یادداشت؛
عالمی از تبار زهد و جهاد؛ آشنایی با سلوک اخلاقی و علمی آیت‌الله عبدالمجید باقری بنابی
آذربایجان شرقی- آیت‌الله عبدالمجید باقری بنابی از عالمان وارسته‌ای است که عمر خود را وقف تهذیب اخلاق، تربیت طلاب و احیای حوزه‌های علمیه در آذربایجان شرقی کرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا از تبریز، در روزگاری که نیاز به الگوهای اخلاقی و معنوی بیش از همیشه احساس می‌شود، بازشناسی و معرفی بزرگان دین، به‌ویژه اساتید اخلاق که عمر خود را در راه تهذیب نفس، تعلیم و تربیت طلاب و ترویج معارف ناب اهل‌بیت علیهم‌السلام صرف کرده‌اند، ضرورتی دوچندان دارد. آیت‌الله حاج شیخ عبدالمجید باقری بنابی یکی از این چهره‌های شاخص و گمنام‌مانده در پهنه علم و فضیلت است.
وی در سال ۱۳۱۸ شمسی در شهر بناب، در خانواده‌ای اصیل و سرشار از ایمان و علم، چشم به جهان گشود. پدرش، آیت‌الله حاج شیخ یوسف باقری بنابی، عالمی زاهد و مردم‌دار بود که سادگی، خدمت به خلق و دفاع از ولایت، در شخصیت او متجلی بود.
تحصیل علوم دینی را از مدرسه طالبیه تبریز آغاز کرد و سپس با حضور در قم، از محضر بزرگانی چون آیات عظام اعتمادی، خطیب، علمایی سرابی، سلطانی، سبحانی، مفتح، و فاطمی بهره برد. او همچنین در جلسات اخلاق بزرگان شرکت داشت و از سال ۱۳۴۲، در دروس خارج فقه و اصول مراجع بزرگی همچون امام خمینی(ره)، آیات عظام گلپایگانی، آملی، اراکی شرکت نمود.
با توصیه پدر، در سال ۱۳۵۳ برای ترویج معارف اهل‌بیت(ع) عازم تبریز شد و در کنار برادرش، آیت‌الله حاج شیخ عبدالحمید باقری، تلاش وسیعی را برای احیای حوزه علمیه تبریز آغاز نمود. هرچند در برابر فشارهای رژیم پهلوی، موفق به تحقق کامل این آرمان نشدند، اما با تأسیس مدارس نوین حوزوی، پایه‌گذار نظامی آموزشی شدند که در آن، طلاب علاوه بر دروس مرسوم، با قرآن، نهج‌البلاغه، زبان انگلیسی و مهارت‌های تربیتی و اخلاقی نیز آشنا می‌شدند.
ثمره این نگاه نوآورانه، تأسیس مدرسه علمیه حضرت ولی‌عصر(عج) در تبریز بود. سپس در پی مهاجرت به تهران، مدیریت سه مدرسه علوم اسلامی حضرت ولی‌عصر(عج) را به‌عهده گرفت. اما با رحلت پدر بزرگوارشان، دوباره به بناب بازگشت تا خلأ حضور آن عالم ربانی را جبران کرده و حوزه علمیه این شهر را احیا و تقویت نماید. تلاش‌های وی منجر به رشد چشم‌گیر این حوزه و تأسیس بخش خواهران از سال ۱۳۷۶ شد.
مبارزه با رژیم طاغوت، حضور در عرصه‌های علمی، فرهنگی و حتی جبهه‌های جنگ به‌مدت یک‌سال، و از همه مهم‌تر، پرورش شاگردانی دیندار، اخلاق‌مدار و انقلابی، تنها بخشی از خدمات برجسته این عالم اخلاق‌مدار است.
آیت‌الله عبدالمجید باقری بنابی امروز نماد عالمی وارسته است که علم را با عمل، تهذیب را با مجاهده، و ولایت‌مداری را با خدمت به جامعه تلفیق کرده است. شناخت و معرفی چنین شخصیت‌هایی، سرمایه‌ای برای طلاب، جوانان و همه جویندگان راه سعادت است.
ارسال نظرات