محرومیت طلاب متأهل کمتر از ۲۲ سال از حق بیمه تأمین اجتماعی

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، چندی پیش برای وصل بیمه مستقل خودم و همسرم به مرکز خدمات حوزه علمیه رفتم تا بتوانم از خدمات بیمه تأمین اجتماعی حوزه علمیه استفاده کنم، در حالی که بیمه تأمین اجتماعی خود و همسرم که از طریق خانواده متصل بود، پس از ازدواج قطع شده بود.

هنگام ورود به مرکز خدمات درحالی که تمام مدارک را آماده کرده بودم، ناگهان جواب متصدی ثبت نام مرکز خدمات، انگار آب سردی بر روی من ریخت، اینکه طلبه متأهل باید حداقل ۲۲ سال سن داشته باشد تا بتواند بیمه مستقلی را متصل کند و مرا به سمت متصدی بیمه سلامت راهنمایی کرد و متصدی بیمه سلامت پس از بررسی مدارک، بیمه سلامت را در نوبت قرار دارد.

در حالی که همیشه از بزرگانی مانند رهبر معظم انقلاب، آقای قرائتی، مرحوم امینی و اساتید اخلاقی می‌شنیدم که می‌گفتند بهترین سن ازدواج برای پسر ۱۷-۱۸ سالگی و برای دختر ۱۵-۱۶ سالگی است. ازدواج در این سن در جامعه بهترین زمان است؛ چرا که با رعایت مسائل روان‌شناختی و دینی، بهترین ازدواج‌ها در این سن رقم می‌خورد و این امر از بالارفتن سن ازدواج در جامعه می‌کاهد.

حال سؤال از مرکز خدمات حوزه علمیه این است که چرا برای کسانی که در این دوره و شرایط سخت مالی به‌خصوص شرایط سخت مالی و معیشتی که برای طلاب وجود دارد، از نظر اعطای تسهیلاتی همچون بیمه و وام‌های کمک معیشتی، کمترین توجه را به طلاب متأهل دارند؟

باید گفت امر ازدواج در این اوضاع فرهنگی بد و فضای مجازی ناسالم به نظرامری لازم می آید و باید شرایطی فرهم کرد تا این مهم با تسهیل فراهم شود، وجود چنین قوانینی علاوه بر کم نکردن از مشکلات ازدواج بار بیشتری بر آن می افزاید. همچنین هرچقدر  طلاب بخواهند خود را با مسائل معنوی مشغول کنند بازم نمی توان از این مستحب مؤکد دوری کرد.

وضعیت معیشتی و تحصیلی طلاب امروز به‌گونه‌ای است که اگر طلبه‌ای قصد ازدواج داشته باشد، باید حداقل اتمام پایه شش یا اتمام سطوح را در نظر بگیرد که حداقل ۷-۸ سال ازدواج طلاب را به تأخیر می‌ اندازد.

در این شرایط که سن ازدواج بالا رفته و طلاب به‌عنوان رسولان فرهنگی جامعه می‌توانند با حضور در میان مردم، سن ازدواج را کاهش دهند، چگونه می‌توانند تأخیر هفت - هشت ساله ازدواج خود را توجیه کنند؟ مگر یکی از مسائل تأثیر گذار بر امر به معروف، عمل به آن معروف نیست؟

با این وضعیت باید گفت طلاب تازه ازدواج کرده که در رنج سنی ۱۸ تا ۲۲ سال قرار دارند و ازدواج آنها نوعی جهاد در این شرایط به‌شمار می‌رود، باید برای برخی از بیماری‌ها و مسائل درمانی مجبور به مراجعه به مراکز درمانی غیردولتی شوند و رنج ویزیت ها و داروهای گران قیمت را به جان بخرند.

سؤالی که مطرح است این است که در این اوضاع بد معیشتی، چرا باید هزینه زیادی برای درمان خود بپردازند؟ مگر چه ایراد و اشکالی برای طلاب متأهل زیر ۲۲ سال وجود دارد که بیمه تأمین اجتماعی مرکز خدمات آنها را حساب نکرده و بیمه نمی کند؟ 

گفتنی است خبرگزاری رسا آمادگی دارد توضیحات بیمه تأمین اجتماعی مرکز خدمات را در مورد این موضوع دریافت کند.