لزوم تشکیل شورای هماهنگی تبلیغی میان سازمانی در کشور

اشاره: در اهمیت تبلیغ همین بس که قرآن کریم دعوت الی الله را بهترین گفتار، و داعیان الی الله را برترین امت و فلاح و رستگاری جامعه اسلامی را مرهون تلاش داعیان الی الله و دعوت به خیر و امر به معروف و نهی از منکر دانسته است و از هدایت انسان‌ها به حیات بخشیدن و از گمراه کردن آنها به میراندن تعبیر کرده است.

تبلیغ و دعوت به اسلام و ارشاد و هدایت مردم به ارزش‌های الهی همیشه از اصول رسالت پیامبران الهی بوده و خط اصلی برنامه آنان را تشکیل می‌داده است و پیامبرانی مثل حضرت نوح، هود، صالح، لوط و دیگر انبیای الهی(علیهم السلام) خود را مبلغ و پیام‌رسان پروردگار و اندرزگویی امین خوانده‌اند.

در طول تاریخ همواره اولیای الهی در پی تبلیغ دین و هدایت مردم همت گماشته اند و با مدیریت صحیح تبلیغ در تقابل با کسانی بودند که در پی ضلالت و گمراهی مردم گام بر می داشتند.

امروزه نیز با گسترش تبلیغ دین و همچنین روش های نوین آن نیازمند مدیریت صحیح و پویا و کارآمد در زمینه امر مهم تبلیغ هستیم که متاسفانه آنچنان که باید و شاید به آن پرداخته نشده و مورد اهمیت و اولویت قرار نگرفته است و با توجه به حجم گسترده تبلیغات علیه دین اسلام، لازم است که هرچه بیشتر به موضوع مهم تبلیغ دینی و مدیریت و گسترش صحیح آن در کشور اهمیت داده شود.

در همین راستا خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، با حجت الاسلام ابوالحسن احمدی شاهرختی رئیس بنیاد بین المللی علوم و معارف قرآن گفت و گویی انجام داده است که در ادامه می خوانید:

رسا- مسؤولین و متولیان امر تبلیغ در کشور چه کسانی هستند؟ آیا امور تبلیغی به صورت مهندسی شده و اصولی انجام می شود یا پراکند و موسمی؟

امر تبلیغ دین و ترویج آموزه های اسلام و سیره معصومان(ع) از دیرباز مورد توجه نهادها و موسسات دولتی و دیگر نهادها و مردم ایران بوده است و به حمدالله به برکت انقلاب اسلامی، تبلیغ، آموزش و ترویج آموزه های اسلامی در بین جامعه توسعه های کمّی و کیفی فراوانی را تجربه کرده است؛ اما اینکه آیا این مقدار از فعالیت‌های تبلیغی در کشور رضایتمند بوده و نیازهای تبلیغی جامعه ما را برطرف کرده است یانه؟ قطعاً نمی‌توان گفت که همه از این مقدار راضی باشند؛ چراکه اگر از کسانی که در عرصه تبلیغ فعالیت می کنند سوال شود که آیا از وضعیت فعلی تبلیغ راضی هستید یا نه؟ گمان نمی کنم کسی جواب مثبت به این سوال دهد؛ زیرا هر کدام از این افراد برای پیشرفت کارهای تبلیغی خود و ارتقاء وضعیت تبلیغ در کشور به سوی وضعیت مطلوب، پیشنهادهایی دارند.

حال برای اینکه برای وضعیت کنونی چه باید کرد و آیا یک مسیر میانبری که امر تبلیغ را در کشور مهندسی و ساماندهی کند وجود دارد یا خیر؟ پاسخ این است که باید از تمام ظرفیت های تبلیغی کشور و امکانات، اعم از دولتی و مردمی استفاده کرده و امر تبلیغ را ارتقا دهیم؛ اما درباره چگونگی ارتقاء آن باید بگویم که تبلیغ، ابعاد گوناگون و متعددی دارد.

در بُعد رسانه‌ای، امر تبلیغ کار پیچیده ای بوده و باید جنگ نرم را ساماندهی کند که ذهن ها و قلب‌های جوانان جامعه امروزی را آماج هدف خود قرار داده است و در پستوهای خانه هر یک از مردم نفوذ کرده است؛ امری که مورد اهمیت چندین ساله رهبر انقلاب نیز هست و تقاضای ایشان این است که وضعیت رها شده و نامطلوب فضای مجازی مشخص و حل گردد؛ اما متاسفه دولت و مجلس با کسانی که دین و دنیای مردم را هدف تهاجم نرم خود قرار داده‌اند مماشات می کنند.

به نظر من تبلیغ در درجه اول، تبلیغ سیستمی ما در کشور است که باید دولت و مجلس در این زمینه کار عمده و وظیفه اصلی خود را انجام دهند و با آماده کردن زیرساخت‌ها و تدوین قوانین لازم اقدامات مورد نیاز را انجام داده و با انجام وظیفه خود زمینه های گسترش و انسجام امر تبلیغ در کشور را ایجاد کنند.

در عرصه تبلیغ حضوری و چهره به چهره نیز دولت می‌تواند پشتیبانی های خوبی از آن انجام دهد و از مبلغین حمایت‌های لازم را به عمل آورد؛ از طرفی مردم کشور ما نیز در امر تبلیغ بسیار پای کار هستند و اگر یک مبلّغی بتواند طرفدارانی از مردم را داشته باشد و خود مردم اقدام به دعوت آن روحانی و مبلّغ کنند، قطعاً نتیجه تبلیغ به مراتب بهتر و مطلوب‌تر خواهد شد.

