خرمشهرهای دیروز و امروز
به گزارش خبرگزاری رسا، روزنامه حمایت در یادداشتی با موضوع سوم خرداد سالروز آزاد سازی خرمشهر، آورده است:
1. هر ملتی در طول تاریخ خود گردنه‌های متعددی پیش روی دارد و سخت‌ترین این گردنه‌ها و درعین‌حال ماندگارترین آن‌ها دفاع از استقلال، تمامیت، شرف و به‌ویژه اندیشه‌ها و باورهای ملت‌ها است. سی‌وشش سال پیش در چنین روزی، یوم‌الله سوم خرداد و آزادی خرمشهر از چنگال دشمنان رقم خورد و حماسه‌ای بی‌بدیل را پدید آورد که برای همیشه در تارک افتخارات ملت انقلابی ایران باقی ماند. به تعبیر معمار کبیر انقلاب، برهه هشت‌ساله دفاع مقدس در مصاف با جبهه کفر و شرک و استکبار، «گنجی بی‌پایان» است که برای فهم این گنج، درکی باید که نیازهای امروز و فردا و آینده را از آن استخراج‌کنیم.
این شبهه نیز در ابتدای کلام باید رفع شود که جنگ، خوشایند هیچ ملت و کشوری نیست. ما نیز به پیشواز آن نرفتیم و نمی‌رویم اما حساب دفاع در برابر تهاجم و توحش از حساب جنگ‌طلبی جداست. دفاع از نوع انقلابی و ایمانی، آن‌گونه که ایرانی‌ها به نمایش گذاشتند، دیگر جنگ نیست، گنج است؛ گنج خودباوری، گنج حق‌طلبی، گنج از خود گذشتن و گنج ظهور و بروز قوت‌ها و استعدادهای انسان‌های باغیرت.
2. زمانی جنگ به کشورمان تحمیل شد که پیکر انقلاب، آماج توطئه‌های داخلی قرار داشت. در مقطعی که به فرمایش امام راحل(ره)، جز خدا پناهگاهی نداشتیم و نمی‌خواستیم جز حضرتش پناهگاهی داشته باشیم، بهمنی از تحریم‌های اقتصادی و نظامی بر سر کشور فروریخت و همه جهان پیروزی صدام و شکست جمهوری اسلامی را قطعی قلمداد کردند. در آن شرایط، آنچه باعث شد ظرف کمتر از دو سال به‌عنوان چهره فاتح دفاع مقدس شناخته شویم و ایران را از کشوری به‌ظاهر شکست‌خورده و ضعیف به برنده‌ای قدرتمند تبدیل کنیم، صرفاً اتکا به خداوند و ایمان به وعده‌های الهی در سایه «مقاومت» بود.
در آن برهه حساس، رزمندگان از عِدّه و عُدّه دشمن و پشتوانه‌اش از جانب ابرقدرت‌ها، باکی به دل راه ندادند، خود را دست‌کم نگرفتند، نگفتند که چگونه با امکانات اندک، می‌توانیم در برابر دشمن تادندان‌مسلح، مقاومت کنیم. این تنها حرف و کلامشان نبود، بلکه عقیده و مرامی به بلندای کوه‌ها و سختی سنگ‌ها بود که دژ حریف در خرمشهر را فروریخت و طعم شکست را به آن‌ها چشاند.
همین خصیصه‌های متبلور شده بود که 8 سال به ما قوت داد در برابر صفوف تجاوزکارانی از جنس آمریکا که علیه انقلاب اسلامی تجهیز شده بودند، مقاومت کنیم و اقتدار و عزت امروز را با صدای بلند، سردست بگیریم. به عبارت ساده‌تر، به‌واسطه جنگی که دشمنان تحمیل کردند، ایران سربلند، گردنه‌های صعب‌العبور توطئه‌ها را پشت سر گذاشت و از آن، توشه‌ای برای مانایی و پویایی امروز خود برگرفت.
