نامه سرگشاده اساتید بانوی ایرانی به دبیرکل سازمان ملل در محکومیت جنایات غزه

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، جمعی از اساتید زن دانشگاه‌های ایران در اقدامی انسانی و مسئولانه، نامه‌ای سرگشاده به سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی خطاب به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد منتشر کردند.

در این نامه با اشاره به فجایع انسانی گسترده در غزه، خواستار توقف فوری حملات رژیم صهیونیستی و اقدام مؤثر جامعه جهانی در قبال رنج مردم فلسطین شده‌اند.

متن نامه به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای آنتونیو گوترش، دبیرکل محترم سازمان ملل متحد

ا سلام و تقدیم احترامات فائقه

چنانچه استحضار دارید وضعیت غیرانسانی و رقت بار مردم مظلوم و مقاوم غزه فاجعه ای بی سابقه را در برابر چشمان بشریت قرار داده که تحمل آن برای هر انسان آزاده ای به ویژه زنان پر احساس و عاطفی، مادران مهربان و دلسوز بسیار سخت و دشوار می باشد. فجایعی ای که با تشدید جنایات جنگی و رفتار غیرانسانی رژیم کودک کش صهیونی و نقض قوانین بین المللی، حقوق بشری و اصول انسانی و اخلاقی همچنان روند روبه تصاعدی را طی کرده و با رقم زدن صحنه های دلخراش و غیرقابل باور موجبات شرمساری بشریت، نهادهای بین المللی و سازمان های حقوقی فراهم ساخته که تاریخ هرگز آنرا فراموش نخواهد کرد.

بدون تردید این جنایات بی سابقه و رفتار وحشیانه با حمایت همه جانبه و خبیثانه آمریکای جنایتکار و برخی دولت های اروپا و رضایت خبیثانه دولت های به اصطلاح دمکراتیک و آزادی خواه جهان، همراهی برخی دولت های به ظاهر هم کیش و نژاد فلسطینان و انفعال و بی عملی نهادهای متولی صلح و امنیت از جمله سازمان ملل متحد صورت می گیرد که مسئولیت آن در این شرایط غیرقابل تحمل بر عهده جنابعالی است.

این درحالیست که بر اساس گزارشات رسمی، طی 20 ماه اخیر جنایات هولناکی صورت گرفته که برخی از آنها عبارتند از:

1) بیش از 60 هزار فلسطینی در بمباران های هوایی رژیم اشغالگر جان باخته اند،

2) بیش از 146هزار نفر با آسیب های جدی از جمله معلولیت مواجه شده اند.

3) تعداد زیادی از کودکان بر اثر کمبود مواد غذایی جان خود را از دست داده و یا در معرض از دست دادن جان خود  هستند .

4) مراکز حقوقی و بین المللی از جمله آنروا، هلال احمر، بنیادهای خیریه که از مصونیت قانونی برخوردار می باشند، مورد حمله نظامی قرار گرفته اند.

5) اشکال مختلف جنایت جنگی به لحاظ استفاده از سلاح های ممنوعه و رفتارهای وحشیانه، نقض قوانین حقوقی و انسانی صورت گرفته است.

6) از آب و غذا، دارو و بهداشت به عنوان سلاح کشتار جمعی مورد استفاده قرار گرفته است.

7) از مراکز توزیع نان و غذا به عنوان تله های قتل عام مردم و کشتار کودکان و زنان با گلوله مستقیم سوء استفاده می شود.

8) مراکز بهداشتی و درمانی از جمله بیمارستان ها، مدارس، کمپ های آورگان به شکل مستمر بمباران و موشک باران شده اند.

9) مجروحان و بیماران زیادی به علت محاصره دارویی و کمبود امکانات بهداشتی و درمانی جان خود را از دست داده اند.

10) دانشگاه ها و مراکز علمی مورد حمله شدید قرار گرفته و ده ها استاد و دانشجو به شهادت رسیده اند.

11) مساجد، کلیساها و معابد از تعرض مصون نمانده و وحشیانه مورد حمله قرار گرفته اند.

