به مناسبت مبعث؛
ختم نبوّت، ختم رسالت را هم در بر دارد
خبرگزاری رسا - بعثت انبیاء عظام سلام الله علیهم اجمعین، از نعمت‌های بزرگ الهی بر عموم بشریت به شمار می‌رود و بعثت خاتم انبیاء صلوات الله علیه و آله به قدری مهم است که خداوند نسبت به این موهبت، بر مؤمنین منت نهاده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، بعثت انبیاء عظام سلام الله علیهم اجمعین، از نعمت‌های بزرگ الهی بر عموم بشریت به‌شمار می‌رود و به این واسطه زمینه هدایت بشر به همه کمالات و خوبی‌ها و سجایای اخلاقی فراهم شده است. پیامبران، رسولان ظاهری هستند که در کنار رسول باطنی(عقل)، راهنما و مرشد انسان‌ها می‌باشند. در این میان، بعثت خاتم‌الانبیاء، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلّم، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چرا که دین مبین اسلام، به عنوان آخرین دین آسمانی، کامل‌ترین دین و مکمّل ادیان گذشته می‌باشد. این حدیث معروف است که حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: «إنّی بعثْتُ لاتمِّمَ مکارمَ الأخلاق؛ من مبعوث شده‌ام تا مکارم اخلاقی را کامل گردانم.»
منّت خداوند بر مؤمنان
بعثت پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله به قدری مهم است که خداوند منّان به واسطه این نعمت بزرگ، بر مؤمنان منت نهاده است؛ در این‌جا که می‌فرماید: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبین؛ خداوند بر اهل ایمان منت گذاشت که از بین آنها پیامبرى از خودشان برانگیخت تا آیات الهى را براى آنها بخواند و پاکشان کند و کتاب و حکمت بیاموزد، گرچه پیش از آن در گمراهى آشکار بودند.» آل عمران/164
رتبه اعلای نبی اکرم صلوات الله علیه و آله
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام: أَنَّ بَعْضَ قُرَیْشٍ قَالَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلوات الله علیه و آله: بِأَیِّ شَیْءٍ سَبَقْتَ الْأَنْبِیَاءَ وَ أَنْتَ بُعِثْتَ آخِرَهُمْ وَ خَاتَمَهُمْ قَالَ إِنِّی کُنْتُ أَوَّلَ مَنْ آمَنَ بِرَبِّی وَ أَوَّلَ مَنْ أَجَابَ حِینَ أَخَذَ اللَّهُ مِیثاقَ النَّبِیِّینَ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى فَکُنْتُ أَنَا أَوَّلَ نَبِیٍّ قَالَ بَلَى فَسَبَقْتُهُمْ بِالْإِقْرَارِ بِاللَّهِ؛ امام صادق علیه السلام فرمود: یکى از قریش به رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله عرض کرد: شما که آخرین پیغمبران هستى، به چه سبب(در مقام و رتبه) از همه پیش افتادى؟ فرمود: زیرا من نخستین کسى بودم که به پروردگارم ایمان آوردم و نخستین کسى بودم که پاسخ گفت، زمانى که خدا از پیغمبران پیمان گرفت و آنها را بر خودشان گواه ساخت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا این‌گونه است؛ من نخستین پیغمبرى بودم که تأیید کرد؛ پس سبقت من بر پیغمبران به واسطه اقرار به خدا بود [که پیش از همه صورت گرفت]. کافی/ انتشارات کتب اسلامیه/ج1/ص441
شبهه‌ای پیرامون خاتمیّت
یکی از مباحث مهم پیرامون نبوت حضرت محمد صلوات الله علیه و آله، بحث خاتمیّت ایشان است و این‌که بعد از وی، دیگر پیامبری مبعوث نخواهد شد.
در این‌جا از جانب کج‌فهمان و مغرضان این شبهه مطرح است که چون بین رسول و نبی فرق است، چنین استدلال می‌کنند که چون نبی، شریعت مستقلی ندارد و مروّج رسول قبلی است و هر نبیّی رسول نیست، به همین دلیل ختم نبوت، به معنای ختم رسالت نمی‌باشد. این شبهه مغالطه آمیز، مطلبی است که فرقه ضالّه بهاییت به آن متمسّک شده و به این واسطه آیین باطل بهاییت را دین جدید و ناسخ دین اسلام می‌داند. تأکید می‌شود که این فرقه انحرافی خود را دین جدید معرفی می‌کند، نه این‌که فرقه‌ای از فرق اسلامی یا مذهب تشیع باشد.
