شیوع ویروس «مذاکره با غرب»

به گزارش خبرگزاري رسا، اساساً برای رهبران و تئوریسین‌های این جناح تفاوتی ندارد که بسیاری از اقشار کشور به واسطه سیاست‌های دولت متبوع آن‌ها طعم فقر، بیکاری، گرانی و رکود را چشیده و هر روز با انبوهی از مشکلات اقتصادی و معیشتی دسته و پنجه نرم می‌کنند و حتی در آغاز سال جدید روند رو به رشد گرانی و تورم پیامد‌ها را متوقف نکرده بلکه آن را چند برابر کرده است.

بدیهی است افکار عمومی مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا که بر فعالیت‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور تاثیر گسترده داشته را پذیرفته، اما نمی‌تواند بپذیرد که مسئولان ارشد کشور کمافی‌السابق تنها نقش نظاره گر را در کنترل موج جدیدی از گرانی و بیکاری و تورم بازی کنند؛ نقشی که پیش از این نیز به اشکال مختلف از سوی مقامات اجرایی پذیرفته شده و اعتراضات گسترده اجتماعی را به دنبال داشته است.

حال در شرایطی که دولت در برآوردن مطالبات دم دستی جامعه ناکارآمدی و ناتوانی سال‌های اخیر را طی روز‌های بعد از آغاز سال نو نیز تکرار می‌کند و اکثر اقشار جامعه به واسطه چنین ناتوانی و ناکارآمدی آسیب‌های جدی و جبران ناپذیری می‌بینند، تئوری مطرح دولت و جریان وابسته به دولت برای برون رفت از مشکلات کنونی، لزوم کوتاه آمدن حاکمیت سیاسی کشور و معامله‌گری با کشور‌های غربی بر سر مناقشات غیر هسته‌ای است یا بهتر بگوییم طیف خواهان لیبرالیسم مصرانه به دنبال آن هستند که تا قبل از سرآمدن زمان دولت متبوع خود در شهریورماه سال ۱۴۰۰ مقدمات مطمئنی برای مذاکرات مشابه برجامی در غیر از موضوعات هسته‌ای را با امریکا- اروپا کلید بزنند.

همانطور که در ادامه اشاره خواهد شد وابستگان به جریان غربزده داخلی، در حالی که موج گرانی از کالا‌های اساسی عبور کرده و پراید را نیز از مرز ۹۰ میلیون تومان به سلامت گذر داده‌اند، تلاش می‌کنند تا در سال آخر دولت تدبیر و امید بر همان رویه هفت سال قبل خود در خردادماه سال ۹۲ مبنی بر آدرس غلط دادن به مردم برای تسخیر قدرت و پس از آن استمرار این قدرت عمل کنند.

جریان مورد اشاره تلاش می‌کند تا گرانی‌های فزاینده و تورم و بیکاری‌های فراگیر در کشور را به دلیل پافشاری حاکمیت بر عدم مذاکرات غیر برجامی در طول سال‌های بعد از برجام تفسیر کند، بر همین اساس طی دو روز اخیر نیز موج جدیدی از لزوم آغاز مذاکرات موشکی و منطقه‌ای با غرب در صفحات نخست روزنامه‌های زنجیره‌ای آغاز شده است.

در همین باره محمد نعیمی پور از نمایندگان مستعفی مجلس ششم و یکی از اعضای شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در گفتگو با روزنامه اعتماد، همانند بسیاری از همفکران خود اصرار می‌کند که حاکمیت برای کاهش مشکلات اقتصادی باید تن به خواسته‌های غرب در قالب توافقنامه جدید بدهد! وی در این گفتگو در پاسخ به این سؤال که «باتوجه به شرایط اقتصادی موجود که احتمال تشدید آن نیز وجود دارد، آیا ایجاد تغییر یا تسهیل در روابط بین‌المللی ما به‌خصوص با امریکا یا اروپا وجود خواهد داشت؟»، گفت: «من چنین اراده‌ای را در سیاست خارجی اعلامی از سوی حاکمیت نمی‌بینم. در مورد دولت هم صحبت نمی‌کنم، چون معتقدم این نوع تصمیم‌گیری‌ها حاکمیتی است. برخی تصور می‌کنند اگر فشار‌ها بیشتر شود امکان تسهیل روابط بین‌المللی بیشتر می‌شود، اما تجربه نشان داده که هر زمان فشار‌ها بیشتر می‌شود، مقاومت از این سو هم سخت‌تر و بیشتر می‌شود، بنابراین نمی‌توان فکر کرد که اگر شرایط از این غامض‌تر شود، حکومت به فکر برقراری توافقی با مثلاً امریکا می‌افتد، البته بسیاری بر این باورند که باید مسائل بین‌المللی را حل کرد تا اقتصادی پویاتر داشت، اما مدت‌هاست و شاید بیش از ۱۵- ۱۰سال است که در بر پاشنه‌ای دیگر می‌چرخد.»

