سومین نشست تخصصی گفتمان قرائت پژوهی در مسجد مقدس جمکران برگزار شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، سومین نشست علمی تخصصی گفتمان قرائت پژوهی با عنوان «فلسفه حفظ و قرائت قرآن کریم» عصر امروز با حضور حجت الاسلام سید ابوالفضل حکیمی، حجت الاسلام محمدصادق نصراللهی، حسن فروغی، حمید مجیدی مهر، علی اصغر شعاعی و محمدعلی دهدشتی در سالن جلسات ساختمان اداری مسجد مقدس جمکران برگزار شد.
مجیدی مهر در ابتدای این نشست اظهار داشت: در این نشست به دنبال این هستیم که به چند سؤال اساسی پاسخ دهیم؛ این که آیا باید اساسا قاری و حافظ قرآن کریم داشته باشیم یا خیر و یا این که در زمان پیامبر اکرم(ص) حفظ قرآن برای عدم تحریف این کتاب آسمانی ضرورت داشته است، اما امروزه با وجود امکانات امروزی چه نیازی به حفظ قرآن وجود دارد، از جمله این سؤالات است.
حجت الاسلام نصر اللهی ابراز کرد: پیشینه حفظ و قرائت گواه بر این است که پیامبر اکرم(ص) بر حفظ و قرائت قرآن کریم سفارش کرده بودند؛ در بحث جامعه شناسی قرآن نیز زمانی که به جوامع نگاه می کنیم، مشاهده می کنیم که حفظ و قرائت در فرق اسلامی مهم و جاری بوده است.
حافظ و کارشناس قرآنی ادامه داد: بحث امروز ما این است که با توجه به مقتضیات زمان چه نیازی به ضرورت های گذشته درباره حفظ قرآن وجود دارد؛ در قرآن کریم نیز آیه ای درباره حفظ قرآن کریم وارد نشده است؛ از طرف دیگر وقت انسان محدود است.
وی اظهار داشت: اگر چه برخی آیاتی در این زمینه خارج کرده اند اما این آیات به نص بر حفظ سفارش نکرده اند؛ با تمام این اوصاف ما بی نیاز از حفظ نمی شویم؛ چرا که از تجربیات متوجه شده ایم که این قرآن آثاری دارد که جز با حفظ و استمرار در خواندن نمی توانیم از آن بهره برداری کنیم؛ در واقع یکپارچگی در خواندن را از طریق حفظ کسب می کنیم.
حجت الاسلام حکیمی در بخش دیگر ابراز کرد: مفسرانی از جمله حضرت آیت الله جوادی آملی درباره حافظان قرآن کریم تفسیر جالبی دارند و در این تفاسیر آمده است که آن طور که خداوند متعال در قرآن وعده داده، کسی که قرآن را حفظ کند، خداوند متعال نیز او را حفظ می کند، به شرطی که امین وحی باشد.
وی افزود: در کتاب های اسلامی درباره حفظ قرآن تعابیری آمده که رضایت الهی، دستیابی به مقام معلمی قرآن، دستیابی به نعمات قرآن، موجب نجات از آتش الهی است و کسی که قرآن را حفظ می کند عقلانی تفکر می کند و توانایی استدلال بالایی پیدا می کند و رهبر معظم انقلاب نیز بر این اثرات تأکید دارند.
شعاعی به عنوان سخنران دیگر این نشست تخصصی گفت: در زمان پیامبر اکرم(ص) افرادی که حافظ قرآن بودند، در تمامی زمینه های دیگر نیز تبهر داشتند؛ اما مفهوم انس با قرآن به مرور زمان تجزیه و تخصصی تر می شود اما به گونه ای شده که کسی ممکن است تفسیر بداند اما قرائت نداشته باشد، یا فردی حافظ باشد اما تفسیری از قرآن نداند.
کارشناس قرآنی ابراز کرد: کودکان ابتدا باید سوره ها و جزء هایی از قرآن را حفظ کنند و در سنین بالاتر به فراگیری تفسیر بپردازند؛ این آموزش باید به گونه ای باشد که کودکان به صورت تخصصی به قرآن بپردازند.
