۳۰ مهر ۱۳۹۳ - ۱۴:۲۳
کد خبر: ۲۲۷۰۴۷

نقش بدعت‌گذاری و شبهه‌افکنی در تخریب جامعه اسلامی

خبرگزاری رسا ـ بدعت‏گذاری یعنی وارد کردن چیزهایی در دین که در اصل جزء دین نبوده و اساسا مخالف با دین است، چنین مطالبی ممکن است با رنگ و لعاب دینی و به نام دین و ارزش های دینی در اختیار مردم قرار داده شود.
بدعت

به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، تحریف و بدعت در دین یکی دیگر از بلاهایی است که ممکن است امت اسلامی به آن مبتلا شود. بدعت‏گذاری یعنی وارد کردن چیزهایی در دین که در اصل جزء دین نبوده باشد، و اساسا مخالف با دین بوده باشد. چنین مطالبی ممکن است با رنگ و لعاب دینی و به نام دین و ارزشهای دینی در اختیار مردم قرار داده شود.

 

 بدعت معمولاً در موضوعی پیدا می‏شود که شباهت به دستورات دینی داشته باشد تا چهره خود را در لوای آن موضوع پنهان کند.

 

از دیدگاه امام علی(ع) بدعت موجب می‌شود تا سنت رسول خدا(ص) ترک شود. آن حضرت در این زمینه می‏فرماید: «وَ مَا أُحْدِثَتْ بِدْعَةٌ إِلاَّ تُرِکَ بِهَا سُنَّةٌ، فَاتَّقُوا الْبِدَعَ، و الْزَمُوا الْمَهْیَعَ إِنَّ عَوَازِمَ الاْمُورِ أَفْضَلُهَا، وَ إِنَّ مُحْدِثَاتِهَا شِرَارُهَا؛ هیچ بدعتی در دین ایجاد نمی‏شود مگر آنکه سنّتی ترک گردد، پس از بدعتها بپرهیزید و همراه با راه راست و جاده آشکار حق باشید، نیکوترین کارها، سنّتی است که سالیانی بر آن گذشته و درستی آن ثابت شده باشد و بدترین کارها چیزی است که تازه پیدا شده و آینده آن روشن نیست.»

 

در کلام دیگر بدعت را بصورت چیزی معرفی می‌کند که نشان حق بخود گرفته باشد، می‏فرماید: «إنَّ اللهَ بَعَثَ رَسُولاً هَادِیاً بِکِتَابٍ نَاطِقٍ وَ أَمْرٍ قَائمٍ، لاَ یَهْلِکُ عَنْهُ إلاَّ هَالِکٌلـ، وَ إنَّ الْمُبْتَدَعَاتِ الْمُشَبَّهَاتِ هُنَّ الْمُهْلِکَاتُ إلاَّ مَا حَفِظَ اللهُ مِنْهَا؛ همانا خداوند پیامبری راهنما را با کتابی گویا و دستوری استوار برانگیخت، هلاک نشود جز تبهکار، و بدانید که بدعتها به رنگ حق در آمده و هلاک کننده‏اند مگر خداوند ما را از آنها حفظ فرماید.»

 

با توجه به تأثیر منفی بدعت‏گذاری، در روح دینداری مردم و اختلال در روند تکامل معنوی جامعه، امام(ع) از ایجاد هرگونه بدعت نهی فرموده و از مردم می‏خواهد در صراط و راه مستقیم خویش که همانا دین الهی است پایدار و ثابت قدم بمانند، می‏فرماید: «فَاسْتَقِیمُوا عَلَی کِتَابِهِ، وَ عَلَی مِنْهَاجِ أَمْرِهِ، وَ عَلَی الطَّرِیقَةِ الصَّالِحَةِ مِنْ عِبَادتِهِ، ثُمَّ لاَ تَمْرُقُوا مِنْهَا، وَ لاَ تَبْتَدِعُوا فِیهَا، وَ لاَ تُخَالِفُوا عَنْهَا؛ پس در عمل به دستورات کتاب خدا(قرآن) و در ادامه راهی که فرمان داد و بر روش درست پرستش بندگان او استقامت داشته باشید و پایداری بمانید و از دستورات خداوند سرپیچی نکنید ودرآن بدعت‏گذار مباشید و از آن منحرف نگردید.»

 

در ارتباط با بدعت‏گذاری و در تقسیم‌بندی مردم در این زمینه می‏فرماید: «وَ إنَّمَا النَّاسُ رَجُلاَنِ: مُتَّبِعٌ شِرْعَةً، وَ مُبْتَدِعٌ بِدْعَةً، لَیْسَ مَعَهُ مِنَ اللهِ سُبْحَانَهُ بُرْهَانُ سُنَّةٍ، وَ لاَ ضِیاءُ حُجَّةٍ؛ همانا مردم دو دسته‏اند گروهی پیرو شریعت و دین و برخی بدعت‏گذارند که از طرف خدا دلیلی از سنّت پیامبر(ص) و نوری از براهین حق ندارند.»

 

و در تبیین موضع‏گیری مؤمنین در مقابل بدعتها می‏فرماید: «وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللهِ أَنَّ الْمُؤمِنَ یَسْتَحِلُّ الْعَامَ مَا اسْتَحَلَّ عَاماً أَوَّلَ، وَ یُحَرِّمُ الْعَامَ مَا حَرَّمَ عَاماً أَوَّلَ، وَ أَنَّ مَا أَحْدَثَ النَّاسُ لاَ یُحِلُّ لَکُمْ شَیْئاً مِمَّا حُرِّمَ عَلَیْکُمْ، وَ لکِنَّ الْحَلاَلَ مَا أَحَلَّ اللهُ، وَ الْحَرَامَ مَا حَرَّمَ اللهُ؛ ای بندگان خدا آگاه باشید: مؤمن کسی است که حلال خدا را هم اکنون حلال و حرام خدا را هم اکنون حرام بشمارد و آنچه را مردم با بدعتها تغییر دادند چیزی از حرام را حلال نمی‏کند زیرا حلال همان است که خدا حلال کرده و حرام همان چیزی است که خدا حرام شمرده است.»

 

نکته شایان توجه در کلام مذکور این است که بدعت تا آنجا ممکن است پیش رود که حرام الهی را حلال جلوه ‏دهد و تا این حد با دین و دستورات دینی به معارضه و مقابله برخیزد، بنابراین وظیفه همگان بخصوص متولیان امور دینی و فرهنگی در این زمینه بسیار خطیر و سنگین است، لازم است آنان همواره با حضور فعال و بهنگام خویش از دیانت و اسلام ناب پاسداری نموده و با رصد نمودن شبهات و اشکالاتی که متوجه دین می‌شود تلاش کنند از بروز و شیوع هرگونه بدعت و تحریف در دین جلوگیری نمایند تا مردم در مسائل دینی دچار سرگردانی نشده و به احکام الهی دسترسی کامل داشته باشند./907/د102/ی

 

منبع: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

 

ارسال نظرات