12) مکررا به خبرنگاران و اصحاب رسانه به شکل عامدانه حمله شده است.

13) آتش بس منعقد شده بارها و بارها به شکل مستمر نقض گردیده است.

14) کشتی های حامل کمک های انسان دوستانه از سراسر جهان مورد حمله یا توقیف قرار گرفته است.

عالیجناب!

فلسفه ایجادی و هدف غایی نهادهای حقوقی بین المللی چیزی جز اجرای قوانین حقوق بشری و استیفای حقوق ملت ها و دولت ها موضوع مسئولیت شما در جایگاه ریاست این نهاد بین المللی نیست. این درحالیست که قوانین متعددی از اصول اولیه حقوق بشری نقض شده که به بخشی از آنها اشاره می شود:

1) نقض ماده 54 پروتکل اول الحاقی به کنوانسیون های چهارگانه ژنو که استفاده از غذا به عنوان سلاح را ممنوع نموده است. (استفاده تسلیحاتی از غذا مصداق ارتکاب جنایت جنگی است)

2) نقض مواد 50، 51، 130 و 147 کنوانسون¬های چهارگانه ژنو و مواد 11 و 85 پروتکل الحاقی اول که رژیم صهیونیستی از طریق هدف قراردادن غیرنظامیان، اموال و اماکن غیرنظامی، واحدهای امدادرسانی و ... مرتکب جنایت جنگی شده است.

3) کوچاندن اجباری ساکنین غزه که طبق ماده 49 کنوانسیون چهارم ژنو و ماده 17 پروتکل الحاقی دوم جنایت علیه بشریت به شمار می آید.

4) نقض کنوانسیون پیشگیری و مجازات نسل¬کشی به منظور حذف عامدانه یک گروه قومی و نژادی

5) نقض مفاد متعددی از کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان، کنوانسیون حقوق معلولین

6) بند 1، ماده ی 25 اعلامیه ی جهانی حقوق بشر که بر حق برخورداری از استانداردهای بالای زندگی و سلامت شخص و خانواده تاکید دارد.

7) بند 1 ماده ی 55 منشور سازمان ملل متحد که مشخصا به حق زندگی، اشتغال و پیشرفت اقتصادی و بند 2 آن در باره حق سلامتی انسان ها اشعار دارد.

8) مقدمه ی اساسنامه ی سازمان بهداشت جهانی راجع به حق بهره مندی از بالاترین استاندارد قابل حصول سلامتی حق سلامتی کودک و حق دسترسی به دارو، درمان و امکانات پزشکی به عنوان حقوق بنیادین هر انسان همخوانی دارد.

9) بخش ج بند 2 از ماده ی 12 میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان ها که بر حق پیشگیری از شیوع بیماری های واگیر و فراگیر و بخش دال بند 2 آن راجع به حق دسترسی به دارو، تجهیزات پزشکی و درمانی تصریح دارد.

10) مقررات کنوانسیون چهارم ژنو سال 1949 و پروتکل های الحاقی 1977 که بر موازین حقوق بشردوستانه ی بین المللی و حمایت از اشخاص غیرنظامی در زمان جنگ تاکید دارد.

11) ماده ی 23 کنوانسیون چهارم ژنو که دولت های عضو سازمان ملل را موظف می کند تا عبور آزادانه ی کلیه ی محموله های دارویی و مواد بهداشتی و مواد غذایی ضروری، پوشاک و موادغذایی تقویتی مخصوصا برای کودکان زیر 15 سال، زنان باردار یا زنانی که به تازگی وضع حمل کرده اند، برای ساکنان غیرنظامی را تامین نمایند.

12) بند 1 از ماده ی 69 پروتکل الحاقی کنوانسیون ژنو که بر رساندن مواد غذایی، دارو، پوشاک، وسایل استراحت و سرپناه ضروری به همه انسان ها به عنوان مقتضیات ضروری بقای آنها تصریح دارد.

13) ماده ی 3 اعلامیه ی جهانی حقوق بشر و بند 1 ماده ی 6 کنوانسیون بین المللی در خصوص تامین حقوق مدنی و سیاسی به عنوان حق ذاتی بنی بشر و لازمه تداوم حیات انسان ها.

