تبیین دو گونه مسلمانی در مواجهه با دین
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجتالاسلام والمسلمین محمدجواد زارعان، عضو هیئت امنای جامعه الزهرا سلاماللهعلیها در گردهمایی مبلغان زینبی با اشاره به فرمایشات حضرت اباعبدالله علیه السلام در مدینه، مکه و در مسیر کربلا و نیز تتبع در آیات و روایات دیگر اظهار داشت: با بررسی مجموعه منابع دینی می توان این به این حقیقت دست یافت که ما گاهی مسلمانیم و دفاع از می کنیم تا منافع خودمان را حفظ کنیم و اسلام را سپری برای محافظت از منافعمان کنیم و گاهی خودمان را سپر دفاع از دین می کنیم.
وی ادامه داد: در طول تاریخ اسلام از هر دو نوع مسلمانی وجود داشته است و اینگونه نیست که فقط بحث اسلام و کفر بوده باشد؛ بلکه در درون دین نیز مسلمانان به این دو دسته تقسیم می شوند.
استاد حوزه علمیه به آیه ۲۰۴ سوره بقره اشاره کرد و بیان داشت: خداوند در این آیه به این دو صنف مسلمانی اشاره کرده است «و از ميان مردم كسى است كه در زندگى اين دنيا سخنش تو را به تعجب وامى دارد و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه مى گيرد و حال آنكه او سخت ترين دشمنان است و چون برگردد [يا رياستى يابد] كوشش مى كند كه در زمين فساد نمايد و كشت و نسل را نابود سازد و خداوند تباهكارى را دوست ندارد و چون به او گفته شود از خدا پروا كن نخوت وى را به گناه كشاند پس جهنم براى او بس است و چه بد بسترى است. و از ميان مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى فروشد و خدا نسبت به [اين] بندگان مهربان است.»
وی ادامه داد: در لیله المبیت، وجود مبارک امیرمومنان علیه السلام بجای پیامبر در بستر می خوابد. قرار است در خانه کوچکی ۴۰ نفر بیایند و شما را در بستر بکشند. چه معرفت و شناخت بالایی می خواهد که کسی این تصمیم را بگیرد. با این وجود سوال حضرت امیر علیه السلام از پیامبر این بود که آیا اگر من چنین کنم شما سالم می مانید؟ در حالی که اگر ما بودیم بیشتر نگران جان خودمان می شدیم. این یک نقطه عطف در تاریخ است، چرا که یک ایثار و از خودگذشتگی جریان تاریخ را عوض کرد.
حجت الاسلام والمسلمین زارعان افزود: در جریان جنگ خندق نیز پیامبر سه بار فرمود کسی هست که صدای عمرو بن عبد ود را خاموش کند، در حالی که همه به زمین چسبیده بودند امیرمومنان هر سه بار بلند شد و اعلام آمادگی کرد. در این قضیه هم ایثار حضرت علی علیه السلام جریان تاریخ را عوض کرد.
عضو هیات امنای جامعه الزهرا علیهالسلام بیان داشت: در جریان عاشورا آنچه محوریت داشت خدا و دفاع از دین و حقیقت بود. در هیچ جای این ماجرا ما حتی اندکی هم منیت و نگاه به خود نمی بینیم، بلکه تمامش برای باقی ماندن سنت پیامبر (ص) بود.
وی ادامه داد: حضرت اباعبدالله علیه السلام در پاسخ به درخواست عبدالله بن زبیر برای ماندن در مکه بیان داشتند «ان ابی حدثنی ان بها كبشا یستحل حرمتها، فما احب ان اكون ذلك الكبش. پـدرم بـه من خبر داد كه در مكه، قوچی كشته می شود كه به وسیله او حرمت خانه خدا شكسته می گردد و من دوست ندارم هتك حرمت الهی به دست من واقع شود.» در واقع اینجا امام می فرمایند من اهمیتی ندارم من نمی خواهم احترام خانه خدا با ریختن خون من درون این خانه از بین برود. من قرار است کشته شود پس بگذارید احترام خانه خدا باقی بماند. اگر بین من و حرم یک فاصله اندکی و در همان فاصله اندک کشته شوم بهتر از این است که در حرم کشته شوم.
حجت الاسلام والمسلمین زارعان بیان داشت: وقتی شخصی مانند حضرت اباعبدالله یک ارزشی را در نظر می گیرد و پروانه وار دور آن می چرخد تا به شهادت برسد، این بهترین الگو برای ماست. ما در مسیر تبلیغ احساس می کنیم در برخی مواقع بین حفظ دین و حفظ سلیقه های شخصی خلط می شود و این از آسیب های این عرصه است.
وی افزود: وقتی از صنف روحانیت آسیب شناسی می کنیم یکی از چیزهایی که خیلی ناراحت کننده است اختلافات بین روحانیان است. البته اختلافات علمی ایرادی ندارد و موجب رشد علم و دانش می شود ولی اختلاف در سطوح پایین تر به فرمایش حضرت امام غالبا به خاطر منیت و خودرأیی است.
وی در پایان تاکید کرد: در تبلیغ دین باید به این نکته توجه داشته باشیم که ما می رویم تا سپر دین خدا باشیم، اگر اینگونه باشد از رفتن آبرو، دوباره دعوت نشدن و بسیاری موارد دیگر هراسی نخواهیم داشت و از سوی دیگر از شلوغ بودن مجلس و تعریف و تشویق های دیگران مغرور و خوشحال نمی شویم.
گفتنی است، گردهمایی مبلغان زینبی در آستانه ماه محرم الحرام از سوی اداره کل تبلیغ جامعه الزهرا سلاماللهعلیها برگزار شد. در این مراسم، از سه کتاب «حراره القلوب» «مقرح القلوب» و «محترقه القلب» ویژه ماههای محرم، صفر و ایام فاطمیه به عنوان کتابهای آموزشی و کاربردی برای مبلغان، رونمایی شد.
ارائه فعالیت مبلغان زباندان در ایام اربعین و قرعه کشی کمکهزینه سفر اربعین برای ۵ نفر از شرکتکنندگان از دیگر برنامههای این مراسم بود.