بوی توحید مشروط بر بودن توست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، بوی عید و شادی از زمانی در تقویم ایرانیان رنگ و بوی خدایی گرفت که میلاد امام هشتم(ع) در این دفتر ثبت شد و نام این امام همام در تقویمی ملی از سرزمین خورشید طلوع کرد و به همین دلیل خراسان شمس الشموس شد که این انوار درخشان بر این سرزمین بتابد و بارگاه ملکوتی امام هشتم(ع) نگین انگشتری سرزمین حماسه شود.

مشهد الرضا، سلطان خراسان: همین که صدای پای ماه ذی القعده به گوش می ‌رسد، گویی تب و تاب فراوانی در این هوا درمی گیرد و دل ها و قلب ها به ناگه به سمت خراسان می شتابند و هر کس که قصد سفر دارد، به مکانی به غیر از مشهد الرضا نمی اندیشد؛ گویی خاک این سرزمین کشش و جاذبه ای وصف نشدنی دارد.

از هر طرف که قرار است به حرم رفت، ترافیک سنگین است، گویی امروز تنها مسیری که برای همگان وجود دارد، همین بارگاه ملکوتی امام هشتم(ع) است؛ آنان که سحر خیزتر بوده اند تا سحرگاهان در حرم رضوی به راز و نیز مشغول بوده اند و آنان که خواب فریبشان داده است و از غافله دل مشتاقان جا مانده اند، امروز در هیاهواند تا خود را به حضرت دوست برسانند.

اوقات خاص زیارت امام رضا علیه السلام

هر چند زیارت امام رضا علیه السلام، مانند زیارت سایر معصومان علیهم السلام و اولیاء الله، در همه زمان ها مطلوب است، ولی نسبت به اوقات خاصی، سفارش بیشتری شده است که در ذیل به آنها اشاره می شود:

روز ولادت و شهادت امام رضا علیه السلام:مرحوم مجلسی می گوید: «بدان که زیارت امام رضا علیه السلام در تمام ایام و اوقات دارای فضل و شرف، بهتر است؛ مخصوصا ایامی که به نحوی به آن حضرت اختصاص دارد؛ مانند یازدهم ذی القعده روز ولادت و آخر ماه صفر روز شهادت آن حضرت…».

بیست و سوم ذی القعده: سید بن طاوس در کتاب «الإقبال بالأعمال الحسنة»، در ذیل اعمال روز 23 ذی القعده می نویسد: «در بعضی از کتاب­های دانشمندان غیر عرب دیده‌ام که زیارت امام رضا علیه السلام در روز 23 ذی القعده، از نزدیک یا دور، به وسیله یکی از زیارات معروف یا آن چه که شبیه زیارت است، مستحب است».

بیست پنجم ذی القعده: مرحوم شیخ عباس قمی می گوید: «میر داماد» در رساله «اربعة ایام» خود در بیان اعمال روز «دحو الارض» فرموده که زیارت حضرت رضا علیه السلام در این روز، بهترین اعمال مستحب و از آداب مورد تأکید است».

اول یا ششم ماه رمضان: (از ایام مخصوص زیارت آن حضرت) اول یا ششم ماه رمضان است، روزی که با آن جناب به خلافت(ولایت عهدی) بیعت شد. سید بن طاوس درباره روز ششم ماه رمضان می گوید: «روایت شده است که در این روز دو رکعت نماز خوانده شود؛ در هر رکعت، یک بار سوره حمد و 25 بار سوره اخلاص(توحید)، به جهت ادای حقوقی که مولای ما امام رضا علیه السلام بر ما در این روز دارد»، سپس مرحوم مجلسی در ذیل این فرمایش متذکر می شود: مناسب است این نماز در روضه مقدس آن حضرت و بعد از زیارت ایشان، به جا آورده شود.

ماه رجب: شهید اول می گوید: «زیارت امام رضا علیه السلام در ماه رجب از افضل اعمال است». مرحوم شیخ عباس قمی نیز می نویسد: «…زیارت آن حضرت در ایام و اوقات شریف و مخصوص به آن حضرت، فضیلت بسیار دارد، خصوصا در ماه رجب… و در روز اول ماه رجب».

وقت صلوات امام رضا علیه السلام

امام رضا علیه السلام هنگام صبح پس از نماز و پس از سلام، در جایگاه نماز مى نشست و به تسبیح و حمد و تکبیر و تهلیل خدا مشغول مى شد و به پیامبر و آل او صلوات مى فرستاد تا این که خورشید طلوع مى کرد.

مناظره امام هشتم: در مجلس مأمون در حضور امام هشتم، سخن از مسئله اى به میان آمد که به پیامبر گفته بودند که سلام دادن به شما را مى دانیم؛ ولى صلوات بر شما چگونه است؟ پیامبر پاسخ فرمود: تقولون اللهم صل على محمد و آل محمد کما صلیت و بارکت على ابراهیم و آل ابراهیم انک حمید مجید.

مأمون به اهل مجلس خود که همه از علماى مذاهب اسلامى بودند گفت: آیا در این باره(صلوات بر پیامبر به صورت فوق) اختلافى به چشم مى خورد؟ آنها گفتند: نه و در این باره همه امت(مذاهب) متفق اند. مأمون به امام هشتم گفت: آیا درباره آل پیامبر توضیحى دارید؟ امام فرمود: «به من بگویید مراد از یس و القرآن الحکیم کیست؟»

آنان گفتند: شکى نیست که منظوراز «یس» محمد صلى الله علیه و آله و سلم است.

چشمه‌های خروشان تو را می شناسند            موج های  پریشان  تو را   می شناسند

پرسش   تشنگی   را   تو  آبی   جوابی            ریگ های  بیابان  تو  را     می شناسند

نام  تو  رخصت  رویش  است  و   طراوت            زین سبب برگ و باران تو را می‌شناسند

هم تو گل های  این باغ را می شناسی            هم  تمام  شهیدان  تو  را  می شناسند

از  نشابور  با   موجی  از   لا    گذشتی            ای  که  امواج  طوفان  تو را می شناسند

بوی  توحید  مشروط  بر   بودن    توست            ای  که  آیات  قرآن   تو  را   می شناسند

گر  چه  روی  از  همه خلق پوشیده داری           آی  پیدای   پنهان   تو   را   می شناسند

اینک  ای  خوب  فصل   غریبی  سر   آمد           چون  تمام  غریبان  تو   را   می شناسند

کاش  من  هم  عبور   تو  را  دیده   بودم           کوچه های    خراسان  تو را  می شناسند

/934/702/ر

قیصر امین پور

منابع:

مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 99، ص 43٫

سید بن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة، ص 310، «فصل فیما نذکره مما یعمل یوم ثالث و عشرین من ذی القعدة: و رأیت فی بعض تصانیف أصحابنا العجم رضوان الله علیهم أنه یستحب أن یزار مولانا الرضا علیه السلام یوم ثالث و عشرین من ذی القعدة من قرب أو بعد ببعض زیاراته المعروفة أو بما یکون کالزیارة من الروایة بذلک».

قمی، عباس، مفاتیح الجنان، مترجم: الهی قمشه ای، مهدی، مصحح: میر شفیعی، سید صادق، ص 501٫

الإقبال بالأعمال الحسنة، ص 130٫

بحارالأنوار، ج 99، ص 43٫

عاملى (شهید اول)، محمد بن مکى، الدروس الشرعیة فی فقه الإمامیة‌، ج 2، ص 24٫

مفاتیح الجنان، ص 289 و 981٫