14) بند 2 ماده ی 4 همین کنوانسیون که بر این موضوع بویژه در شرایطی که جان میلیون ها انسان ها در معرض تهدید قرار دارد، تاکید می کند.

15) بند 2 ماده ی 1 مشترک این کنوانسیون و مفاد کنوانسیون بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مبنی بر ممنوعیت جلوگیری از ملت ها از دسترسی به وسایل معاش خویش.

16) بند 2 ماده ی 11 همین کنوانسیون در خصوص تامین حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان ها به عنوان حق بنیادی بشر

بدین وسیله ما جمعی از بانوان اساتید دانشگاهای ایران، ضمن ابراز همدردی با مادران، زنان و کلیه ساکنان نوار غزه، انزجار خود را از رفتارهای غیرانسانی و مجرمانه رژیم اشغالگر اعلام کرده و از جنابعالی درخواست می کنیم تا خواستار تعقیب نخست وزیر جانی رژیم صهیونی از سوی شما حضرات مسئول بوده و بار دیگر مسئولیت شما را بر اساس مواد مصرح در نصوص قوانین بین المللی متذکر می شویم.

امید آنکه این مرقومه بتواند به کوشش شما و سایر روسای نهادهای سازمان ملل متحد و متولیان سازمان های حقوق بشری، به رفع رفتارهای ظالمانه رژیم صهیونی و دولت های حامی آن در جلوگیری از نسل کشی صدها انسان بیگناه منجر شود.

رونوشت:

1. آقای فولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر؛

2. خانم دکتر فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره سرزمین های اشغالی

3. خانم ریم السالم، گزارشگر ویژه خشونت علیه زنان و دختران؛

4. آقای دکتر پیر کراهنبول، مدیر کل کمیته بین¬المللی صلیب سرخ

5. ریاست محترم شورای امنیت سازمان ملل متحد

6. ریاست محترم مجمع عمومی سازمان ملل متحد

7. ریاست محترم سازمان بهداشت جهانی

8. ریاست محترم سازمان صلیب سرخ جهانی(ICRC)‎

9. ریاست محترم سازمان پزشکان بدون مرز (MSF)

Open Letter from a Group of Female Professors in Iran to the United Nations Secretary-General Regarding the Tragic Atrocities in Gaza

In the Name of God, the Compassionate, the Merciful

His Excellency Mr. António Guterres,

Secretary-General of the United Nations

Dear Sir, With our utmost respects,

As you are undoubtedly aware, the inhumane and deplorable conditions endured by the oppressed yet, resilient people of Gaza have precipitated an unprecedented catastrophe before the eyes of humanity. This situation is profoundly distressing for any conscientious individual, particularly for women of deep empathy and emotion, compassionate mothers, and caring guardians. The escalating war crimes and inhumane actions perpetrated by the child-killing Zionist regime, in blatant violation of international law, human rights principles, and fundamental ethical standards, continue to intensify, creating harrowing and inconceivable scenes that bring shame upon humanity, international institutions, and human rights organizations—scenes that history will never forget.

Undoubtedly, these unprecedented crimes and savage acts are being carried out with the comprehensive and malicious support of the criminal united states, some European governments, the malicious acquiescence of the so-called democratic and freedom-loving governments of the world, the complicity of some seemingly co-religionist and co-ethnic governments of the Palestinians, and the passivity and inaction of the custodians of peace and security, including the United Nations. The responsibility for this in these intolerable circumstances rests squarely with you.

on of some governments ostensibly sharing kinship and ethnicity with the Palestinians, and the inaction and passivity of entities responsible for peace and security, including the United Nations. In these intolerable circumstances, the responsibility falls squarely upon Your Excellency in your capacity as the head of this international body.