در کتاب آشنایی با فرق تشیع به نقل از ابوالفضل گلپایگانی -که از بهائیان می‌باشد- آمده است که پیامبران دو دسته هستند: صاحب شریعت مستقل(رسول) و پیامبرانی که نگهبان و مروج شریعت قبل از خود هستند(نبی)؛ بدین ترتیب رسول را مأمور تشریع شریعت جدید و نبی را ترویج کننده شریعت قبل می‌دانند و از آیات و روایات چنین نتیجه می‌گیرند که پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله به عنوان نبی معرفی شده است و خاتم النبیّین بدین معناست که پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله، همانند انگشتری زینت دهنده انبیا یا تصدیق کننده ایشان بوده است و این اصطلاح به معنای ختم رسالت نیست! در نتیجه بهاءالله(مؤسس بهاییت) با کتاب مقدسش، رسولی است که برای هدایت مردم فرستاده شده و با آمدن بهاءالله دین اسلام منسوخ گردیده است! آشنایی با فرق تشیع/کار گروهی/مرکز مدیریت حوزه علمیه قم/تابستان 1389/چاپ دوم/ص203
بهائیت،فرقه ای منشعب از آیین بابیت است. بنیان‌گذار آیین بهاییت، میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله است و این آیین، نام خود را از همین لقب گرفته است. در زمان ادعای بابیتِ سید علی محمّد شیرازی، وی در شمار نخستین پیوستگان به باب در آمد و به ترویج بابی‌گری، به ویژه در نور و مازندران پرداخت. دانشنامه جهان اسلام/1377ش/ چاپ اول/ج4/ص733
وی با فرستادن نامه(الواح) برای سلاطین و رهبران دینی وسیاسی، ادعاهای گوناگونی را مطرح ساخت که بارزترین آنها ادعای ربوبیت و الوهیت بود. گذشته از این ادعا، او شریعت جدید آورد و کتاب اقدس را نوشت که بهائیان آن را ناسخ جمیع صُحُف می‌شمارند. همان/ ص738
نقد شبهه
جواب این شبهه این است که چون نبی، اعم از رسول است؛ به واسطه نفی نبوت، رسالت هم در ضمن آن نفی می‌شود. علامه مصطفوی این مطلب را در کتاب ارزشمند "محاکمه و بررسی باب و بهاء" که در نقد بهاییت نوشته است، بیان می‌دارد. محاکمه و بررسی باب و بهاء/ علامه مصطفوی/مرکز نشر آثار علامه مصطفوی/1386ش/چاپ چهارم/ج3/ص53
در واقع می‌توان گفت که قضیه بر عکس است و اگر به پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله خاتم رسولان گفته می‌شد، این اشکال وارد بود و از خاتم رسولان، ختم نبوت فهمیده نمی‌شد.
علامه طباطبایی در کتاب شریف تفسیر المیزان در این رابطه می‌فرماید: رسول عبارت از کسی است که حامل رسالتی از جانب خدای متعال به سوی مردم می‌باشد و نبی کسی است که حامل خبری از غیب باشد و آن غیب عبارت از دین و حقایق آن است و لازمه این حرف این است که وقتی نبوتی بعد از رسول خدا نباشد، رسالتی هم نخواهد بود؛ زیرا رسالت، خودش یکی از اخبار غیبی است. وقتی بنا باشد اخبار غیبی قطع شود و دیگر نبوتی نباشد، طبیعتا رسالتی هم نخواهد بود. المیزان فی تفسیر القرآن/علامه طباطبایی/قم/دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین/چاپ پنجم/ج16/ص326
قرآن و احادیث قطعی، دلالت دارد که پیامبر اسلام، خاتم پیامبران است و پس از او پیامبر و شریعتی نخواهد آمد و امت اسلامی نیز اتفاق دارند که شریعت اسلام تا قیامت ادامه دارد. قرآن در این باره می‌فرماید: «ما کان محمّدٌ ابا احدٍ من رجالکم و لکن رسولَ الله و خاتَمَ النبیین؛ محمد پدر هیچ‌یک از مردان شما نیست ولی فرستاده خدا و خاتم پیامبران است.» سوره احزاب/آیه40
کلمه خاتم(به فتح یا کسر تاء) در کتاب لغت به معنای آخر و پایان هر چیزی، انگشتر و ُمهر آمده است. ترجمه المنجد/احمد سیاح/انتشارات اسلام/ج اول/ص445
واژه خاتم(به فتح یا کسر تاء) دلالت دارد که باب نبوت، ختم شده و مهر خورده است و این مهر شکسته نخواهد شد و پیامبر دیگری نخواهد آمد؛ چنان‌که هم خانواده‌های واژه ختم در قرآن، هم‌چون نختم، مختوم و ختام، به همین معناست. یعنی بر پایان رسیدن و مهر کردن و نهایت یافتن دلالت دارد. وحی و نبوت در قرآن/ جوادی آملی/ مرکز نشر اسراء/1385ش/چاپ سوم/ص 400و401
در احادیث مختلفی اشاره به خاتمیت پیامبر اسلام شده است که به هیچ عنوان قابل توجیه نیست. پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمود: «انا اول الانبیا خلقاً و آخرهم بعثاً؛ یعنی من از نظر خلقت و آفرینش اولین پیامبر هستم و از نظر بعثت و رسالت آخرین آنها هستم». [مقصود از اول بودن، از نظر جسمی نیست بلکه منظور از حیث روحی است]. عوالی اللئالی/ ابن ابی جمهور احسایی/قم/انتشارات سید الشهدا/1405ق/ج4/ص122
یکی دیگر از احادیث، حدیث معروفِ و متواتر منزلت است که شیعه و سنی آن را نقل کرده‌اند و پیامبر صلوات الله علیه و آله بارها به امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی؛ نسبت تو به من، مانند هارون است به موسی؛ با این فرق که پیامبری بعد از من نیست».
این حدیث شریف به روشنی ختم نبوت را اعلام می‌دارد.
برخی از اعمال مبعث
شب بیست و هفتم رجب، شب با فضیلتی است و افضل اعمال این شب، زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌باشد.
روز مبعث از اعیاد بزرگ اسلامی است و بخشی از اعمال آن به این شرح است:
1- غسل
2- روزه؛ روزه این روز خیلی مهم است و یکی از چهار روزی است که روزه‌اش در تمام سال امتیاز دارد و برابر با روزه هفتاد سال می‌باشد.
3- بسیار صلوات فرستادن
4- زیارت حضرت رسول و امیرالمؤمنین سلام الله علیهما
مفاتیح الجنان/ اعمال شب و روز بیست و هفتم رجب
و الحمدلله ربّ العالمین
/999/702/ر
ارسال نظرات