۱۵ خرداد ۱۳۹۲ - ۲۳:۱۳
کد خبر: ۱۷۰۲۹۲
آیت‌الله حائری شیرازی:

در مقابل عظمت خدا اظهار عجز زیبا است

خبرگزاری رسا ـ کارشناس حوزوی تربیت اسلامی گفت: همچنان که پیش دشمن اظهار شکیبایی زیبا است، در مقابل عظمت خدا، معرفت یعنی اظهار عجز زیبا است.
آيت الله حائري شيرازي

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله محی‌الدین حائری شیرازی، استاد اخلاق حوزه علمیه، در برنامه بر بال سخن که از رادیو معارف پخش می‌شد، گفت: خداوند در آیه نور می‌فرماید «خدا نور آسمان و زمین است»، و در جای دیگر می‌فرماید «هیچ کس احاطه علمی به خداوند پیدا نمی‌کند».

وی ادامه داد: انسان می‌تواند رفیق یا پدر و مادرش را بشناسد، نسب یا اخلاق آن‌ها را معرفی کند، چون می‌تواند تا حدودی بر آن‌ها محیط شود، حضرت علی(ع) در خطبه‌ای از رنگ پر طاووس، نحوه حرکت دم آن، که چتر می‌زند می‌گوید، رنگ‌های آن را بیان می‌کند، اما در آخر می‌گوید، ما نتوانستیم پر طاووس را شرح دهیم، یعنی مخلوق از شرح مخلوق هم عاجز است.

این کارشناس تربیت اسلامی ادامه داد: علی (ع) اظهار عجز می‌کند که من از بیان زیبایی‌ها و آن چه در این پر طاووس دیدم عاجزم، سپس می‌فرماید مخلوقی که از شرح مخلوق عاجز است، چگونه می‌تواند در رابطه با خدا و خالقش قادر باشد، این که امام علی (ع) می‌گوید از وصف کار خدا عاجزیم، این از کوچکی و ندانستن امام علی (ع) نیست بلکه این از بزرگی حضرت علی (ع) است.

آیت‌الله حائری شیرازی اظهار داشت: همچنان که پیش دشمن اظهار شکیبایی زیبا است، در مقابل عظمت خدا، معرفت یعنی اظهار عجز زیبا است، بشر امروز مخلوق را بهتر از بشر دیروز می‌شناسد، دانشمندان دیروز نمی‌دانستند در عالم، خورشیدی است، نحوه نور افشانی خورشید که شکستن هسته اتم است را نمی‌دانستند، چون این مسائل از کشفیات جدید است.

وی ادامه داد: در دل این کشفیات است که یک روز توحید متولد می‌شود، در زمان نزول آیه «سَنُرِییهِم آیاتِنا فی الآفاقِ وَ فِی اَنفُسِهُم حَتی یَتَبَییّن لَهُم اَنَّهُ الحَق »، آیات آفاقی وانفسا به بشر نشان داده نمی‌شد، چون سین در سَنُرییهِم نشان دهنده آینده است نه حال، عصر ما عصر آینده است، همان عصری که در سنرییهم آمده است، به همین دلیل امید ظهور بیشتر است.

این استاد درس اخلاق بیان داشت: زمان ما زمانی است، که بشر مخلوقات را می‌شناسد، در این زمان، بشر پی می‌برد، چیزهای ساده‌ای که روی زمین بوده همه حلقه‌های به هم پیوسته هستی است که وجود همه این‌ها ضروری است، حتی میکروب، اگر میکروب از عالم برانداخته شود و بیماری نباشد، هیچ کس مریض نشود و نمیرد، کثرت نفوس بزرگ‌ترین بلا می‌شود، بشر خودش خودش را خواهد خورد، بیماری اگر نبود پزشکی نبود، علم الابدانی هم نبود.

این کارشناس مسائل اخلاقی ابراز داشت: در عصر ما گناه و غفلت زیاد است، حدود الهی رعایت نمی‌شود و ظلم، همه عالم را پر می‌کند، این به معنای آن است که شیعه اثنی عشری هم دچار غفلت و گناه می‌شود، وقتی می‌خواهند کسی را به بهشت ببرند، از وسط جهنم باید رد شود، تا بدانند که خدا از کجا آن‌ها را نجات داد وگرنه انسانی که نمی‌داند بهشت یعنی چه، قدر بهشت را نمی‌داند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: خداوند در قرآن می‌فرماید «احدی از شما نیست مگر این که وارد جهنم شود، این حکم حتمی است، بعد متقین را از این جا نجات می‌دهیم و ظالمین آن جا روی انگشت پا می‌ایستند»، پس این که عالم پر از ظلم و جور می‌شود، قطعی است، وقتی ما قدر براندازی ربا را می‌دانیم، که مدتی به آن مبتلا شویم، آن وقت قدر اسلام را هم خواهیم دانست. /9194/پ202/ن

ارسال نظرات