This occurs amid official reports documenting horrific crimes over the past 20 months, including but not limited to:

1. Over 60000 Palestinians  lost their lives in aerial bombardments by the occupying regime;

2. More than 146000 individuals suffering severe injuries, including disabilities;

3. Numerous children who lost their lives or are at risk of losing their lives due to malnutrition;

4. Attacks on legally protected humanitarian and international centers, such as UNRWA, the Red Crescent, and charitable foundations;

5. Various forms of war crimes through the use of prohibited weapons and barbaric behaviors, in violation of legal and humanitarian standards;

6. The weaponization of water, food, medicine, and sanitation as tools of mass destruction;

7. The exploitation of bread and food distribution centers as traps for massacring civilians, including the direct shooting of children and women;

8. Continuous bombardment and missile strikes on health facilities, including hospitals, schools, and refugee camps;

9. The loss of life among numerous wounded and patients due to medical sieges and shortages of sanitary and therapeutic resources;

10. Severe attacks on universities and academic centers, resulting in the martyrdom of dozens of professors and students;

11. Desecration and savage attacks on mosques, churches, and temples;

12. Repeated deliberate attacks on journalists and media personnel;

13. Persistent violations of established ceasefires;

14. Attacks or seizures of ships carrying humanitarian aid from around the world.

Your Excellency,

The foundational philosophy and ultimate objective of international human rights institutions are none other than the enforcement of human rights laws and the fulfillment of the rights of nations and states—a responsibility that rests with you as the head of this international institution. This is notwithstanding the fact that numerous fundamental human rights principles have been violated, some of which are highlighted below:

1. Violation of Article 54 of Protocol I Additional to the Geneva Conventions, which prohibits the use of food as a weapon (such weaponization constitutes a war crime);

2. Violations of Articles 50, 51, 130, and 147 of the four Geneva Conventions and Articles 11 and 85 of Additional Protocol I, whereby the Zionist regime has committed war crimes by targeting civilians, civilian property and sites, relief units, and more;

3. The forced displacement of Gaza’s residents, which under Article 49 of the Fourth Geneva Convention and Article 17 of Additional Protocol II constitutes a crime against humanity;

4. Violation of the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide, aimed at the deliberate elimination of an ethnic or racial group;

5. Violations of multiple provisions of the Convention on the Rights of the Child, the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women, and the Convention on the Rights of Persons with Disabilities;

6. Paragraph 1 of Article 25 of the Universal Declaration of Human Rights, which emphasizes the right to a standard of living adequate for the health and well-being of oneself and one’s family;

7. Paragraph 1 of Article 55 of the United Nations Charter, which specifically addresses the right to life, employment, and economic progress, and Paragraph 2 thereof concerning the right to human health;

8. The Preamble to the Constitution of the World Health Organization, which aligns with the right to the highest attainable standard of health, the right to child health, and the right to access medicines, treatment, and medical facilities as fundamental human rights;

9. Subparagraph © of Paragraph 2 of Article 12 of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, which affirms the right to prevent the spread of epidemic and endemic diseases, and Subparagraph (d) thereof emphasizing the right to access medicines, medical equipment, and treatment;

10. Provisions of the Fourth Geneva Convention of 1949 and its Additional Protocols of 1977, which underscore international humanitarian law standards and the protection of civilians in times of war;

11. Article 23 of the Fourth Geneva Convention, which obliges United Nations member states to ensure the free passage of all consignments of medical and hospital stores, essential foodstuffs, clothing, and tonics intended particularly for children under 15 years of age, expectant mothers, or maternity cases, for civilian populations;

12. Paragraph 1 of Article 69 of Additional Protocol I to the Geneva Conventions, which mandates the provision of foodstuffs, medical supplies, clothing, bedding, and shelter as essential requirements for the survival of all persons;

13. Article 3 of the Universal Declaration of Human Rights and Paragraph 1 of Article 6 of the International Covenant on Civil and Political Rights, as inherent rights of humankind essential for the continuity of human life;

14. Paragraph 2 of Article 4 of the same Covenant, which emphasizes this particularly in situations where the lives of millions are under threat;

15. Paragraph 2 of the common Article 1 of this Covenant and provisions of the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights prohibiting the deprivation of peoples of their means of subsistence;

16. Paragraph 2 of Article 11 of the Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, affirming this as a fundamental human right.

