تولی و تبری محکم‌ترین ضامن برای حفظ ایمان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محسن اسماعیلی، عضو حقوقدان شورای نگهبان و عضو مجلس خبرگان رهبری شب گذشته در جلسه شرح و تفسیر نهج البلاغه در مجموعه فرهنگی شهدای سرچشمه با اشاره به فراز پایانی نامه 69 نهج البلاغه «وَ وَقِّرِ اللهَ، وَأَحْبِبْ أَحِبَّاءَهُ، وَاحْذَرِ الْغَضَبَ، فَإِنَّهُ جُنْدٌ عَظِيمٌ مِنْ جُنُودِ إِبْلِيسَ، وَالسَّلاَمُ» گفت: حضرت امیر در این فراز از نامه می‌فرمایند: خدا را سنگین و بزرگ بشمار و دوستارنش را دوست بدار، و از غضب بترس که غضب لشگر بزرگی از لشکریان شیطان است.
وی افزود: این فراز از کلام امیر به دو بخش دستوری و یک بخش هشداری تقسیم می‌شود.
اسماعیلی با اشاره به بخش نخست این فراز، بیان داشت: در این بخش حضرت می‌فرمایند: برای خداوند وقار و سنگینی قائل شوید و دوستاران او را نیز دوست بدارید؛ قبل از این فراز نیز می‌فرمایند: بترس از مرگ زمانی که بر تو نازل شود در حالی که از خدا گریزان و به سوی دنیا شتابان هستی؛ این دو فراز پیرامون نحوه عاقبت بخیری انسان بیان می‌شود که مبادا انسان پس از عمری بندگی معشوقش دنیا باشد و با انسان‌های گناه‌کار رابطه برقرار کند.
عضو حقوقدان شورای نگهبان ادامه داد: امام در این بخش از نامه می‌فرمایند: اگر می‌خواهی هنگام مرگ معشوقت دنیا نباشد به جای اینکه دنیا را در چشم خودت بزرگ ببینی خدا را بزرگ ببین و با کسانی که پرده دری می‌کنند دوست مباش و تنها با دوستاران خدا ارتباط برقرار کن.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران لفظ وقار را در این فراز از نامه امام علی(ع) به معنای سنگینی بیان کرد و گفت: سنگینی مربوط به شان انسان می‌شود و در مقابل سنگینی حقارت و سبک سری قرار دارد بنابراین وقار در برابر خداوند در اصل حرمت قائل شدن به ذات اقدس احدیت است.
عضو مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر اینکه انسان مؤمن باید برای خدا وقار و حرمت قائل باشد، تصریح کرد: خداوند به پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: ما تو را برای گواهی و شهادت دادن مبعوث کردیم، بهشت را به مردم بشارت ده و آنان را از جهنم برحذر دار؛ این کلام الهی بیانگر ایمان آوردن انسان‌ها به خداوند متعال است تا انسان به وسیله ایمان برای خداوند وقار قائل شود.
رئیس هیأت تطبیق مصوبات دولت با قوانین مجلس با بیان اینکه وقار و حرمت قائل شدن انسان به خداوند به دو صورت لسانی و عملی ظهور و بروز می‌یابد، گفت: انسان مومن هم در سخن و هم در عمل باید خداوند را بزرگ بشمارد. انسان در بخش لسانی حق ندارد نام خداوند را بیهوده و به صورت عادی برزبان جاری کند بلکه لازم است نام خداوند متعال در نهایت احترام و بزرگی بیان شود.
وی با استناد به روایتی از پیامبر اعظم(ص) خطاب به امیرمؤمنان علی(ع)، گفت: ای علی نام خدا را بزرگ بشمار، مبادا برای هر چیز سبکی نام خدا را به زبان جاری کرد و به نام او سوگند یاد کنی؛ اگر خدا برای انسان شانی داشته باشد به طور قطع زبانش تنها به ذکر تسبیحات او باز می‌شود.
اسماعیلی درباره وقار عملی، گفت: در وقار عملی انسان عملا نشان می‌دهد که برای خداوند حرمت قائل است و مصداق این کلام با ترک گناه میسر می‌شود، اگر انسان کسی را بزرگ ببیند حیا می‌کند، در مقابل او مرتکب گناه شود.
عضو حقوقدان شورای نگهبان با اشاره به اینکه تنها راه ترگ گناه بزرگ دیدن خداوند است، اظهار داشت: اگر معبود در چشم و دل انسان با عظمت شود چیزی غیر او نخواهد دید. علت آن که انسان‌ها دیگران را بزرگ می‌پندارند به سبب آن است که خداوند را اندک و کوچک می‌بینند.
وی درباره نشانه‌های محبت واقعی، گفت: انسان اگر کسی را دوست داشته باشد به طور قطع دوستاران او را نیز دوست و دشمنانش را دشمن خواهد دانست، بنابراین محبتش به دوستان دوستش فراوان و دشمنی‌اش به دشمنان دوستش بی نهایت خواهد شد.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: حضرت می‌فرمایند: خدا در مقابل چشمانت عزیز و عظیم باشد و دوستاران حضرت حق را نیز عزیز و عظیم بدار؛ در جای دیگر می فرمایند: ایمان کسی کامل نمی‌شود مگر آنکه دوستاران خدا را دوست بدارد.
رئیس هیأت تطبیق مصوبات دولت با قوانین مجلس دوستی با خداوند و برقراری رابطه با دوستاران حضرت حق را محکم‌ترین ضمانت برای وجود ایمان دانست و عنوان کرد: دوستی با دوستاران حضرت حق افضل اعمال است ائمه معصومین(ع) به معنای اتم دوستاران خداوند بوده و ضامن قوی برای حفظ ایمان به شمار می‌روند.
اسماعیلی با اشاره به بخش دیگر این فراز مبنی بر نهی و هشدار امیر و تأکید به پرهیز از غضب، گفت: غضب یعنی به جوش آمدن خون انسان و تمایل انتقام از دیگران؛ غضب در روایات نوعی جنون و بی عقلی بیان می‌شود زیرا فرد دیوانه نسبت به کاری که انجام می‌دهد توجهی ندارد و انسان غضبناک نیز در هنگام خشم همانند انسان دیوانه عمل می‌کند.
عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: امیر می‌فرمایند: بترسید از خشم؛ خشم و غضب تفعل بدی از سوی شیطان است، شیطان به واسطه غضب که بزرگترین نیروی او به شمار می‌رود انسان را به قعقرای جهنم هدایت می‌کند، غضب زمینه خروج انسان از ایمان است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: خشم جندی از جنود شیطان است که بزرگترین خسارت‌ها را به انسان وارد می‌کند برهمین اساس کنترل خشم زمینه عاقبت بخیری انسان را فراهم می‌کند و حضرت در این نامه به آن تاکید دارند./813/۲۰۱/ب۲