چه می‌شود که خواب می‌بینیم؟

شما هر شب دو ساعت خواب می‌بینید، اما روند خواب شما فوق‌العاده معمایی است. در چند دهه گذشته، با پیشرفت فناوری مانند fMRI که به ما امکان ثبت و تجسم فعالیت در مغز را می‌دهد، دانشمندان علوم اعصاب شروع به کشف چگونگی و چرایی این تجربه‌ها کردند.

در حالی که به نظر می‌رسد میان‌آهنگ‌های خواب‌آلود به بسیاری از فرآیند‌های ذهنی مشابهی که ما در بیداری از آن‌ها استفاده می‌کنیم متکی هستند، محققان هنوز در تلاشند تا نحوه کار آن‌ها در هنگام خواب را درک کنند. در ادامه چگونگی تشکیل این فرآیند ارائه شده است. 

به خاطر بسپار

رویا‌ها از خاطرات ذخیره شده در اتصالات بین سلول‌های مغزی استفاده می‌کنند که هیپوکامپ آن‌ها را هنگام شکل گیری ردیابی می‌کند. در شب، نورون‌ها را به پخش مجدد خاطرات هدایت کرده و ذخیره‌سازی طولانی‌مدت را تسهیل می‌کند، به همین دلیل است که واقعیت به رویا‌های ما نفوذ می‌کند، اما نه به این دلیل که آن‌ها تمایل به تحریف واقعیت دارند.

 تصور کنید

واضح‌ترین تصورات ما در مرحله REM خواب رخ می‌دهد. فعالیت در نواحی مغزی که حرکت را کنترل و ورودی‌های نوری را پردازش می‌کنند، قشر بینایی و حرکتی، افزایش می‌یابد که احتمالا آنچه را که در خواب «می‌بینیم» و «انجام می‌دهیم» ایجاد می‌کند. مشخص نیست چه چیزی باعث تحریک این مناطق در شب می‌شود.

احساس کنید

آمیگدال بادام شکل به ایجاد احساساتی مانند ترس، خشم و اضطراب کمک می‌کند. این و سایر حوزه‌های احساسی در طول خواب REM شلوغ‌تر هستند که می‌تواند بگوید که چرا هنگام چرت زدن واکنش‌های شدید اغلب اتفاق می‌افتد. 

 تصمیم بگیرید

علی رغم ماهیت از هم گسیخته آن‌ها، رویا‌ها هنوز حاوی افکار نیمه نیمه هستند، احتمالا به لطف مناطقی که از شناخت آگاهانه پشتیبانی می‌کنند. قسمت جلویی یا جلوی کمربند، نیم دایره‌ای در مرکز مغز، بر انگیزه و تصمیم گیری تاثیر می‌گذارد و می‌تواند در حین چرت زدن روشن شود.

فرار

در طول REM، دانشمندان علوم اعصاب سرکوب قشر جلوی مغز را مشاهده می‌کنند که برای عملکرد‌های اجرایی مانند هدایت توجه، حل مشکلات و استدلال بسیار مهم است. این ممکن است به توضیح اینکه چرا علیرغم برخی سناریو‌های عجیب و غریب، به ندرت متوجه می‌شویم که خواب هستیم، کمک کند.