We, a group of female professors from universities in Iran, hereby express our profound sympathy with the mothers, women, and all residents of the Gaza Strip. We declare our abhorrence of the inhumane and criminal actions of the occupying regime and request that Your Excellency pursue the prosecution of the criminal Prime Minister of the Zionist regime. We once again remind you of your responsibilities under the explicit provisions of international law.

It is our hope that this missive may contribute to your efforts, along with those of other heads of United Nations institutions and human rights organizations, in ending the oppressive actions of the Zionist regime and its supporting governments, thereby preventing the genocide of hundreds of innocent lives.

Copies to:

1. Mr. Volker Türk, United Nations High Commissioner for Human Rights;

2. Dr. Francesca Albanese, United Nations Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967;

3. Ms. Reem Alsalem, United Nations Special Rapporteur on violence against women and girls;

4. Dr. Pierre Krähenbühl, Director-General of the International Committee of the Red Cross;

5. President of the United Nations Security Council;

6. President of the United Nations General Assembly;

7. Director-General of the World Health Organization;

8. President of the International Committee of the Red Cross (ICRC);

9. President of Médecins Sans Frontières (MSF).

autorenewthumb_upthumb_down

بسم الله الرحمن الرحیم

رسالة مفتوحة من مجموعة من الأستاذات  في الجامعات الإيرانیة إلى الأمين العام للأمم المتحدة بشأن الأعمال الإجرامیة المرتکبة في غزة

معالي السيد أنطونيو غوتيريش، الأمين العام المحترم للأمم المتحدة

السيد المحترم،

مع خالص التحية والاحترام،

كما هو معلوم لدى معاليكم، فإن الوضع غير الإنساني والمأساوي الذي يعيشه شعب غزة المظلوم والمقاوم قد أوجد كارثة غير مسبوقة أمام أعين البشرية، وهي كارثة يصعب تحملها على كل إنسان حر، وخاصة النساء ممن یمتلکن العواطف الجياشة،والاحاسیس المرهفة وحنان الامومة وعطفها. إن هذه الکوارث، التي تتصاعد مع تزايد جرائم النظام الصهیوني واعماله غير الإنسانية من قتل الأطفال الابریاء، ونقض  القوانین الدولیة و انتهاك حقوق الإنسان وتجاوز حدود المبادئ الأخلاقية لازالت تتجه نحو التصعید والمزید من الجرائم واعمال العنف التي یعجز العقل عن تصدیقها وتخجل البشریة والمنظمات الدولیة والقانونیة من مشاهدها الفادحة التی لایمکن محوها من ذاکرة التاریخ.

مما لا شك فیه، إن هذه الجرائم غير المسبوقة والتصرفات الوحشية تتم بدعم و  الرعاية الشاملة و الخبيثة من الولايات المتحدة المجرمة و بعض الحكومات الأوروبية، والتواطؤ الخبيث من جانب الحكومات التي تدعى الديمقراطية والحریة في العالم، و بعض الحكومات التي تدعی الاشتراک الدينی والعرقی مع الشعب الفلسطيني، والتباطؤ واظهارالعجز من جانب المؤسسات والمنظمات المسؤولة عن استتباب الامن و السلام فی المنطقة، کمنظمة الأمم المتحدة. وفي ظل هذه الظروف الصعبة والخارجة عن نطاق التحمل تقع المسؤولية على عاتق معاليكم.

من خلال التقارير الرسمية التي وثقت الجرائم الشرسة التی ارتکبت خلال الـ20 شهرًا الماضية، نشیر الی بعضها على سبيل المثال لا الحصر:

1. مقتل أكثر من 60 ألف فلسطيني في القصف الجوي للنظام المحتل؛

2. إصابة أكثر من 146 ألف أشخاص بإصابات خطيرة، بما في ذلك الإعاقات؛

3. عدد كبير من الأطفال فقدوا حیاتهم  بسبب نقص المواد الغذائية، أو تعرضهم لخطر فقدان حیاتهم ؛

