راه بهشت از تربیت صحیح خانواده می‌گذرد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، پیش از ظهر سه شنبه، در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در ادامه تفسیر سوره مبارکه طور گفت: راه بهشت از تربیت صحیح خانواده و خانواده تربیتشده می‌گذرد، متقیان میگویند ما در خانواده خود با شفقت و مهربانی زندگی میکردیم، ما در خانواده با شفقت رفتار میکردیم، با همسرمان، با بچهها و پسرمان با شفقت زندگی میکردیم، درباره خود صدیقه کبری(س) فرمودند که شبهای قدر صورت بچهها را آب میپاشید که خوابشان نبرد، بهشتی شدن از خانواده صحیح می‌گذرد، میگویند ما مسؤول تربیت صحیح بچهها بودیم و همین کار را هم کردیم، جامعه را خانواده می‌سازد.
وی افزود: هیچ دانشگاهی به اندازه دانشگاه هفت ساله پدر و مادر نیست، چون عاطفه و محبت سفارشی نیست که دوست یکدیگر باشید، اینها با سفارش حل نمیشود، اینها یک امر چشیدنی است، آن کسی که اهل مهد کودک است و محبت آغوش مادر را نچشید همین که خودش سمتی پیدا کرد و شغلی پیدا کرد، همین که پدر و مادر پیر شدند، میبردشان خانه سالمندان، این طور نیست که در برابر آنان خاضع و خاشع باشد.
مفسر برجسته قرآن کریم به بیان خاطرهای درباره تأثیر محبت به فرزند در دوران کودکی پرداخت و ادامه داد: چند سال قبل من در دماوند دیدم که یک پیرمردی پنجاه و شصت سالش بود آمد نزد من و گفت این را دهان بزنید برای اینکه مادرم مریض است، خودش که پنجاه سالش است، مادرش هفتاد، هشتاد سالش است، این کار کسی است که محبت مادری را چشید، اگر کسی اهل مهد کودک شد همین که پدر و مادرش بزرگ شد فورا آنها را میبرد خانه سالمندان، برای اینکه او محبت آنان را نچشیده است، بهشت از راه خانواده می‌گذرد، اینها میپرسند از چه راه وارد بهشت شدید میگویند از راه خانواده به بهشت رسیدیم، میگویند ما از یک خانواده صحیح و سالم گذشتیم.
وی ادامه داد: متقیان میگویند به ما خدا فرمود اعضای خانواده را مثل خودت از آتش حفظ بکن و ما هم اینکار را کردیم، ما سوره مبارکه عصر را عمل کردیم، در سوره مبارکه عصر چهار عنصر محوری دارد، خداوند به عصر سوگند میخورد که انسان در خسران است مگر اینکه خودش معتقد خوب باشد و در کنار عقیده خوب عمل صالح داشته باشد و همین دو عنصر محوری را به دیگران منتقل کند، خدا هم بر آنان منت فعلی نهاد و آن را وارد بهشت کرد، هر نعمتی را منت نمیگویند، بلکه آن نعمت عظیم و سنگین را منت میگویند، منت همان نعمت عظیم و سنگین است.
حضرت آیتالله جوادی آملی خاطرنشان کرد: فرق یک انسان موحدی که توحید در او اشراب شده با ماها که باید مواظب زبانمان باشیم، این است که ما میگوییم کی داد؟ این اشتباه است، چون معلوم است که خدوند داده است، بلکه معلوم است که ما باید بگوییم کی آورد؟ اهل عرفان میگویند که کی آورد؟ مثلا اگر میوهای را ببینند میگویند که کی آورد؟ ما هم باید این دقت را داشته باشیم./914/پ202/ص