باید ظرفیت هایی در بین مبلغین ایجاد شود و متولیان مربوطه در این زمینه تلاش های بیشتری انجام دهند و تجهیز مبلغین در کشور به صورت جدی دنبال شود؛ در حالی که متاسفانه برخی از مبلغین ما به‌صورت موسمی فکر می‌کنند و تبلیغ در کشور به صورت مستمر و همیشگی وجود ندارد.

رسا- چرا امور تبلیغی در کشور را یک نهاد مستقل بر عهده نمی گیرد؟

به نظر من نباید تبلیغ را در یک سازمان خلاصه کرد؛ چرا که اگر آن نهاد مستقل از نظر سیاسی و اجتماعی جهت پیدا کند، کلِ آن نهاد و امور تبلیغی در کشور را خدشه دار خواهد کرد؛ چنانکه در مذهب های دیگر این مدل تجربه شده و امور تبلیغی آنان را مورد خدشه قرار داده است.

به نظر بهترین راه این است که امر تبلیغ در کشور مهندسی شده و برای رسیدن به این هدف باید ابتدا میدان را تعریف کرده و وضعیت موجود را دقیق شناسایی کنیم و برای ارگان هایی مثل دانشگاه، سپاه، نیروهای انتظامی و نظامی، سازمان سازمان حج و زیارت و دیگر جاهای تبلیغی در کشور مبلغانی با تراز مناسب آنان تربیت کنیم.

رسا- در این زمینه پیشنهادی هم برای ارائه دارید؟

پیشنهاد جدی من در این زمینه این است که نهادهای متولی امر تبلیغ در کشور با همکاری و هماهنگی همدیگر «شورای هماهنگی تبلیغی میان سازمانی» بین خود تشکیل دهند تا هر کدام از نهادها به صورت هایی مشخص، همانند تقسیم جغرافیایی یا به صورت تقسیم چند استانی به یک استان مشخص، مدیریت امور تبلیغی آن استان ها را بر عهده بگیرند؛ چرا که ما نمی‌توانیم به برخی از ارگان هایی مثل اوقاف و امور خیریه بگوییم که شما نباید به امور تبلیغی بپردازید؛ زیرا این ارگان ها در امور تبلیغ واقفانی دارند و آنان نیز باید آن اموال را در موارد وقفی هزینه کنند؛ همچنین است نهادهایی مثل حوزه علمیه، دفتر تبلیغات، سازمان حج و زیارت و سایر ارگان ها و نهادهای تبلیغی در کشور.

بنابراین به نظر می رسد که هرکدام از این ادارات باید بر اساس رسالتی که دارند به وظایف تبلیغی خود عمل کنند؛ اما باید این نهادها با تشکیل شورای هماهنگی تبلیغی بین نهادی، به مشکل وضعیت نابسامان تبلیغ در کشور خاتمه دهند تا این گونه نباشد که متولّی امور تبلیغی در کشور نامشخص بوده و کشور ما حتی در نحوه توزیع مبلغ بین شهرها نیز با مشکل مواجه شود و به شهری مبلغانی بیش از ظرفیت تبلیغی آن شهر اعزام شده و در شهر دیگری با کمبود مبلغ مواجه شود.

رسا- تشکیل «شورای هماهنگی تبلیغی میان سازمانی» در کشور چه فوایدی می تواند داشته باشد؟

تشکیل شورای همکاری تبلیغی بین نهادی سبب می شود که هیچ کدام از ارگانهای تبلیغی در کشور نتوانند در امر تبلیغ برای خود، محوری قائل شوند؛ علاوه بر این که اگر یک موسسه تبلیغی هم در جایی از کشور در حال فعالیت تبلیغی است، آن نیز می تواند از ظرفیت خود استفاده کرده و در امر تبلیغ فعالیت داشته باشد؛ چرا که باید این گونه موسسات در حد وسع خود و در مناطق خود به رسمیت بشناسیم و آن نیز در کنار ارگان های خاص تبلیغی مشغول به فعالیت تبلیفی باشد.

رسا- لطفاً در پایان خلاصه دیدگاه خود را بیان بفرمایید؟

خلاصه کلام من این است که باید ظرفیت‌های موجود شناخته شود و بر اساس میدان، بین نهادها تقسیم وظایف گردد؛ چیزی که متأسفانه متولی مشخصی برای آن وجود ندارد تا بتواند بین نهادها تقسیم وظایف کند تا از پراکنده کاری، شتاب زدگی و بی انسجامی تبلیغی جلوگیری شود.

رسا- به نظر شما که می‌فرمایید، زیر نظر کدام ارگان یا افرادی باشد بهتر می تواند به اهداف تبلغ رسیده و منجر به پیشرفت تبلیغی شود؟

نظر من این است که «شورای هماهنگی تبلیغی میان سازمانی» باید زیر نظر ولایت فقیه که همه نهادها به آن انقیاد داشته و خواهند پذیرفت تشکیل شود؛ چنانکه این نمونه نیز در تبلیغ خارج کشوری وجود دارد و کسانی دور همدیگر جمع می شوند و با درایت دفتر مقام معظم رهبری توزیع وظایف شده و کارها تقسیم می شود.

این کار، سبب آسیب شناسی و در نهایت منجر به رشد و پیشرفت کارها می گردد؛ هرچند که اگر امور تبلیغ در کشور بر عهده مردم باشد بهتر است؛ چرا که اولاً و به الذات باید مثل ایام قدیم امر تبلیغ امری مردمی باشد و با حمایت ها و درخواست های مردم مبلّغ اعزام گردد؛ زیرا باید تبلیغات ما در کشور مردم محور برگزار شود؛ چراکه اگر این گونه باشد تبلیغ احیاء شده و امری ماندگار خواهد شد؛ البته دولت نیز باید پشتیبان امور تبلیغی باشد و اگر در جایی نیاز به تدوین قوانین لازم باشد این نیاز برطرف شود.