جنایت جنگی رژیم صهیونیستی با بستن آب بر مردم غزه
6 روز از بستن آب توسط رژیم صهیونیستی بر مردم غزه میگذرد و در این مدت غزه در آستانه یک فاجعه انسانی قرار گرفته است.
در همین راستا، کاظم غریب آبادی، معاون امور بینالملل قوه قضائیه و دبیر ستاد حقوق بشر در صفحه شخصی خود در فضای مجازی اظهار داشت: حق دسترسی به آب آشامیدنی سالم و تمیز به عنوان یک حق بشری مورد شناسایی قرار گرفته است، اقدام رژیم صهیونیستی در بستن آب به روی مردم غزه، جنایت جنگی محسوب میشود.
غریب آبادی گفت: داعش نیز در سال ۱۳۹۵ آب حلب را قطع کرد و هماهنگکننده کمکهای اضطراری سازمان ملل در سوریه این اقدام را جنایت جنگی خواند.
به گزارش فارس از زمان انعقاد نطفه منحوس رژیم صهیونیستی در سرزمینها اشغالی، سیل جنایات آنها دامن مردم منطقه بهویژه ساکنان فلسطین را فراگرفته و طی سالهای عمر این رژیم اشغالگر، انواع و اقسام جنایات ممکن در این حوزه به ثبت رسیده است.
تا جایی که طی سالهای اخیر صهیونیستها از هر ابزاری برای اعمال فشار به ساکنان واقعی سرزمین فلسطین دریغ نکردند و حتی از آب به عنوان سلاحی در راستای اعمال جنایتهای خود بهرهبردهاند.
واکاوی اطلاعات اندک منتشر شده از جنایات آبی صهیونیستها علیه ملت فلسطین، پرده از خوی ددمنشانه این رژیم بر میدارد؛ در این راستا، تاکنون محورهایی نظیر مصرف آب، جلوگیری از ورود تجهیزات، تخریب زیرساخت و کیفیت آب از جنایات صهیونیستها منشتر شده که به بررسی برخی از این جنایات میپردازیم.
مطابق گزارش بانک جهان در بررسی شرایط تامین آب در نوار غزه، تجاوز طولانیمدت اسرائیل علیه نوار غزه زمینه خسارات شدید به زیرساختها آب و فاضلاب این منطقه را فراهم کرده است.
تقریبا همه پمپهای آب و فاضلاب به دلیل تخریب زیرساختهای حیاتی تامین انرژی از کار افتادهاند و از طرفی محاصره این منطقه سبب شده تا قطعات یدکی و سایر لوازم تعمیر و نگهداری به منظور بازسازی این زیرساخت در اختیار مردم غزه قرار نگیرد.
نتیجه این اقدامان منتهی به ایجاد تنش شدید آبی در منطقه غزه شده و از طرفی فاضلاب را به مناطق شهری سرازیر کرده است و بر اثر جنایات اسرائیلیهای سلامت عمومی در نوار غزه با یک مشکلات گسترده دست و پنجه نرم میکند.
اقدامات گسترده اسرائیلیها در استفاده از آب به عنوان یک ابزار فشار بر نوار غزه سبب شده تا مطابق گزارش سازمان ملل متحد، بیش از 60 درصد جمعیت نوار غزه به آب پایدار دسترسی نداشته باشند.
* ضربه بزرگ رژیم منحوس به مردم و طبیعت فلسطین
از دیگر محورهای جنایات اسرائیلیها در فلسطین، جلوگیری از مصرف آب توسط ساکنان اصلی این سرزمین و اختصاص مصارف بالای آب به شهرکنشینان صهیونیست و نقض آشکار پیمانهای بینالمللی است.
در این راستا طی توافقنامه اسلو در سال 1995، اسرائیلیها منابع آبی فلسطین را به 5 قسمت تقسیم کرده و 4 بخش از آن را به خود اختصاص داده و یک بخش نیز سهم فلسطین شد. باوجود اینکه اصل این توافق یک نقض حقوق بشر تمام عیار است اما به استناد گزارش بانک جهانی، رژیم صهیونیستی حتی به این توافق هم پایبند نبوده و 80 درصد بیش از آنچه در توافق اسلو آمده نسبت به برداشت آب اقدام کرده است. این در حالیست که برداشت فلسطینیها در محدوده توافق اسلو بوده است.
* تأمین آب فلسطینیها از سال 1999 تا کنون روند کاهش داشته است
در این راستا، محمد پورحمید، پژوهشگر حوزه آب در گفتوگو با خبرنگار فارس گفت: آنچه امروز در سرزمینهای اشغالی میگذرد یک جنایت تمام عیار و لکه ننگی برای تمامی نهادهای حقوق بشری است، مطابق آمار تأمین و مصرف آب فلسطینیها از سال 1999 تا کنون روند کاهش داشته و مردم مظلوم این منطقه قادر به تامین آب مورد نیاز خود نیستند.
این پژوهشگر حوزه آب ضمن محکوم کردن این اقدام ضدبشری صهیونیستها گفت: علت اصلی ناتوانی فلسطین در احقاق حقوق خود برداشت بسیار زیاد اسرائیل است که زمینه خشک شدن منابع آب زیرزمینی در فلسطین را ایجاد کرده است.
پورحمید تاکید کرد: اقدامات صهیونیستها علاوه بر مردم فلسطین یک قربانی دیگر هم دارد و طبیعت و آبخوانهای این منطقه به شدت تحت فشار قرار گرفته و آسیب میبینند، اما در این شرایط هیچ حرفی از فعالان و سلبریتیهای حوزه محیط زیست نمیشنویم و جامعه جهانی دچار یک مارپیچ سکوت مرگبار شده است.
* ارتش صهیونیستها حتی اجازه جمعآوری آب باران را هم نمیدهد
استفاده از آب به عنوان یک سلاح علیه مردم فلسطین موجب شده تا مردم این منطقه بویژه در کرانه باختری به جمعآوری آب باران برای تامین نیازهای حیاتی خود روی بیاورند. با این وجود مطابق گزارش سازمان عفو بینالملل، مقامات اسرائیلی حتی جمعوری مقادیر بسیار محدود آب باران را به طور پیوسته کنترل میکنند و ارتش رژیم صهیونیستی عمده مناطق بویژه در روستاها از جمعآوری آب باران توسط مردم جلوگیری میکنند.
مطابق اظهارات دیدهبان حقوق بشر، مصادره آب توسط اسرائیل نقض آشکار مقررات لاهه 1907 است. این پیمان یک اشغالگر را از سلب مالکیت منابع سرزمینهای اشغالی به نفع خود منع میکند، اما اسرائیل طی دوران عمر منحوس خود به طور پیوسته این سند بینالمللی را نقض کرده است.
بر اساس اعترافات مقامات اسرائیلی، این رژیم از آب به عنوان استراتژی در جهت توسعه رژیم اسرائیل و آزار فلسطینیان بهرهبرده است و این نقض آشکار حقوق بشر در قالب طرحهایی نظیر (محافظت از دخایر آب یهودیان) اجرایی شده است.
جنایات یاد شده تنها گوشهای از اتفاقات روزمرهای است که زمینه نقض حقوق بشر در فلسطین را مهیا میکند و از میان رفتن هرچه سریعتر این رژیم میتواند پایانی بر جنایات یاد شده علیه مردم و طبیعت تلقی شود.