وی ادامه داد: در حوزه های علمیه اگر کسی دروس مختلف می خواند، در زمینه های انس با قرآن نیز باید تبهر پیدا کند؛ ضرورت های مشترکی بین حفظ و قرائت قرآن وجود دارد؛ قرائت و حفظ قرآن یک انس دائمی بر انسان وارد می کند و چون باید حفظ خود را تثبیت کند، قرآن با گوشت و خون او آمیخته می شود.
حافظ و قاری قرآن کریم افزود: برای انس با قرآن، رسیدن به معبود و عشق و نیاز را می توان متصور بود؛ عشق و نیاز به قرآن تمام شدنی نیست؛ آرامشی که قرآن به قاریان قرآن می دهد با هیچ چیز قابل قیاس نیست.
وی اظهار داشت: قرائت و حفظ قرآن مقدمه تدبر و فهم قرآن است؛ شبهه ای که درباره ایرانیان ایجاد شده این است که انس با قرآن در ایران ضعیف است؛ با پرداختن به قرآن این شبهه برطرف می شود؛ عده زیادی از جمعیت کشورهای مسلمان حافظ قرآن هستند.
شعاعی تأکید کرد: توصیه هایی از سوی معصومان(ع) در زمینه حفظ و قرائت قرآن وارد شده که درمان بیماری های روحی، مونس تنهایی، عمر با برکت، زنده کردن قلب و بسیاری خواص دیگر در قرآن کریم از جمله این خواص است که معصومان(ع) آن ها را بیان کرده اند.
وی ابراز کرد: قرائت در واقع به معنای به تصویر کشیدن آیات است؛ شور و شعور در قرائت و حفظ قرآن بسیار پر اهمیت است؛ حافظان قرآن، بر قرآن تسلط پیدا می کنند و مانند کسی است که در گنجینه دلش، تمام آیات را قرار داده و هر لحظه می تواند از آن استفاده کند.
حافظ و قاری قرآن کریم گفت: اهمیت قرائت قرآن کریم را می توانیم در یک حکایت پیدا کنیم؛ استادی به شاگرد زغال فروشش گفت که این سبد را پر از آب کن؛ شاگرد چندین بار این کار را انجام داد و هیچ آبی در سبد زغال باقی نماند؛ استاد وی به شاگردش گفت که درست است که هیچ آبی در آن جمع نشده، اما این سبد شسته شده است؛ قرائت قرآن نیز دل ها را پاک می کند.
دهدشتی در بخش دیگر این نشست علمی تخصصی، اظهار داشت: بشر وسیله ای برای جلوگیری از تحریف قرآن کریم است؛ گاهی اوقات قرآن های نفیسی در اسرائیل چاپ می شد که ناقص بوده و آیاتی از آن را تغییر می دادند؛ اگر کسی حافظ باشد، متوجه این مشکلات می شود.
وی ادامه داد: قرآن کریم تنها برای قبرستان ها و اموات نیست بلکه برای انسان های زنده است؛ مسلمانان باید با قرآن انس پیدا کنند و با عشق به قرائت قرآن کریم بپردازند؛ امیدواریم روزی برسد که وقتی صدای قرآن به گوش رسید، یاد اموات خود نیفتند.
سخنران دیگر این نشست علمی تخصصی فروغی بود که به دوره کارگاهی طرح قدس اشاره کرد و گفت: آموزش و ارزیابی علمی دانشجویان و شرکت کنندگان در این طرح، هدف اصلی طرح قدس است.
وی افزود: اگر دکتری به بیماری نسخه دهد و بیمار فقط آن نسخه را نگاه کند و بخواند، حالش بهتر نمی شود، اما اگر به آن نسخه عمل کند، به زودی حال مساعدی پیدا می کند؛ قرآن کریم نیز به همین گونه است و اگر به آن عمل نشود، تأثیر واقعی خود را نخواهد داشت./840/201/ب2