نگاهی به تازه های شبکه های اجتماعی

به گزارش خبرگزاری رسا،‌روزی که حاج احمد در اورامال گریست، چند نکته در باب آشنایی با کار فرهنگی هوشمندانه، دم خروسی که از توییت کواکبیان بیرون زد، نقطه پایانی بر دوران "بزن دررو" مقامات مسؤول بخشی از مطالب شبکه های اجتماعی امروز است.

روزی که حاج احمد در اورامال گریست

صفحه اینستاگرام مرزوبوم روایت محمد صالح عبدی از همرزمان جاویدالاثر احمد متوسلیان را درباره این فرمانده منتشر کرد.

منطقه اورامان به دلیل وضعیت خاص جغرافیایی و دارا بودن ارتفاعات مختلف برای ما اهمیت ویژه ای داشت. یک سلسله از کوه های منطقه در خطوط مرزی در اختیار عناصر رزگاری بود و همین باعث شده بود تا ارتباط آنها با حزب بعث به سهولت انجام پذیرد.

 در جلسه ای با حضور حاج احمد متوسلیان، و پیشمرگان کرد تصمیم گرفته شد طی عملیاتی این منطقه را از لوث وجود عناصر رزگاری پاک سازی کنیم. عملیات با موفقیت انجام شد و در منطقه مستقر شدیم. به اتفاق یکی از پیشمرگان با دوربین در حال کنترل تحرکات دشمن بودیم که متوجه شدیم یک نفر مقداری بار بر دوش گذاشته و یک گالن بیست لیتری هم در دست دارد و به طرف پایگاه می آید.

 وقتی نزدیک تر آمد، دیدیم این شخص حاج احمد متوسلیان است که مقداری نفت و خرما را از راه دور برای رزمندگان مستقر در پایگاه می آورد. به استقبالش رفتیم و خواستم بار را از او بگیرم اما قبول نکرد و گفت وظیفه خودم است. وقتی وارد پایگاه شد بعد  احوالپرسی و روبوسی با رزمندگان به شدت گریست.

 همه نگران شدیم و علت را پرسیدیم. گفت: ما در مریوان داخل شهر هستیم و امکانات داریم، اما شما روی خاک می خوابید، آنهم در این کوه های دور افتاده و بدون هیچ امکاناتی.

بعد هم گفت: خدمت واقعی را  شما انجام می دهید. خدمت ما و شما را هیچ وقت نمی شود با هم مقایسه کرد و دوباره گریست.

چند نکته در باب آشنایی با کار فرهنگی هوشمندانه

یاسر جلالی، دستیار رئیس سازمان تبلیغات اسلامی طی یادداشتی که در کانال تلگرامی قلمدان منتشر شد به بررسی چند نکته شفاهی درباره  کار فرهنگی هوشمندانه پرداخت.

شاید بتوان گفت که یکی از ابعاد هوشمندانه کار فرهنگی، متوجه «اثر» است. من فکر می‌کنم که نقطه آغاز هوشمندی هم از سمت اثر است. نکته سوم اینکه باید دقت کرد که این اثر، باید پایدار نیز باشد. اساساً در کار فرهنگی نمی‌شود گفت اثری گذاشته‌ایم و تمام شد یا دیگر نمی‌شود کاری کرد.

من فکر می‌کنم یکی از اشکالات کارهای فرهنگی امروز این است که کار ما متوجه اثر نیست، از اثر شروع نمی‌کنیم و اثر ایجاد شده از فعل ما پایدار نیست. وقتی از اثر شروع ‌کنیم، ضریب داشته‌های ما عوض شده و اولویت‌ها جابجا می‌شود.

ما یک واقعیت و آرمان داریم و یک «بار» که آن را با خود می‌بریم. به نظر می‌رسد ما جایی عقب‌تر ایستاده‌ایم و بار را از سمت واقعیت به سمت آرمان هُل می‎دهیم. این کار حتماً مؤثر است و بار جابجا می‌شود اما مشکلات و فراز و نشیب‌ها و چاله‌ها و موانعی وجود دارد که ما را متوجه خود می‌کند و ما در آن می‌مانیم و اصلاً موضوع عوض می‌شود.

شاید راه درست این باشد که در جایگاه دیگر یعنی نزدیک آرمان و جلوتر از آن بار قرار بگیریم. یعنی کسی که بخواهد بار را ببرد باید آن را بکشد و خود نزدیک به آرمان باشد و به دائماً نگاهش را به آرمان بدوزد و خیلی گرفتار و درمانده مشکلات مقطعی و درگیری های کوچک نشود. پس برای کار فرهنگی درست، باید ابتدائا در جایگاهی درست قرار بگیریم.

دم خروسی که از توییت کواکبیان بیرون زد

عبدالله گنجی، فعال رسانه‌ای در واکنش به توییت کواکبیان مبنی بر مخالفت اصول‌گرایان با گشایش اقتصادی طی توییتی نوشت: خدا لعنت کند مخالفان گشایش اقتصادی را.

اما جمله"با هرگونه گشایش اقتصادی و رفع تحریم‌ها مخالفت می‌ورزند"کواکبیان بعد از 7سال انتظار به مثابه دم خروسی است که بیرون زده و با زبان بی زبانی هم گشایش را به زلف بایدن گره میزند و هم امید اصلاح طلبان به آینده سیاسی خود پس از آمدن او را لو میدهد.

نقطه پایانی بر دوران "بزن دررو" مقامات مسؤول

سیدنظام‌الدین موسوی، نماینده مجلس درباره شکایت نمایندگان از عباس آخوندی در کانال تلگرامی خود نوشت: ‏بدلیل معلق کردن اصل ۳۱ قانون اساسی، متوقف کردن مسکن مهر و عدم انجام تکلیف قانونی ایجاد سامانه املاک و اسکان، فردا جمعی از نمایندگان، شکایت از عباس آخوندی وزیر سابق راه و شهرسازی را به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس ارائه میکنند.

باید بر دوران "بزن دررو" مقامات مسئول نقطه پایان بگذاریم.

راهکار نماینده مجلس برای خنثی‌سازی اثرات تحریم‌ها