4. مهاجمة المراكز الحقوقية والدولية، مثل وكالة الأمم المتحدة لإغاثة وتشغيل اللاجئين الفلسطينيين (الأونروا)، والهلال الأحمر، والمؤسسات الخيرية التي تتمتع بحصانة قانونية

5. أشكال مختلفة من جرائم الحرب من خلال استخدام الأسلحة المحظورة والاعمال الوحشية، ونقض  القوانين الدولیة وحقوق الانسان؛

6. استخدام الماء والغذاء والدواء والصحة كأسلحة للإبادة الجماعية؛

7. استغلال مراكز توزيع الخبز والغذاء كفخاخ للقتل الجماعي للناس، وقتل الأطفال والنساء برصاص مباشر؛

8. قصف مستمر وإطلاق صواريخ على المراكز الصحية والعلاجية، بما في ذلك المستشفيات والمدارس ومخيمات اللاجئين؛

9. وفاة العديد من الجرحى والمرضى بسبب الحصار الدوائي ونقص الإمكانيات الصحية والعلاجية؛

10. هجمات شديدة على الجامعات والمراكز العلمية، مما أدى إلى استشهاد عشرات الأساتذة والطلاب؛

11. عدم احترام المساجد والكنائس والمعابد، ومهاجمتها بطريقة وحشية؛

12. هجمات متكررة ومتعمدة على الصحفيين ووسائل الإعلام؛

13. انتهاكات مستمرة ومتكررة للهدن المتفق عليها؛

14. مهاجمة أو مصادرة السفن الحاملة للمساعدات الإنسانية من جميع أنحاء العالم.

 معالي السيد!

إن فلسفة إنشاء المؤسسات الحقوقية الدولية والهدف النهائي منها ليس سوى تنفيذ قوانين حقوق الإنسان واستيفاء حقوق الشعوب والدول، وهذه هی مسؤوليتكم في منصبكم كرئيس لهذه المؤسسة الدولية. ومع ذلك، فقد تم انتهاك العديد من المبادئ الأساسية لحقوق الإنسان، ونشير إلى بعضها:

1. انتهاك المادة 54 من البروتوكول الأول الإضافي لاتفاقيات جنيف الأربع، الذي يحظر استخدام الغذاء كسلاح (واستخدامه كسلاح يُعد جريمة حربیة)؛

2. انتهاك المواد 50 و51 و130 و147 من اتفاقيات جنيف الأربع، والمواد 11 و85 من البروتوكول الإضافي الأول، حيث ارتكب النظام الصهيوني جرائم حربیة من خلال استهداف المدنيين والممتلكات والأماكن المدنية ووحدات الإغاثة وغيرها؛

3. التهجير القسري لسكان غزة، الذي يُعد جريمة ضد الإنسانية وفقًا للمادة 49 من اتفاقية جنيف الرابعة والمادة 17 من البروتوكول الإضافي الثاني؛

4. انتهاك اتفاقية منع جريمة الإبادة الجماعية والعقاب علیها، بهدف القضاء المتعمد على مجموعة عرقية أو إثنية؛

5. انتهاك مواد متعددة من اتفاقية حقوق الطفل، واتفاقية القضاء على جميع أشكال التمييز ضد المرأة، واتفاقية حقوق الأشخاص ذوي الإعاقة؛

6. الفقرة 1 من المادة 25 من الإعلان العالمي لحقوق الإنسان، الذي يؤكد على الحق في مستوى معيشة كافٍ لصحة وسلامة الفرد وعائلته؛

7. الفقرة 1 من المادة 55 من ميثاق الأمم المتحدة، الذي يشير تحديدًا إلى الحق في الحياة والعمل والتقدم الاقتصادي، والفقرة 2 منها بشأن الحق في الصحة الإنسانية؛

8. مقدمة قوانین منظمة الصحة العالمیة تتطابق مع حق الاستفادة من اعلی المعاییر الصحیة التی توفر سلامة الاطفال وتوفیر الادویة والعلاج وبقیة الامکانیات الطبیة کحقوق اساسیة لکل فرد

