آیت الله سید احمد کربلایی نور مستور بود/ اوج عرفان فناء فی الله است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام والمسلمین محمد حسن وکیلی، استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد، شنبه شب در مراسم بزرگداشت صد و پنجمین سالگرد رحلت حکیم و عارف بالله آیت الله سید احمد کربلایی در مسجد حوض لقمان با بیان این که حال عبودیت در ایشان همواره آشکار بود و نمود داشت، گفت: ایشان در طی عمر با برکت خود اجازه چاپ و یا ظهور و بروز اثری از خود ندادند و نگذاشتند شهرتی برایشان ایجاد شود. 

وی با بیان این که ایشان در جهان ماده هرگز اجازه بروز و ظهور ندادند و جایی نگذاشتند تا به اقامت ایشان نماز جماعتی تشکیل شود، بیان کرد: در حقیقت آیت الله سید احمد کربلایی، این فقیه موحد به معنای واقعی کلمه نور مستور بود.

حجت الاسلام والمسلمین وکیلی با بیان این که ایشان هیچ تالیف مستقلی با این همه علم و دانش انجام ندادند و در نجف به عنوان مهد فقاهت کسی همچون ایشان بدین زیبایی احاطه در فقه نداشت، تصریح کرد: با این حال کتابی ننوشتند، تاریخ ولادت و سنشان معین نیست و پس از رحلت نیز مزارشان مخفی شد که امروز کسی از آن اطلاع دقیق ندارد.

استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد با بیان این که بر اساس برخی پیگیری ها احتمال می رود مزار ایشان در نجف پشت سر امیر مومنان(ع) در ایوان العلما قرار داشته باشد، گفت: در نجف هیچکس از علما از قبر ایشان اطلاعی ندارند و گمنام هستند.

وی با بیان این که نخستین خصوصیت ایشان که جنبه توحیدی داشت این بود که جز با توجه به خداوند متعال خصوصیتی را بروز ندادند، خاطر نشان کرد: ایشان در طول عمر در عبادات و مناجات گریه فراوانی می کردند آنطور که در اواخر عمر نابینا شدند.

حجت الاسلام والمسلمین وکیلی با بیان این که جامعیت آیت الله سید احمد کربلایی، این عارف بالله در مقام خوف و رجا است، بیان کرد: روحیات ایشان جامعیت عجیبی داشت آنطور که در نیمه شب حال روحی و معنوی غیر قابل وصفی داشتند اما در طول روز شوخی و مزاحشان با سایر اطرافیان و یاران برقرار بود و هیچیک از حالات را از دست نمی دادند.

استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد با بیان این که جامعیت ایشان هم در علم و هم عمل بود، بیان کرد: یکی از شاخصه های مکتب نجف این است که طریقت از شریعت جدا نیست و یکی از لوازم شریعت مداری نیز طلب علم است که به حمد الله امروز عالمان عارف نجف در مسائل علمی زبانزد هستند و در طی 150 سال اخیر چهره زیادی همچون آیت الله سید احمد کربلایی با آن درجه والایی عرفانی از این مکتب نجف بودند و فضای علم و عمل در آنجا از شریعت بیرون می آید.

وی نهایت عرفان را فناء فی الله دانست و با بیان این که ایشان تنها دلبستگی و توجه به خداوند متعال داشتند، گفت: ایشان هدف سلوک را فناء فی الله دانسته و همه می دانند که مخلوقات عادی در نجا راهی ندارند و سالکان نیز با روی سیاه برمیگردند و خداوند متعال را نمی بینند و کسانی این مقا را شهود کردند که در جایگاه والای عرفانی قرار داشتند.

حجت الاسلام والمسلمین وکیلی خصوصیت دیگری که در مکتب عرفانی نجف پر رنگ شده را مساله معرفت نفس دانست و اظهار کرد: تاکید بر توجه به نفس و سنگینی آن در مسائل تربیتی سبب شده اسم مکتب را اینگونه بگذارند و در تعبیری می گویند راه نجات در خود شناسی است و معتقدند اگر کسی توجه به نفس را دنبال کند خود به خود حجاب های الهی کنار می رود.

استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد  با بیان این که آخرین خصوصیت در مکتب تربیتی نجف و به خصوص آیت الله سید احمد کربلایی عشق و محبت است، خاطر نشان کرد: بنا بر ادله آیات و روایات محبت خدا رمز تعالی در سیر و سلوک است و امیدوارم به انفاس قدسی ایشان خداوند متعال عبودیت را در وجود ما مستقر و توفیق آن را عنایت کند./864/پ۲۰۲/ب۱