تیر اول خلع‌سلاح حزب‌الله، به سنگ خورد
برای آنکه طرح خلع‌سلاح حزب‌الله لبنان یک برنامه عملیاتی و قابل اجرا باشد، به زمان‌بندی دقیق و مشخص نیاز دارد. موضوعی که در طرح ارتش لبنان دیده نمی‌شود.
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، پروژه خلع سلاح حزب‌الله، طرحی بود که توسط تام باراک، نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا به دولت لبنان تحمیل شد. کابینه لبنان در 7 آگوست 2025، کلیات این طرح را تصویب کرد. قرار بود پس از این تصویب، ارتش لبنان یک برنامه عملیاتی و دارای زمان‌بندی با عنوان «الزام قرار گرفتن تمام سلاح‌ها در اختیار ارتش»، ارائه دهد که طی آن تا پایان سال 2025، حزب‌الله به‌طور کامل خلع سلاح گردد.
جلسه کابینه دولت در 5 سپتامبر 2025 با حضور رودولف هیکل، فرمانده ارتش لبنان، برگزار شد و در این جلسه طرح ارتش تصویب گردید. اما دو نکته مهم در آن وجود داشت. اول آنکه ارتش لبنان گفت این طرح را طبق توانایی‌های لجستیکی خود انجام می‌دهد که محدود است و دوم، در این طرح، زمانی بندی موردنظر آمریکا وجود نداشت.
چرا زمان‌بندی مهم است؟
اندیشکده «واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» مستقر در پایتخت ایالات‌متحده، در گزارشی اظهار داشت: «تصمیم دولت و ارتش لبنان برای خلع سلاح حزب‌الله بی‌سابقه و مورد استقبال است؛ اما این موضوع بدون جدول زمانی واضح و قابل‌اجرا، به‌ویژه با شروع مانورهای سیاسی برای انتخابات سال آینده، هیچ معنایی نخواهد داشت.»
این موسسه، مسلح بودن حزب‌الله را برای اسرائیل خطرناک می‌داند و به دولت آمریکا و شرکایش پیشنهاد می‌دهد که عدم زمان‌بندی عملیاتی را، امری غیرقابل‌قبول اعلام کنند.
موسسه واشنگتن معتقد است: «فقدان جدول زمانی در این طرح، مشکل‌ساز است. هدف از این ابهام، جلوگیری از درگیری با حزب‌الله است. دولت لبنان از ریسک رویارویی با حزب‌الله امتناع می‌کند. نخست‌وزیر اصرار داشت که انجام این پروژه را به اقدامات اسرائیل منوط باشد. این اقدامات شامل عقب‌نشینی از پنج نقطه‌ای است که نیروهای اسرائیلی هنوز اشغال کرده‌اند، توقف حملات هوایی و تحویل زندانیان لبنانی می‌شود.»
عدم ارائه زمان‌بندی، می‌تواند روند را برای سال‌ها به تأخیر اندازد. علی‌رغم طرح اولیه که خلع سلاح را تا پایان سال برنامه‌ریزی کرده بود؛ خبرها حاکی از آن است که ارتش به زمان 15 ماهه فکر می‌کند.
ماجرای توانایی ارتش برای خلع سلاح چیست؟
پاول مورکوس، وزیر اطلاع‌رسانی دولت اظهار داشت که «ارتش لبنان اجرای این طرح را بر اساس توانایی‌های خود آغاز خواهد کرد.» به‌عبارتی‌دیگر، ارتش اساساً بسته به خطرات اجرای طرح، می‌تواند تصمیم بگیرد که چه زمانی و چگونه یک تأسیسات تسلیحاتی حزب‌الله را در اختیار بگیرد. نه آنکه لزوماً طبق طرح آمریکا پیش رود.
موسسه واشنگتن می‌گوید که اگر به حزب‌الله اجازه داده شود تجهیزات خود را در سنگرهای شمال لیتانی نگه دارد، این محدودیت معنای چندانی نخواهد داشت؛ زیرا این گروه سابقه طولانی در انتقال مخفیانه سلاح به مرز و بازسازی مواضع نظامی خود پس از کاهش فشار و توقف نظارت دارد.»
پیشنهاد افزایش فشار به دولت لبنان
موسسه واشنگتن به دولت ایالات‌متحده پیشنهاد می‌دهد که باید کمک‌های خود را محدود کند و برای ایجاد انگیزه، مشوق‌هایی به ارتش لبنان در صورت خلع سلاح کردن عملیاتی تا تاریخی مشخص، ارائه دهد. آمریکا باید ارتش لبنان را تحت‌فشار قرار دهد تا یک نوع از سلاح‌های حزب‌الله را «اکنون، نه بعدا»، در اختیار بگیرد.
مقامات لبنانی به‌درستی از جنگ داخلی نگران هستند. این موسسه می‌گوید که آمریکا باید از ابزار تحریم برای افزایش فشار به دولت استفاده کند.
این اندیشکده آمریکایی مدعی است: «رئیس پارلمان لبنان تصریح کرده است که در هر موضوعی، طرف حزب‌الله را خواهد گرفت. اما هیچ عواقب بین‌المللی برای حمایت مکرر از این گروه متحمل نشده است. بنابراین، علاوه بر تحریم کسانی که با حزب‌الله همسو هستند، توانمندسازی و محافظت از جایگزین‌های سیاسی شیعه برای منزوی کردن این حزب و سلاح‌های آن، حیاتی است.» به‌عبارتی‌دیگر، مقامات عالی‌رتبه لبنان را با موضوعات بین‌المللی تهدید می‌کند.
دلیل اصلی عجله چیست؟
حنین غدار، تحلیلگر مسائل منطقه، دلیل اصلی نگرانی و عجله برای خلع سلاح را این‌گونه توصیف می‌کند: «اگر لبنان نتواند یک جدول زمانی قطعی و موردقبول برای تمام مراحل خلع سلاح تعیین کند، محتمل‌ترین نتیجه، جنگی دیگر با اسرائیل خواهد بود.»
ارسال نظرات