نگاه والای امام حسین به جایگاه خانواده

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، آخرین توصیه ای که رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی دارند نسبت به سبک زندگی است. ایشان همگان را توجه می‌دهند که «تلاش غرب در ترویج سبک زندگی غربی در ایران، زیان‌های بی‌جبران اخلاقی و اقتصادی و دینی و سیاسی به کشور و ملت ما زده است.» ایشان در تاریخ 19/12/1400 در دیدار اعضای مجلس خبرگان بیان داشتند: «به نظر من امروز آن چیزی که می‌تواند به بهترین وجهی به صورت یک سلاح مؤثری، عمل کند، تبیین مفاهیم عالی اسلامی است در زمینه های مختلف.... در زمینه مسائل مربوط به سبک زندگی اسلامی، ما خیلی حرف نگفته داریم.... یک قلم، بحث خانواده است.»

یادم است در یکی از سخنرانی‌های مرحوم آیت الله معرفت در مدرسه فیضیه، ایشان یاد می‌کرد از مجلسی که در آن از ایشان دلیل حکومت اسلامی در اصرار بر سبک زندگی اسلامی نسبت به زنان را پرسیده بودند. آن مرحوم می‌گفت در پاسخ، آنها را به نتایج سبک زندگی غربی برای خود غربیان از لحاظ آسیب های فردی و خانوادگی و اجتماعی ارجاع دادم.

فقط با نگاهی به نتایج غرب در سبک زندگی ای که در پیش گرفته است، هر انسان آزاده را در غلط بودن آن هوشیار می‌کند. یکی از جاهایی که سبک زندگی غربی، آسیب های فراوانی وارد می‌کند، خانواده است. در حالی که دشمنان به روش های مختلف به دنبال القای آن به جای سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی هستند. امروزه، به جهت گرایش برخی افراد به سبک زندگی غرب، آمارها در زمینه آسیب های خانوادگی در ایران ، زنگ خطرها را برای دغدغه مندان مباحث خانواده به صدا در آورده است.

در حوزه تعامل با یکدیگر، بد رفتاری و سبک بد در مواجهه با اهل خانواده، زندگی را به کام آنان تلخ می‌کند و کانون خانواده را به جهنم مبدل می‌سازد و نشاط را از بین می‌برد و زمینه جدایی را فراهم می‌آورد. یکی از چیزهایی که می‌تواند در بهبود و ارتقاء زندگی، مؤثر باشد توجه به سبک زندگی بزرگان دین است.

سبک رفتاری امام حسین ـ علیه السلام ـ با خانواده اش، چراغ هدایت در روش زندگی ما و کشتی نجات از اشتباهاتی خواهد بود که ما با دوری و عدم توجه به معارف و منش رفتاری معصومان ـ علیهم السلام ـ برای خود درست کرده ایم.

شاید اگر بخواهیم سبک رفتاری امام حسین ـ علیه السلام ـ با همسرش را بررسی کنیم همین یک بیت شعر منسوب به همسر ایشان، حضرت رباب، کافی است. حضرت رباب درباره شیوه زندگی خانوادگی امام چنین بیان می‌دارد:

قَد كُنتَ جَبَلاً صَعباً ألوذُ بِهِ             وَ كُنتَ تَصحَبُنا بِالرّحمِ وَ الدّينِ‏

برای من، کوهی قوی و سترگ بودی که به آن پناه می‌آوردم و با ما همواره با مهربانی و دین، همنشینی می‌کردی (حياة الإمام الحسين ـ علیه السلام ـ ، ج‏3، ص429). می توان این بیت را توصیف چکیده و حاصل زندگی ایشان با امام حسین ـ علیه السلام ـ دانست. ایشان در این بیت، امام را تکیه گاه خود معرفی می‌کند؛ تکیه گاهی که در سختی ها، جا خالی نمی‌کند و مانند کوه محکم و قوی است و می‌توان به آن، پناه برد.

امروزه در برخی از زندگی‌ها برعکس این دیده می‌شود؛ به گونه ای که مردها بدون داشتن هیچ عذری در مخارج زندگی بر زنان خود تکیه می‌کنند و آنها دست به هیچ کاری نمی‌زنند. یکی از وظایفی که خانواده‌ها در تربیت فرزندان دارند این است که آنها را به گونه ای پرورش دهند که بتوانند در آینده تکیه گاه خانوادهای باشند که تشکیل می‌دهد.

حضرت رباب در ادامه بیان می‌کند که سبک رفتاری امام حسین با خانواده خود مبتنی بر دو اصل بود:

1. رحمت، مهربانی و مهر ورزی

حضرت به همسر و خانواده اش، عشق می‌ورزید. از امام حسین ـ علیه السلام ـ نقل شده که حضرت بیان می‌دارند که من خانه ای را که سکینه و رباب در آن باشند دوست دارم. (إبصار العين، ص54).

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید:

«قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ إِنِّي أُحِبُّكِ لَا يَذْهَبُ مِنْ قَلْبِهَا أَبَدا» این گفته مرد به زن که «من تو را دوستت دارم» هرگز از دل زن، بیرون نمی‌رود (الكافى، ج‏5، ص569).

متأسفانه، گاهی مردها به خاطر غرور و خودبینی حاضر نمی‌شوند از این شاه کلید برای بهبود زندگی خود بهره ببرند.

2. دین

امام حسین ـ علیه السلام ـ بر اساس دین در خانه خود رفتار می‌کرد. خطری که امروزه خانواده های ما را تهدید می‌کند جایگزینی سبک زندگی غربی با سبک زندگی دین مدارانه است. این اشتباه است که بد رفتاری های برخی از متدینان را در خانه به اسم دین بگذاریم. اگر بر اساس دین، رفتار کنیم هرگز بد اخلاقی نخواهیم داشت.

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: «أَحْسَنُ النَّاسِ إِيمَاناً أَحْسَنُهُمْ خُلُقاً وَ أَلْطَفُهُمْ بِأَهْلِهِ وَ أَنَا أَلْطَفُكُمْ بِأَهْلِي.» بهترین مردم از نظر ایمان، خوشخوترین آنها و مهربان‌ترینشان نسبت به خانواده شان است و من مهربان‌ترین شما به خانواده‌ام هستم (وسائل الشيعة، ج‌12، ص153‌).

همچنین دین باعث می‌شود که خانواده‌ها از انحرافات و آسیب های روحی و روانی، دور باشد.