضمن توصیه افراد متمکن و غنی برای رسیدگی به محرومان و اقشار ضعیف جامعه تاکید کرد که گاهی اوقات درب بهشت از درب خانه یک فقیر باز می شود.

آنچه در ادامه می خوانید، بخش دوم سخنان حجت الاسلام والمسلمین حسین بنیادی در ویژه برنامه منبرهای مجازی سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا با محوریت آثار اجتماعی ماه مبارک رمضان است.

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از آثار مهم ماه مبارک رمضان، آثاری است که مربوط به اجتماع می شود؛ درباره آثار اجتماعی سه اثر را نسبت به روزه داران و عزیزان عرض می کنم و امیدوارم که در این ماه مبارک هم نسبت به آثار فردی و هم نسبت به آثار اجتماعی مراقبت داشته باشیم.

یکی از آثار اجتماعی این ماه عزیز تساوی افراد است؛ در ماه مبارک رمضان این فضای روحی و فکری بر جامعه حاکم است که همه انسان ها اعم از زن و مرد، جوانان، پیرمردها و افرادی که توانایی روزه داری دارند یا حتی اگر نمی توانند روزه بگیرند ولی در این ماه تنفس می کنند، این تساوی را فراموش نکنند، غنی و فقیر همه نسبت به یک دوره زمانی باید اهل افطار نباشند.

ماه رمضان به انسان ها می آموزد که فقیر غنی در جامه وجورد دارد و حتما باید نسبت به آنها رسیدگی لازم صورت گیرد؛ در این ایام شیوع کرونا که توصیه به فاصله گذاری های اجتماعی می شود، باید بدانیم این فاصله گذاری ها یک امر عقلایی شرعی و عرفی است و همه باید مراقبت کنیم اما این دلیل نمی شود که نسبت به فقرای جامعه، آنهایی که اهل ایمان و تقوا هستند و روزه را به هر شکل که شد انجام می دهند اما با سختی، ما این سختی ها را درک کنیم، اغنیای جامعه سیره نبی مکرم اسلام، مولای متقیان امام علی(ع) و ائمه معصومین(ع) را مدنظر داشته باشند.

یکی از امور مهم معصومین علیهم السلام در تمام دوران زندگی شان رسیدگی به فقرا بوده است؛ گاهی از درب خانه فقیری درب بهشت به روی انسان باز می شود و برکات الهی از همین مواظبت ها نصیب انسان می شود.

دومین اثر از آثار اجتماعی ماه رمضان مساله معنویت اجتماعی است، معنویت گاهی قوام به فرد و گاهی قوام به جامعه پیدا می کند، یک جامعه که فضای معنوی در آن رواج داشته باشد، انسان آثارش را در معاملات و کسب و کارهای روزمره مشاهده می کند، معامله ای صورت گیرد که بر اساس روح معنوی یعنی صداقت و انصاف باشد و در آن خدا را ناظر و شاهد بدانیم؛ این از آثار اجتماعی ماه مبارک رمضان است.

برای این که این اثر بزرگ در جامعه ما نشر پیدا کند انسان ها باید یکدیگر را به این آثار و وظایف بندگی خدای متعال توصیه می کند، این یک منظومه ای خواهد شد که تمام جامعه نسبت به آن پایبند هستند.

سومی مساله، موضوع مواسات است، ما باید این را یک اصل برای خودمان بدانیم؛ در همین ایام شیوع کرونا رهبر معظم انقلاب نسبت به این مساله تاکید کردند، این یک تاکید ریشه دار دینی است که هم سنت معصومین و هم یک سیره عملی در رفتار شان بوده است.

بنابراین این اصل را در کنار دیگر اعمال ماه مبارک رمضان برای خود فرض بدانیم، ضرورتی هم ندارد انسان فکر کند حتما باید با مخارج آنچنانی مواسات را برقرار کند؛ مواسات یعنی به فکر هم بودن، یعنی بدانیم، بفهمیم و فقرای جامعه را درک کنیم؛ اگر این فضا اتفاق افتاد جامعه ما متاثر از یک اندیشه بزرگ که همکاری، همدلی و همراهی یکدیگر است را رقم خواهد زد.