نصیری در سراشیبی سقوط

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، «میزان، حال فعلی افراد است»؛ این کلیدواژه تاریخی از بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی است که با آن می‌توان به تحلیل و بررسی نظریه‌ها، عقاید و تفکر بسیاری از چهره‌ها در تاریخ جمهوری اسلامی پرداخت. تاریخی که سرشار از افراط و تفریط‌هایی است که همواره از وادی اعتدال به دور بوده‌اند و با افت ‌وخیز بسیاری، گاهی از این سوی بام و گاهی از آن سوی بام از واقعیت فاصله گرفته‌اند. در این میان، مهدی نصیری یکی از چهره‌هایی است که در این سال‌ها نظریه‌هایش بارها تغییر کرده است. مروری ساده بر سیر تطور فکری او، همگان را با تضادهای شخصیتی او روبرو می‌کند. موضوعی که خود او نیز به آن معترف است و به شیوه‌های مختلفی در یادداشت‌های روزانه، زندگی‌نامه خودنوشت او و مصاحبه‌هایش به خوبی دیده می‌شود.

نگاهی به زندگانی

شیخ گل‌محمد نصیری للردی، پدر مهدی نصیری، طلبه نجف‌خوانده‌ای بود که به تأثیر از گفتمان حوزه نجف در مخالفت با تشکیل حکومت توسط فقها در عصر غیبت، موافق حکمرانی روحانیت نبود و آنان را ناتوان از این کار می‌دانست. نصیری آموزش علوم حوزه را ازسال 55 در دامغان آغاز کرد. دیپلم‌ را به صورت متفرقه بعد از انقلاب گرفت. اودر آن سال‌ها به فعالیت انقلابی در پخش اعلامیه و دیوارنویسی مشغول بود. وی پس از ۵۷ تا آغاز همکاری‌ با روزنامه کیهان، در کنار تحصیل حوزوی، به فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی و آموزشی در دامغان و قم اشتغال پیدا کرد. همراه با فعالیت های سیاسی اجتماعی تا سال ۶۶ دروس حوزوی خود را خواند. در سال ۶۷ با شرکت در کنکور، در دانشکده الهیات دانشگاه تهران قبول شد که پس از مدتی آن را رها کرد. نصیری توانست کارشناسی‌ارشد حقوق خصوصی را در دانشگاه پیام نور با مدرک حوزه معادل کارشناسی بگیرد. در مطالعه سیر زندگی وی هیچ گونه سابقه اعزام به جبهه ای یافت نشد.

فراز و نشیب های سیاسی

استعفای دسته‌جمعی کیهانی‌ها در اعتراض به مهدی نصیری

همکاری نصیری در کیهان ابتدا با دبیری سرویس مقاله‌ها آغاز شد و سپس با عضویت در شورای سردبیری ادامه پیدا کرد که البته حضورش در این بخش، چندان بی‌حاشیه نبود و اعضای سردبیری این روزنامه در پی اعتراض به حضور نصیری، از آن استعفا دادند.

نصیری در شرح اختلاف‌هایش می‌‌گوید: «بعد از ارتحال حضرت امام (ره)، کیهان از روز اول صریح و محکم در دفاع از رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای وارد میدان شد و اولین سرمقاله را در حمایت از رهبری با عنوان «انتخاب شایسته» در کیهان نوشت که بسیاری از عناصر چپ آن روز در مجلس و غیر مجلس خوش‌شان نیامد و به آقای اصغری گفته بودند که چرا کیهان در تأیید رهبری عجله کرده است. نصیری بعد از این اختلاف استعفا داد و دلیل استعفای خود را خسته شدن از فضای مطبوعاتی عنوان کرد.

مهدی نصیری پس از استعفا و خروج از کیهان در آبان‌ماه ۱۳۷۳ علی‌رغم اصرار رهبری بر ادامه حضورش در کیهان، در اسفندماه همان سال، اولین پیش‌شماره نشریه «صبح» را منتشر می‌‌کند. ازجمله موضوعات این نشریه، نقد جریانات فکری و فرهنگی روشنفکری در کنار عدالت‌خواهی و مبارزه با مفاسد اقتصادی و نقد غرب بود که انتشار آن تا سال ۷۹ ادامه داشت. نصیری، مشکلات مالی را دلیلی برای اتمام کار در این نشریه عنوان کرده است.

مسئولیت ها

نصیری همچنین در سال ۱۳۸۰ تا سال ۱۳۸۴ به معاونت سیاسی شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه سراسر کشور منصوب شد. پس از پایان دوره فعالیتش در معاونت سیاسی شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه، به معاونت فرهنگی دفتر رهبر جمهوری اسلامی در امارات رفت و تا سال ۱۳۸۸ در امارات ماند. مهدی نصیری پس از بازگشت به ایران، بار دیگر به قم بازگشت.

علت تطور فکری

نصیری در تشریح تطور فکری خود با عنوان پشیمانی یاد کرده و می‌گوید: «پشیمانی من از نوع پشیمانی همه چهره‌ها، عناصر سیاسی، مذهبی و انقلابی است که از آغاز انقلاب به این سو و به تدریج و با گذشت زمان، به دلیل فقدان دانش و تجربه کافی و نیز عدم درک جامع از مسأله حکمرانی و اقتضائات زمانه، دچار دگرگونی و تحول در نظر و عمل شدند. من همیشه مستقل‌اندیش بوده‌ام و از این‌که فرد وفادار و وابسته به یک جناح و جریان قلمداد شوم، اجتناب کرده‌ام اما در مجموع، اکنون با بسیاری از مواضع اصلاح‌طلبان در مقایسه با مواضع بسته، راکد، غیرمردمی و اقتدارطلبانه طیف گسترده‌ای از اصولگرایان، احساس هم‌دلی و هم‌فکری بیشتری دارم.»