9. الفقرة (ج) من الفقرة 2 من المادة 12 من العهد الدولي الخاص بالحقوق الاقتصادية والاجتماعية والثقافية، الذي يؤكد على الحق في منع انتشار الأمراض المعدية والوبائية، والفقرة (د) منها بشأن الحق في الوصول إلى الأدوية والمعدات الطبية والعلاج؛

10. أحكام اتفاقية جنيف الرابعة لعام 1949 وبروتوكولاتها الإضافية لعام 1977، التي تؤكد على معايير القانون الإنساني الدولي وحماية الأشخاص المدنيين في أوقات الحرب؛

11. المادة 23 من اتفاقية جنيف الرابعة، التي تلزم الدول الأعضاء في الأمم المتحدة بضمان مرور حر لجميع الشحنات الطبية والصحية والمواد الغذائية الأساسية والملابس والمواد الغذائية المقوية، خاصة للأطفال دون 15 عامًا والنساء الحوامل أو اللواتي وضعن حديثًا، للسكان المدنيين؛

12. الفقرة 1 من المادة 69 من البروتوكول الإضافي لاتفاقيات جنيف، الذي يؤكد على توفير المواد الغذائية والأدوية والملابس والفراش والمأوى كمتطلبات أساسية لبقاء جميع البشر؛

13. المادة 3 من الإعلان العالمي لحقوق الإنسان والفقرة 1 من المادة 6 من المعاهدة الدولية حول  ضمان الحقوق المدنية والسياسية  حیث تعتبرحقاذاتيا لکل انسان ومن مستلزمات تداوم الحياة الإنسانیة؛

14. الفقرة 2 من المادة 4 من نفس المعاهدة، التي تؤكد على ذلك خاصة في الظروف التي تتعرض فيها حياة ملايين البشر للتهديد؛

15. الفقرة 2 من المادة 1 المشتركة من هذه المعاهدة ومفادالمعاهدة الدولية للحقوق الاقتصادية والاجتماعية والثقافية، التي تحظر منع الشعوب من الحصول علی المستلزمات الاساسیة للحیاة؛

 16. الفقرة 2 من المادة 11 نفس المعاهدة حول ضمان الحقوق الاقتصادية والاجتماعية والثقافية للافرادباعتبارها حقوق اساسیة لجمیع البشر.

علی هذا الاساس، نحن مجموعة من الأستاذات في الجامعات الإيرانية، نعبر عن تعاطفنا مع الأمهات والنساء وجميع سكان قطاع غزة، ونعلن اشمئزازنا من الاعمال غير الإنسانية والإجرامية للنظام المحتل، ونطلب من معاليكم متابعة محاكمة رئيس الوزراء المجرم للنظام الصهيوني، ونذكركم مرة أخرى بمسؤوليتكم وفقًا للنصوص الصريحة في القوانين الدولية.

نأمل أن یکون لهذه الرسالة  دور فی تحفیز جهودكم وجهود مسؤولی ارکان فی مؤسسات الأمم المتحدة  والمسؤولين القائمین علی ادارة منظمات حقوق الانسان فی الحد من اعتداءات للنظام الصهيوني الغاصب  والدول المساندة له، ومنع الإبادة الجماعية لمئات الأبرياء.

 نسخة إلى:

1. السيد فولكر تورك، المفوض السامي لحقوق الإنسان في الأمم المتحدة؛

2. الدكتورة فرانشيسكا ألبانيز، المقررة الخاصة للأمم المتحدة بشأن الأراضي المحتلة؛

3. السيدة ريم السالم، المقررة الخاصة بشأن العنف ضد النساء والفتيات؛

4. الدكتور بيير كراهنبول، المدير العام للجنة الدولية للصليب الأحمر؛

5. رئيس مجلس الأمن للأمم المتحدة المحترم؛

6. رئيس الجمعية العامة للأمم المتحدة المحترم؛

7. رئيس منظمة الصحة العالمية المحترم؛

8. رئيس اللجنة الدولية للصليب الأحمر (ICRC) المحترم؛

9. رئيس منظمة أطباء بلا حدود (MSF) المحترم.