امام هادی اسوه صبر و مقاومت

معصومه فراهانی مدیر مدرسه علمیه حضرت زینب(س) شاهد، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، ضمن عرض تسلیت به مناسبت سالروز شهادت امام هادی(ع) دهمین پیشوای شیعیان، گفت: امام هادی(ع) با آنکه در سامرا تحت مراقبت شدید خلفای آن زمان قرار داشتند و به دلیل تفاوت فضای اجتماعی و سیاسی آن دوران با عصر امامان پیش از خودشان، نمونه بارزی از صبر و مقاومت بودند.

فراهانی در خصوص فعالیت‌های امام هادی(ع)، بیان داشت: امام هادی(ع) در شرایط نامساعد آن دوران، علاوه بر فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی که انجام می‌دادند؛ از طریق مناظرات، مکاتبات، پاسخ گویی به شبهات و تبیین بینش درست در برابر مکاتب کلامی منحرف، راویان و محدثان بزرگی از شیعه را تربیت کردند.

وی افزود: امام هادی(ع) به شاگردان خود معارف اسلامی را آموزش می‌دادند و آنان این میراث بزرگ فرهنگی را به نسل های بعدی منتقل کردند؛ حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) نیز از شاگردان ایشان بودند.

مدیر مدرسه علمیه حضرت زینب(س) شاهد با نقل داستانی در آن زمان، گفت: روزی متوکل بیمار شد و نذر کرد که اگر شفا یابد تعداد کثیری دینار در راه خدا بدهد؛ هنگامی که بهبود یافت، فقها را گرد آورد و پرسید چند دینار باید صدقه بدهم که کثیر محسوب شود؟ فقها در این باره فتواهای مختلف دادند، در نهایت متوکل ناگزیر مساله را از امام هادی(ع) سوال کرد، امام پاسخ داد: باید 83 دینار بپردازی؛ فقها از این فتوا تعجب کردند و به متوکل گفتند از او بپرس این فتوا را براساس چه مدرکی داده است.

وی بیان داشت: امام هادی(ع) با اشاره به آیه 25 سوره توبه «لقد نصرکم لله فی مواطن کثیر» خداوند شما (مسلمانان) را در موارد کثیر یاری کرده است، در پاسخ به متوکل فرمودند: همه خاندان ما روایت کرده اند که جنگ‌های زمان پیامبر اسلام هشتادو سه جنگ بوده است.

فراهانی در پایان اظهار داشت: امام هادی(ع) با وجود همه رنج‌ها و محدودیت‌ها هرگز به کمتر سازشی با ستمگران تن نداد، چرا که شخصیت الهی و موقعیت اجتماعی امام و مبارزه منفی و عدم همکاری او با خلفا، برای طاغوت‌های آن زمان هراس‌ آور و غیر قابل تحمل بود و پیوسته از این موضوع رنج می‌بردند.

گفتنی است: امام ابوالحسن علی النقی الهادی(ع)، در نیمه ذی الحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام صریا به دنیا آمدند؛ پدر ایشان امام جواد(ع) و مادرشان بانویی گرامی به نام سمانه است، که کنیزی بسیار باتقوا و با فضیلت بود؛ مشهورترین القاب ایشان «هادی» و «نقی» می‌باشد، و به آن حضرت «ابوالحسن‌الثالث» نیز می‌گویند.

امام هادی(ع) در زمان امامت 8 سال داشتند، مدت امامت آن بزرگوار 32 سال و عمر شریف ایشان 41 سال و چند ماه بود؛ امام دهم شیعیان نیز مانند امامان پیشین، با مرگ طبیعی از دنیا نرفته، بلکه در زمان خلافت معتز مسموم و در «سال 254 ه.ق در ماه رجب» به شهادت رسیدند؛ مدفن ایشان در شهر سامرا و در خانه خودشان است./966/302/ب3