۰۴ تير ۱۳۹۹ - ۱۲:۱۷
کد خبر: ۶۵۵۹۹۵

نجوای استاد حوزه با حاج قاسم سلیمانی

نجوای استاد حوزه با حاج قاسم سلیمانی
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه روایتی دلنشین از حضورش بر سر مزار حاج قاسم سلیمانی منتشر کرد.

به گزارش خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه روایتی دلنشین از حضورش بر سر مزار شهید حاج قاسم سلیمانی منتشر کرد که تقدیم خواننندگان خبرگزاری رسا می شود.

روایت استاد خسروپناه بدین شرح است:

خداوند کریم در سحرگاه سالروز ولادت کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها به این مسکین، توفیق زیارت مزار شریف سردار دل‌ها حاج قاسم سلیمانی را عنایت کرد.

تنها و تنها با او نجوا و درد دل کردم و از درد دردمندان‌ و نجوای بینوایان و شکم‌های گرسنه فقیران و غربت و تنهایی ولایتمداران واقعی سخن راندم.
فرمود: می‌دانم و می‌نالم؛ می‌بینم و می‌سازم؛ می‌شنوم و می‌سوزم؛
گفتم: چه را می‌بینی و می‌شنوی؟
فرمود: ولایتی‌های بی‌ولایت را، عدالتی‌های ظالم را، مردم‌داران بی‌مردم را، مجاهدان بی‌جهاد را، مدیران بی‌تدبیر را،
اینها هر روز قاسم را مثله می‌کنند و هر روز می‌سوزانند و هر روز می‌کشند؛ چون هر روز مقاومت و عدالت و ولایت را مثله می‌کنند و می‌سوزانند.

نجوای استاد حوزه با حاج قاسم سلیمانی

گفتم: حاج قاسم عزیز تکلیف چیست؟
گفت: الصبر و الجهاد
گفتم: سردار دل‌ها! تو که مدرسه و دانشگاه نرفتی چگونه سلوک کردی و تعالی یافتی و واصل شدی؟ این همه شجاعت و رشادت و مقاومت و جهاد و ولایتمداری و محبت و مردم داری و صبوری را چگونه در جان مخلصت ساختی؟ نفس مطمئنه‌ات بعد از شهادت به طور عجیبی سریان هستی‌شناختی یافته و معرفت سالکان را متحول گشته؛ بگو بدانم چگونه؟
گفت: این مطالب گفتنی و خواندنی نیست؛ عمل کردنی است.
گفتم: چه چیزی عمل کردنی است و چگونه باید اهل سلوک و وصول شد؟

فرمود: صلاه اللیل و اطعام الفقیر.
پرسیدم: راه ماندگاری و استقرار در طریقت چیست و چه باید کرد تا متزلزل نشد؟
گفت: ولایتمداری اهل بیت علیهم السلام به ویژه با امام حسین علیه السلام و امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف.
گفتم: خیلی‌ها مدعی ولایتمداری‌اند اما در واقع بی‌ولایت‌اند؟
گفت: چون ولایت‌مداری طریق خودش را دارد.
گفتم: طریقش چیست؟
فرمود: البکاء و الاطاعه عن نائبه علیه السلام و لاغیر./1324/د102/ب1

مصطفی رستمی
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
ناطقی محمد صادق
Iran, Islamic Republic of
۰۴ تير ۱۳۹۹ - ۱۴:۵۷
نجوا و درد دل و محاکات آموزنده ای است.
نشان از باطن مصفای حضرت خسروپناه دارد.
0
0