فقه حکومتی مطالبه همیشگی نظام از حوزه های علمیه است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، نشست تخصصی با عنوان «فقه فردی و فقه حکومتی؛ شباهت ها و تفاوت، به همت مرکز مطالعات راهبردی فقه تمدن ساز و با همکاری معاونت پژوهش مرکز مدیریت حوزه های علمیه تهران عصر چهارشنبه در مدرسه علمیه حضرت بقیه الله(عج) برگزار شد.
در این نشست حجت الاسلام حسین عندلیب مدرس گروه فقه و حقوق جامعه المصطفی(ص) به تبیین ماهیت، ضرورت و ابزار فقه حکومتی و تفاوت های و شباهت های آن با فقه فردی پرداخت.
وی در ابتدا و در بیان ضرورت فقه حکومتی گفت: فقه حکومتی یکی از دغدغه های جدی حضرت امام(ره)، مقام معظم رهبری و مراجع و علمای انقلابی است و اساسا پس از تشکیل حکومت اسلامی این مساله یکی از مطالبات همیشگی نظام ولایت از حوزه های علمیه بوده و هست.
حجت الاسلام عندلیب در تبیین این ضرورت به فرمایشی از سخنان ارزشمند رهبر معظم انقلاب اشاره کرده و افزود: برای شناخت ضرورت فقه حکومتی همین فرمایش حضرت آقا کافی است که ایشان فرمودند: «روي آوردن به فقه حكومتي و استخراج احكام الهي در همه شئون يك حكومت، و نظر به همه احكام فقهي با نگرش حكومتي ـ يعني ملاحظه تأثير هر حكمي از احكام در تشكيل جامعه نمونه و حيات طيبة اسلامي ـ امروز يكي از واجبات اساسي در حوزة فقه اسلامي است.»(بیانات معظم له،1371)
وی در ادامه به تبیین ماهیت فقه حکومتی پرداخت و گفت: فقه حکومتی در حقیقت افزون بر نظارت بر فرد یک کل مستقل به عنوان جامعه را نیز در نظر دارد و علاوه بر توجه به شرایط فرد به آثار فتوا در جامعه نیز توجه دارد. همچنین فقه حکومتی نه تنها برای شخص بلکه برای نظامات و سازمان ها و قوه مجریه، قضاییه و مقننه نیز به استنباط می پردازد و افزون بر مشروعیت وجود نهادها به تبیین الزامات و دستورالعمل های لازم برای این نهادها می پردازد و سپس نظارت بر حسن اجرای آن نیز دارد. البته این مهم نیازمند تشکیل سازمان مرجعیت است.
استاد حوزه علمیه در تبیین و توضیح «سازمان مرجعیت» بیان کرد: سازمان مرجعیت متشکل از همه مراجع عالیقدر شیعه است و این مراجع عالیقدر هر یک ریاست یک لجنه علمی را به عهده می گیرند و در ذیل نظارت ایشان مجتهدین جوان به کمک تبیین های موضوع توسط دانشگاهیان و کارشناسان به استنباط می پردازند و سپس به محضر مبارک مرجع عالیقدر رسانده و ایشان تایید می فرمایند. ولی فقیه هم که خود یکی از مراجع عالیقدر است مصوبات این سازمان را به صورت سیاست های کلی و جزئی به قوای مختلف ابلاغ می فرمایند و از این جهت جنبه قانونی نیز پیدا می کند.
حجت الاسلام عندلیب افزود: البته نباید تصور کرد که این کار باعث محدودسازی قوای مجریه و مقننه و قضاییه می شود بلکه باید توجه داشت همواره نظرات فعالان در قوای سه گانه همچون کارشناسان و خبرگان به این سازمان ارائه می شود و سپس با مشورت دیگر کارشناسان موضوع مورد نظر به صورت کامل شفاف شده و سپس حکم مقتضی صادر می شود.
وی در آخر به تبیین تمايزات فقه حكومتي با فقه فردي پرداخت و گفت: از منظر موضوع موضوع احكام فردي، هميشه يك مفهوم يا عنوان كلي است كه ثابت، مستقل و داراي مصاديق متعدد و مشابه است؛ اما موضوع احكام حكومتي، هميشه يك مصداق، يك مسأله معين يا يك قضية خارجيه، و به تعبير ديگر، كلّ است.
حجت الاسلام عندلیب ابراز کرد: از لحاظ مكلف در احكام فردي، هميشه ما با دستههاي مختلفي از مكلفان روبهرو هستيم كه عمل به هر يك از احكام دين، تنها وظيفة يك گروه از آنهاست؛ اما در احكام حكومتي ـ دستكم در آن دسته از احكام حكومتي كه به سرپرستي كلّ جامعة اسلامي مربوط مي شوند ـ مكلَفِ حكم، همة مسلمانان، اعم از زن و مرد و... هستند؛ مثل اطاعت از ولي فقيه.
وی افزود: از لحاظ تكليف در احكام فردي، تكليف هر فرد، مستقل و همچنين مشابه تكليف ديگران است؛ اما در احكام حكومتي، اولاً، تكليفي كه به عهدة افراد مي آيد، يك تكليف جمعي و مشاع است كه سرنوشت افراد در انجام آن به هم گره خورده است؛ ثانيا، وظيفة همة افراد در اداي اين تكليف، مشابه هم نيست؛ بلكه هر فردي بهتناسب قدرت، موقعيت و سطح آگاهيهايش، تكليفي پيدا مي كند.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: از حيث اركان و مقومات؛ مي توان گفت كه فقه فردي فقط يك ركن دارد و آن، فقاهت بهمعناي تتبع در علوم معارف ديني است. در مقابل، فقه حكومتي داراي دو ركن است و افزون بر فقاهت و تتبع در منابع ديني، به موضوعشناسي بر اساس دو عنصر زمان و مكان و اطلاعات عيني و تجربي نيز تكيه دارد. اين امر به تفاوت فرايند اجتهاد و صدور حكم در فقه حكومتي با فقه فردي ميانجامد.
وی بیان کرد: از حيث مبادي و مقدمات؛ به اين معنا كه فقه حكومتي بايد بر پاية اصول فقه حكومتي استوار شود و از اصول و قواعد جامعهشناسي و مديريت ديني و... به شكل گسترده تري بهره بگيرد. در فقه رايج فردي، ممكن است فقيه به جامعهشناسي يا مبادي ديگر نياز پيدا نكند.
حجت الاسلام عندلیب گفت: از لحاظ محصول؛ فقه فردي، تكاليف و وظايف شرعي فرد را در زمينههاي مختلف عبادي و معيشتي تعيين مي كند؛ اما فقه حكومتي به بيان احكام قطعی شرع در زمينه شيوه اداره جامعه و تعيين تكليف موضوعات حكومتي میپردازد.
گفتنی است به همت مرکز مطالعات راهبردی فقه تمدن ساز هفته ای دو نشست راهبردی در سطح حوزه های علمیه با حضور اساتید و نخبگان فقه تمدن ساز برگزار میشود./201/966/ب1