پیشرفت نظامی و هوشمندی دولت و ملت در جنگ نرم دو عنصر اصلی استکبارستیزی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی امروز چهارشنبه در درس خارج تفسیر خود در ادامه تفسیر سوره مبارکه شوری با گرامیداشت یوم‌الله 13 آبان گفت: بر اساس مناسبت امروز باید صحبت‌هایی درباره استکبارستیزی بگوییم، دو عنصر محوری برای استکبارستیزی لازم است، یکی تقویت بنیه نظامی و دوم هوشیاری و هوشمندی دولت و ملت که باید به این دو مطلب عمل بکنیم تا «ولیجدوا فیکم غلظة»، در ما مشاهده شود.
وی با اشاره به آیه «وَمِنْ ءَایَـٰتِهِۦ خَلْقُ ٱلسَّمَـٰوَ‌ٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَآبَّةٍۢ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَآءُ قَدِیرٌۭ ﴿٢٩﴾»، اظهار کرد: خداوند دو کار درباره نظام سپهری انجام داد، یکی خالقیت و دیگری ربوبیت است، یکی آفرینش و دیگری تربیت است، این دابه به مجموع بازمی‌گردد در مجموع آسمان و زمین دابة وجود دارد و خداوند خلقت را زمانی پهن کرده است و یک زمانی هم آن را جمع خواهد کرد.
مفسر برجسته قرآن کریم با قرائت آیه «وَمَآ أَصَـٰبَکُم مِّن مُّصِیبَةٍۢ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُوا۟ عَن کَثِیرٍۢ ﴿٣٠﴾»، ابراز کرد: در آیه 78 و 79 سوره نساء فرمود اگر نعمت و صفا و لطفی نازل شود می‌گویند این از نزد خداوند است و اگر یک ناکامی نازل شود می‌گویند این‌ها بدقدمی تو است، بگو همه این‌ها از آن خداوند است، هم حسنات و هم سیئات از خداوند است، پس این‌ها چرا این مطالب دقیق را متوجه نمی‌شوند، آن گاه جمع‌بندی نهایی آن را خطاب به پیامبر(ص) بیان می‌کند که هر چیزی که باشد من عندالله است، نه تصادفی در عالم است.
وی در تبیین جایگاه مصیبت‌های الهی ادامه داد: نحوه انتساب حسنات و سیئات به خداوند در آیات سوره نساء مشخص شد، حسنات و نعمت‌ها و نیکی‌ها از آن خداوند است و هم من‌الله است اما سیئه و مصیبت من‌الله نیست، سیئه و مصیبت من عندالله هست اما من‌الله نیست، مانند این که وقتی این باد می‌وزد به گل بوی خوب منتشر می‌شود و وقتی به قاذورات می‌رسد بوی بد منتشر می‌شود، این بوی بد من‌الله نیست، من عندالله هست اما من‌الله نیست، اما آن بوی خوب هم من عندالله و هم من‌الله است.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفت: ذات اقدس إله نور خورشید را به عنوان یک فیض گسترده به همه جا می‌فرستد و هر جا که این نور رفت رنگ آن جا را می‌گیرد، اگر عمل خیر بود هم من عندالله و هم من‌الله است و اگر عمل سیئه بود، این عمل گرچه من عندالله است، من‌الله نیست.
وی بیان کرد: آن چه که پیش می‌آید برای انسان امتحان است، گاهی نشاط و نعمت و گاهی اندوه و نقمت است، هم باید شکر کند و هم باید صبر کند، چیزی در جهان پیدا نمی‌شود که صبغه آزمونی نداشته باشد، لقمان حکیم فرمود موفقیت در امور نیازمند عزم در امور است، انجام کار بی‌اراده در نظام محال است، انسان مورد فعل و نه فاعل فعل است، انسان اگر بخواهد کاری انجام بدهد محال است، بدون اراده باشد.
