شهید شیخ علی اوسطی الگوی ما در مبارزه بود
سیدمحمدحسین رحمتی، عکاس انقلاب و عضو هیات علمی دانشگاه کاشان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا گفت: در هنگام شهادت حاج مصطفی خمینی، در مراسم ختم ایشان در مسجد اعظم شرکت کردم. در آن مراسم آقایان حجت کرمانی، صادق خلخالی و ربانی املشی سخنرانی کردند و برای اولین بار هم روی منبر اسم امام خمینی(ره) و آقا مصطفی را آوردند چرا که تا پیش از آن کسی چنین کاری نمی‌کرد و گویا ممنوع بود.
وی ادامه داد: در آن مراسم جمعیت زیادی از همه اقشار شرکت کرده بودند و من چون از قبل می‌دانستم چنین مراسمی برگزار می‌شود از عکسی قدیمی از حضرت امام(ره) که پدرم در صندوق‌خانه عمویم پنهان کرده بود با دوربین خودم عکس گرفتم و نزدیک به سیصد قطعه عکس در اندازه 20 در 30 در لابراتواری که خودم در خانه درست کرده بودم ظاهر کردم و آنها را در مراسم فوت حاج آقا مصطفی خمینی در راهروی مسجد اعظم که راه فرار داشت در دسته‌های بیست تایی و پنجاه تایی به هوا پخش کردم. در آن واقعه با وجود کنترل شدیدی که انجام می شد برای من حادثه‌ای پیش نیامد.
این عکاس انقلاب افزود: تنها خاطره تلخی که دارم مربوط به روز شهادت شیخ علی اوسطی است. روز عید فطر که مردم با شادی و نشاط برای خواندن نماز عید فطر گردهم می‌آمدند دوباره سر خیابان چهارمردان درگیری شروع شد. یک روحانی به نام شیخ علی اوسطی بود که چون بچه روستا هم بود سنگ را با قلاب به خوبی پرتاب می‌کرد.
جیب‌هایش را پر از سنگ کرده بود، صورتش را هم پوشانده بود با این قلاب‌ها به کماندوها سنگ می‌زد و چند نفر را هم زخمی کرده بود. آنها ساعت یک بعدازظهر روز عید فطر سال 57 وی را جلوی خانه آیت‌الله گلپایگانی با گلوله شهیدش کردند چراکه داشت خیلی معروف می‌شد و جلوه جالبی پیدا می‌کرد.
وی ادامه داد: تا ما آمدیم وارد درگیری شویم دیدیم شیخ را زدند. من اینقدر از این واقعه ناراحت شدم که سوار دوچرخه‌ام شدم به خانه برگشتم و دیگر نتوانستم در آنجا بمانم. کم‌کم این فرد برایمان الگو شده بود اما متأسفانه بعد از انقلاب آنچنان که باید در حق این شهید کار تبلیغی و فرهنگی انجام نشد. البته گاهی عکس‌هایش در گوشه وکنار دیده می‌شود لکن حقش این بود که بیش از این برای معرفی اش کار فرهنگی انجام شود./916/ت302/ع