اساس دین مدیون خون اباعبدالله است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، حجت الاسلام مهدی عالی، استاد حوزه و دانشگاه تبریز امروز در جمع عزاداران حسینی این شهر به تشریح فلسفه نهضت حضرت اباعبدالله(ع) پرداخت و اظهار داشت: عمل به واجب فراموش شده امر به معروف و نهی از منکر رمز رستگاری در دنیا و آخرت است، یکی از اهداف قیام حسینی احیای این فریضه بوده است.
وی با اشاره به حادثه اسیدپاشی در اصفهان و جنجال رسانهای غرب در این راستا خاطرنشان کرد: در جریان اخیر اصفهان رسانه های غربی و برخی از نابخردان داخلی سعی در تخریب یکی از بارزترین اهداف قیام عاشورا که همان امر به معروف و نهی از منکر است را داشته اند، این در حالیست که دشمنان زیارت عاشورا را مصداق خشونت طلبی معرفی می کردند.
حجت الاسلام عالی تصریح کرد: انسان ها باید همدیگر را از زشتی منع کنند، همه در جامعه نسبت به هم مسؤول هستند، البته امر به معروف مراتبی دارد و در حاکمیت دینی همگی هرکسی به اندازه و جایگاهی که در آن قرار دارد، مسؤول است، امر به معروف یعنی اینکه همه خوشبختی همدیگر را بخواهند.
وی ادامه داد: امام حسین (ع) قیام کردند که امر به معروف در جامعه باقی بماند، اساس دین مدیون خون اباعبدلله است، تمام صحنه های عاشورا صحنه عبودیت و بندگی بود، سعادت انسان در گرو بندگی خداوند است و راه شقاوت انسان در بندگی شیطان است، اگر زندگی خود را با بندگی الهی و محبت اهل بیت گره بزنیم، سعادت دنیا و آخرت را خریدهایم.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه بشر فطرتا به دنبال رستگاری است، اظهار داشت: قرآن بیست عامل را برای رسیدن به فلاحت و رستگاری بیان می کند که همگی قابل حصول نیست؛ یکی از راه های رسیدن به فلاحت ایمان به پرورگار است، البته ایمان جدا از دانستن است، یعنی انسان بسیاری از مسائل را می داند اما باور ندارد، در حالی که ایمان یقین و باور قلبی است.
حجت الاسلام عالی یکی از ویژگی های یاران ابا عبدالله الحسین(ع) را باور قلبی و یقین ایشان نسبت به حقانیت امام حسین (ع) دانست و افزود: یاران امام وقتی ایمانشان را در محضر حضرت سیدالشهدا به محک گذاشتند، امام منزل آخرتشان را نشان داد، در حقیقت درس حضرت اباعبدالله این بود که باور به مبدأ و معاد انسان را خوشبخت و سعادتمند می کند.
وی در پایان تزکیه، تهذیب، توبه و بازگشت به سوی خدا را از دیگر عوامل رستگاری دردنیا و آخرت دانست و گفت: قیمت انسان بهشت است؛ اگر در دنیا انسان خود را جز به بهشت بفروشد، دچار خسران شده است و مصداق واقعی خسران کسانی مانند شمر و عمر سعد هستند که نه تنها به خیر آخرت نرسیدند بلکه دنیای خود را هم از دست دادند./935/پ203/ب4