فقر و غنا هر دو امتحان الهی هستند
استاد درس خارج حوزه علمیه با اشاره به آیات سوره مبارکه فجر درباره امتحان الهی گفت: اگر خداوند ما را مبتلا به ثروت، مبتلا به علم و مبتلا به سلامتی بکند می‌گوی خداوند من را گرامی داشته است و از طرف دیگر برخی مبتلا به فقر، مبتلا به مریضی و مانند آن است و او نباید بگوید که خداوند من را خوار داشته است، هم کسی که در نعمت و هم کسی که در نقمت است در امتحان الهی است.
وی با قرائت آیه «وَمَآ أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِى ٱلْأَرْضِ ۖ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِىٍّۢ وَلَا نَصِیرٍۢ ﴿٣١﴾»، ابراز کرد: فرمود شما نمی‌توانید جلوی تصمیم و اراده الهی را بگیرید، این عالم عالم طبیعت است و فقر طبیعت طبیعی است، ما فقر اقتصادی نداریم، فرمود ما برای هر کس روزی تعیین کردیم، روی دوش زمین سوار شوید، چه انسان و چه حیوان باید تلاش کند، انسان باید روی دوش زمین سوار شود و فقر اقتصادی در نظام هستی نیست چون هیچ کس بی‌روزی نیست، اما فقر طبیعی وجود دارد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی درباره فقر طبیعی خاطرنشان کرد: این که یکی کودک است و دیگری پیرمرد و دیگری تصادفی است و نمی‌تواند در زمین رزق خودش را بجوید، این یک امر طبیعی است، ما دنیایی داشته باشیم که در آن پیرزن و پیرمرد و کودک و زمین‌گیر نباشد دیگر دنیا نیست و آخرت می‌شود، اما فرمود ما سهمیه روزی کودکان و پیرمردان و پیرزنان و معلولان را در اموال اغنیا قرار دادیم، هیچ غنی مال خودش را به مستمند نمی‌دهد بلکه غنی باید بداند که او شریک دارد.
فقر اقتصادی در نظام هستی وجود ندارد
وی ابراز کرد: در قرآن فرمود شما که مال خودتان را نمی‌دهید، بلکه مال خداوند است که سهمیه افراد فقیر است و شما را به حفظ این امانت توصیه کردم، شما حق خودتان و مال خودتان را نمی‌دهید، این خمس که از آن شما نیست، چرا اگر کسی خمس نداد، نمازش باطل است، برای این که یک پنجمش از آن او نیست، مال از آن خداوند و سهمیه فقرا است که در اموال ثروتمندان قرار داده شده است، شما نماینده من هستید، شما مال خودتان را نمی‌دهید اگر کسی خمس و زکات نداد، حکمت بطلان صوم و صلاتش برای این است که در اموالش شریک دارد.
صاحب تفسیر تسنیم ادامه داد: در پایان سوره یس آمده است که اگر خداوند می‌خواست آن مرد فقیر را روزی می‌داد و سیر می‌کرد، در جواب آنان باید گفت او قدرت کسب ندارد و خداوند آن مال را و آن روزی را به فرد فقیر داد، خداوند خواست و این سهمیه را در مال شما قرار داد، خیال کردند خداوند سهمیه‌ای برای فقرا در اموال آن فرد قرار نداد، گاهی آن چه که در سوره حدید ذکر شده است این است که « آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُم مُّسْتَخْلَفِینَ فِیهِ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَأَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبِیرٌ».
وی ابراز کرد: در واقع آن اموال از آن شما نیست، در جای دیگر می‌فرماید از آن مالی که خداوند به شما داد، باید به فقرا بپردازید، این مطلب در آیه 33 سوره مبارکه نور آمده است، ما فقر اقتصادی در جهان هستی نداریم، فقر طبیعی است که هر کسی باید امانت خودش را برگرداند و آن را به صاحب مال بدهد، این آزمون برای هر دو طرف فقیر و غنی است، برای یکی آزمون صبر و برای دیگری آزمون شکر است./914/پ201/ج