انسان حسود سلامتی خود را به خطر می‌اندازد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، امشب در حسینیه جوادالأئمه اصفهان، در شرح حکمت 216 نهج البلاغه، با بیان اینکه این حکمت به حسادت انسان حسود به سلامتی خود اشاره دارد، گفت: شخص حسود به دیگران حسادت می‌کند درحالی که نعمت نفس او به واسطه حسادتی که دارد در معرض زوال است.

آیت الله مهدوی در ادامه خاطرنشان کرد: اینکه امام علی(ع) می‌فرمایند سلامتی او در زوال است، دو احتمال دارد، یا اینکه سلامتی او نسبت به آنچه در دیگران موجب حسد او شده است، نعمت بزرگتری است، احتمال دیگر هم این است که ممکن است بگوییم دو نعمت مساوی است اما شخصی که حسودی می‌کند به خودش ضرر قطعی می‌زند به خاطر آرزوی احتمالی برای آسیب دیدن شخصی دیگر.

وی با بیان اینکه شخص حسود نسبت به نعمت‌هایی که دارد غافل است، اظهار کرد: شخص حسود چون به دیگران توجه دارد متذکر نعمت‌های آنها است اما از آنچه خودش دارد غفلت می‌ورزد، انسانی که از سلامتی خود غافل است و به دیگران حسادت می‌کند نسبت به زوال آن غفلت می ورزد، شخصی که حسودی می‌کند به سلامتی خود آسیب می‌زند در حالی که می‌خواهد نعمت‌های دیگران از بین برود.

نماینده مجلس خبرگان رهبری سلامتی را گواراترین نعمت مادی برای انسان برشمرد و تصریح کرد: برترین لباسی که بر تن انسان می‌رود سلامتی است، زمانی که سلامتی دوام پیدا کند مجهول واقع می‌شود، وقتی گرفته شود شناخته خواهد شد، وافرترین قسمت برای هر انسانی صحت جسم او است.

استاد درس خارج حوزه علمیه اصفهان در ادامه افزود: سلامتی و عافیت لذت زندگانی را پدید می‌آورد، لذت دنیایی برای انسان با سلامتی کامل می‌شود، از راه های خوب مبارزه با بیماری گرسنگی است، وقتی که بدن انسان سالم نباشد لذت طعام خوردن را از دست می‌دهد و این یعنی از دست دادن یکی از بهترین لذت‌های دنیایی، گرسنگی با بیماری جمع نمی‌شود، نه هرگز نخوردن بلکه رعایت اصولی در غذا خوردن و بیشتر گرسنه بودن منظور است.

آیت الله مهدوی با اشاره به روایاتی پیرامون انسان و سلامتی جسم، اظهار کرد: بنابر روایات هر انسانی یک بیماری درون خود دارد، توصیه شده است انسان زیاد دارو میل نکند، گاهی مصرف داروها خود باعث تأخیر در سلامت انسان و افزایش بیماری می‌شود و باید به ویژه از مصرف سرخود و بی جهت دارو اجتناب کرد./1304/پ210/ب1