علی ماجدی سفیر سابق ایران در آلمان در ارگان مطبوعاتی رسمی دولت در مقاله‌ای با عنوان «ایران پیشتاز گفتمان صلح باشد»، چنین ادعا می‌کند: «سیاست خارجی یکی از وجوه مهم و تأثیرگذار برای ایران در شرایط جاری است. ایران از یک سو تحت تأثیر تحریم‌های امریکا قرار دارد و از سوی دیگر باید تعامل چندسویه خود با جهان بین‌الملل را برای تحقق منافع اقتصادی جهت مقابله با کرونا در مسیری درست هدایت کند. گرچه اپیدمی کرونا و قطع شدن رفت و آمد‌های دیپلماتیک به مانعی جدی برای تبادل گفتمان و دیپلماسی مؤثر رسمی انجامیده است، اما جمهوری اسلامی که سختی مواجهه آن با کرونا به‌دلیل تحریم‌ها بیش از هر کشور دیگری است، می‌تواند در این شرایط پیشتاز شود و با در پیش گرفتن یک گفتمان صلح‌جویانه، تنش‌ها را تعدیل کرده و اوضاع را به نفع خود تغییر دهد.»

تز بازگشت ایران به صلح توسط این دیپلمات سابق وزارت خارجه یادآور شعار‌های پرطمطراقی است که رؤسای جمهور وابسته به جریان غربزده داخلی طی سال‌های اخیر یا در دوران موسوم به دوم خرداد تکرار کرده و حاصل آن افزایش اتهام زنی مقامات غربی به جمهوری اسلامی ایران و گسترده‌تر شدن حلقه تحریم و فشار‌های اقتصادی بوده است به طوری که بعد از پذیرش برجام گستره فشار‌های اقتصادی و سیاسی بر جمهوری اسلامی ایران سطح بسیار فراخ‌تری به خود گرفت.

همچنین روزنامه اعتماد در مطلبی نوشته است: «بهره‌مندی اقتصادی از برجام- که اواخر دولت آقای باراک اوباما و ابتدای دولت ترامپ را شامل می‌شود- تاثیر بسزایی در فضای اقتصادی کشور داشته است. قرارداد‌های بین‌المللی، حضور سرمایه‌گذار خارجی، تثبیت بازار ارز، استفاده از نهاد‌های پولی بین‌المللی و سوئیفت، آزادسازی پول‌های بلوکه‌شده ایران، رشد بالای اقتصادی کشور در آن دوران و بسیاری از موارد دیگر حاصل عملکرد اقتصادی برجام است.» این رسانه وابسته به این جریان همچنین ادامه می‌دهد: «غلو نکرده‌ایم بگوییم اگر برجام نبود وضعیت سیاست خارجی ایران دست کمی از کره شمالی کنونی نداشت. برای دور زدن آن وضعیت به ناچار هرچه بیشتر در دامن بلوک شرق می‌افتادیم که حتماً منافع ملی ایران برای آنان در درجه پایینی قرار داشت. اکنون از زبان امانوئل مکرون همان سخنانی را می‌شنویم که از مسکو توقع داشتیم. صدراعظم آلمان، نخست‌وزیر انگلستان و رئیس‌جمهور فرانسه در حاشیه اجلاس سالانه سازمان ملل متحد، به صورت بی‌سابقه‌ای، در بالاترین سطح دیپلماتیک با هیئت ایرانی دیدار برجامی دارند.»

یکی دیگر از افراد وابسته به جریان غربزده داخلی که طی روز‌های اخیر بر معامله‌گری جدید در عرصه سیاست خارجه تأکید می‌کند غلامرضا حیدری نماینده عضو فراکسیون امید و کاندیدای ردصلاحیت شده انتخابات مجلس یازدهم است که در روزنامه آرمان می‌نویسد: «این روز‌ها کشور با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان به بحث مقابله با کرونا و مشکلات معیشتی اشاره کرد... آنچه تجربه و دانش من می‌گوید این است که تا نگاه‌مان به روابط خارجی، نگاهی مثبت و ایجابی نباشد، مشکلات‌مان در حوزه‌های مختلف مرتفع نخواهد شد... امروز کره شمالی را می‌بینیم که کشوری هسته‌ای است، اما نان ندارد. حتی ایالات متحده با وجود توانمندی‌های اقتصادی و نظامی، مثلاً در قبال کرونا غافلگیر می‌شود که نشان می‌دهد تمرکز بودجه بر مسائل نظامی راهگشا نیست و یک ویروس کوچک، زمینگیرشان می‌کند، بنابراین لازم است نگاه‌مان را تغییر دهیم. باید عموم مردم را در نظر بگیریم و به سلایق همه توجه کنیم. ایران برای همه ایرانیان است...»/1360/