اصلاح جامعه در گروه نظام محبت

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا عابدینی در سخنانی به مناسبت ایام شهادت امام حسن عسکری (ع) و امامت امام عصر (عج) در مسجد جمکران گفت: حقیقت هر عمل صالحی رسیدن به ارتباط معنوی با امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه و ولایت عترت است. طبق روایتی، تنه شجره بهشتیِ طوبی در  خانه امیرالمؤمنین و شاخه‌های آن در منازل مؤمنان است. هر مؤمنی که عمل صالحی انجام می‌دهد، به شاخه‌ای از درخت طوبی متصل می‌شود و این شاخه او را به ولایت می‌رساند.

وی افزود: تمام خیرات در اهل بیت وحی علیهم السلام نهفته بلکه در ید قدرت ایشان است. امام صادق علیه‌السلام در روایتی فرمود «نَحْنُ أَصْلُ کُلِّ خَیْرٍ وَ مِنْ فُرُوعِنَا کُلُ‏ بِر»؛ یعنی ما اصل هر خیری هستیم و همه‏ نیکی‌ها از شاخه‏‌هاى وجود ما است‏. در فرازی از زیات جامعه کبیره می‌خوانیم «إِنْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاه‏»؛‌یعنی هرگاه خیری یاد شود،‌ شما (عترت) اول و آخر و اصل و فرع خیرید و شما منتها و مأوای هر خیری هستید. یا امام باقر (ع) در روایتی حسنه را همان ولایت امیرالمؤمنین معرفی کرده، فرمود «فَالْحَسَنَةُ وَ اللَّهِ وَلَایَةُ عَلِیٍّ ع‏»؛ یعنی و الله که حسنه ولایت امیرالمؤمنین (ع) است.  با این نگرش اگر عمل خیری انجام دهیم، این عمل خیر ما را متصل به ولایت عترت می‌کند و برای چنین فردی امام غایب نیست.  

حجت‌الاسلام والمسلمین عابدینی با اشاره به اینکه اگر انسان باور کرد که عمل صالح ارتباط با امام است، عملکردش با کیفیت‌تر می‌شود،‌ گفت: سید محمدحسن الهی طباطبایی برادر علامه جمله زیبایی دارند. ایشان می‌فرمود صالحین و مؤمنین هر کدام به مثابه آیینه‌ای هستند؛ به مقداری که عمل صالح انجام دهند، نمایانگر امامشان هستند. فرد ممکن است عمل صالح کمی داشته باشد،‌ اما همان مقدار هم نمایش فضل امام است.

وی با ذکر این نکته که اگر کسی دغدغه خدمت به امام و توجه به امام داشته باشد، به سادگی از چالش‌ها و عصبیت‌ها عبور می‌کند و به عشق امام کار بدی انجام نمی‌دهد، افزود: چنین فردی هر عمل صالحی را در راستای محبت به امام انجام می‌دهد؛ حتی وقتی سلام می‌دهد،‌ این سلام را امام‌نما می‌داند. فردی که با این نگاه سلام کند، این عملش در او اثرات متفاوت‌تری در جهت رشد معنوی‌اش خواهد داشت؛ لذا در روایات روز غدیر می‌خوانیم اگر کسی کار خیری انجام داد، ثوابش به همان اندازه است، اما اگر همین مقدار کار خیر را در راه تثبیت ولایت خرج کرد، هزار هزار برابر جزا دارد. به عنوان نمونه یک موقع به یک نفر به مثابه فقیر کمک می‌کنی، اما یک موقع با این نگاه که آن فقیر ممکن است مؤمن و شیعه امیرالمؤمنین باشد، یاری می‌رسانی. این نیت، اثر زیادی در رشد دارد؛ چرا که این عمل برخاسته از عمق اعتقاد فرد است.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: اگر نگاهمان به مردم از باب مؤمن بودن و شیعه بودن باشد، شأن افراد نزدمان بالا می‌رود. در چنین حالتی اگر بخواهیم امر و نهی کنیم، با ملایمت این کار را انجام می‌دهیم. حتی عتاب چنین فردی دلسوزانه و برخاسته از عمق محبت خواهد بود. جامعه‌ای که مردم را امام‌نما دید، اصلاح می‌شود. فرد مؤمنی که در دعای ندبه به سر می‌زند و گریه می‌کند،  اما نسبت به خواسته یک مؤمن بی‌اعتنا است، نمی‌تواند ادعا کند حتی درصد کمی از محبت عترت را دارد چه برسد شیعه باشد. محمد بن عجلان نقل می‌کند مردى بر امام صادق (ع) وارد شد و سلام کرد. امام از او پرسید: ثروتمندان قومت تا چه اندازه به عیادت تهیدستانشان می‌‏روند و جویاى احوال آنها می‌شوند؟ گفت: به ندرت. حضرت فرمود: ارتباط مالى ثروتمندان آنها با تهیدستانشان چگونه است ؟ عرض کرد: شما از اخلاق و صفاتى یاد می‌کنید که  در بین ما نیست. امام فرمود: پس آنها، چگونه می‌‏پندارند که از شیعیان ما هستند؟ کَیْفَ عِیَادَةُ أَغْنِیَائِهِمْ لِفُقَرَائِهِمْ قَالَ قَلِیلَةٌ قَالَ کَیْفَ‏ مُوَاصَلَةُ أَغْنِیَائِهِمْ لِفُقَرَائِهِمْ فِی ذَاتِ أَیْدِیهِمْ فَقَالَ إِنَّکَ تَذْکُرُ أَخْلَاقاً مَا هِیَ فِیمَنْ عِنْدَنَا قَالَ فَکَیْفَ یَزْعُمُ هَؤُلَاءِ أَنَّهُمْ لَنَا شِیعَةٌ.

وی با اشاره به اینکه یک شیعه حسنات را در لقای امام می‌بیند، افزود: چنین افراد مؤمنی اشتیاقشان به مؤمنین بیشتر است. آنها وقتی جمعی از مؤمنان را مثلاً در همین مسجد مقدس جمکران می‌بینند، دلشان برای آنها پر می‌کشد؛ چرا که مؤمنان را محب و شیعه عترت می‌بینند. این افراد نزد خداوند محبوب‌تر از بقیه‌اند؛ همچنان که در روایت داریم هر کدام از دو مؤمن که به هم رسیدند، دیگری را بیشتر دوست داشت،‌ ایمانش قوی‌تر است. 

حجت‌الاسلام والمسلمین عابدینی افزود: اگر ارتباط مردم در جامعه بر اساس نظام محبت شکل بگیرد، جامعه اصلاح می‌شود. نگاه سردار به مردم اینچنین بود، یعنی نگاهش بر اساس نظام ولایت و محبت عترت بود. ایشان حتی یک کودک را شیعه و محب عترت می‌دید، لذا آنها را تکریم می‌کرد و شخصیت می‌داد. چنین نگاهی انسان را خیلی آرام می‌کند. پس به جای اینکه مدام عیب‌یابی کنیم،‌ به دنبال اصلاح باشیم و صالحیت به خرج دهیم. معصومین (ع)‌ می‌فرمایند کسی که دنبال عیب مردم باشد، از ولایت ما خارج است. ‌نتیجه اینکه هر عمل ناصالحی را دوری از امام بدانیم و هر عمل صالحی را ریسمانی برای اتصال بیشتر به امام عصر (عج) و خاندان عترت. همچنین اگر با مردم به واسطه اینکه محب اهل بیت‌اند و امام‌نما هستند، برخورد کنیم، خداوند این نگاه را دوست دارد.