3. با گذار از آن سالیان پرافتخار، امروز اندوخته‌ای بس گران‌بها در اختیار داریم؛ میراثی از مقاومت و توانمندی‌هایی به‌دست‌آمده از خودباوری؛ عاملی که می‌تواند در مقطع فعلی، انبوه فشارها، تهدیدها، زورگویی‌ها و تحریم‌ها را خنثی کند و سربلندی را برای ملت و نظام به ارمغان آورد. در نبرد نفس‌گیر خرمشهر، دشمن در پشت خاک‌ریزها چشم‌به‌راه رسیدن تجهیزات و مهمات بود، نگاهش به غرب و مرتجعین منطقه بود تا امکانات جنگی برایش فراهم کنند و اگر کوچک‌ترین خبری از اتمام آذوقه و ادوات نظامی به آن‌ها می‌رسید، معرکه را ترک می‌کردند و فرار را برقرار ترجیح می‌دادند.
در این‌سوی میدان اما، مردانی با اراده‌های پولادین در کمین خصم نشسته بودند که با گره زدن قلب و روح و جان خود به معبودشان، لحظه‌ای در رویارویی و مقاومت با متجاوزان تردید نمی‌کردند. گرسنگی و تشنگی در آن‌ها اثری نداشت. نمی‌گفتند بدون توشه راه و تجهیزات جنگی چگونه بجنگیم.
دشمنی دشمنان را بهانه ترک میدان قرار نمی‌دادند و حرف از وادادگی و صلح با قداره کشان بعثی به میان نمی‌آوردند. هرجا که خطوط مواصلاتی و پشتیبانی قطع می‌شد، انگیزه بیشتری برای غلبه بر دشمن پیدا می‌کردند. جایی که فشنگ و گلوله‌شان تمام می‌شد، جان خود را در طبق اخلاص قرار می‌دادند، پای پیاده، از میدان‌های مین عبور می‌گذشتند و جان خود را سپر بلای پیشروی واحدهای عمل‌کننده می‌کردند.
4. آتش باری گلوله‌ها و خمپاره‌ها گرچه تمام‌شده، اما هماوردی انقلاب و استکبار پایان‌ناپذیر است و فقط، صحنه مبارزه دگرگون‌شده است. مثل رزمندگانی که منتظر ادوات و تجهیزات برای جنگ نمی‌ماندند و هر آنچه در اختیار داشتند، برای غلبه بر حریف در چله کمان می‌گذاشتند، رمز پیروزی در میادین نبرد با نظام سلطه، در اتکا و باورمندی توانایی‌ها و استعدادهای فراوان فعلی خلاصه می‌شود. بسیجیان سلحشور در حماسه آزادسازی خرمشهر به ما آموختند که وعده شیاطین برای تحریم‌ها و خصومت‌ها را با سلاح اعتماد به نسل جوان و توانمندی‌های درونی باید چاره کرد و از سازوبرگ حریف نباید ترسید.
هستند عده‌ای که از حماسه سوم خرداد، فقط عدد و رقم آن را بلدند و با پس‌وپیش کردن این روزها، به دنبال تحریف تاریخ مقاومت‌اند. می‌گویند نباید دشمن تراشید اما از دشمنی‌ها و ایران هراسی‌ها سخنی به میان نمی‌آورند یا خصومت لایتغیر مستکبرین را به‌پای ندانم‌کاری رئیس‌جمهور آمریکا می‌نویسند. مزاحمت نظام سلطه را بهانه می‌کنند تا مذاکره و مصالحه را توجیه کنند، درحالی‌که دشمن فقط زبان مقاومت را می‌فهمد و الا با یک گام عقب‌نشینی، ده گام پیش می‌آید.
دلیل می‌آورند که چون خطوط مواصلاتی بانکی دنیا با ما قطع‌شده، سکه تولید از رونق افتاده و احتیاج به سرمایه‌گذار خارجی است، درحالی‌که باطل‌السحر رکود، قطع امید بی‌بازگشت به زر و زور سالاران بین‌المللی، دست روی زانو گذاشتن و کار سخت شبانه‌روزی با امکانات موجود است، چراکه غیرت انسانی و انقلابی می‌طلبد که در مقابل بدخواهی‌ها، سر تسلیم فرود نیاوریم و در میدان عمل، پاسخ دشمن را بدهیم.
و بالاخره اینکه نه‌فقط چند کشور اروپایی و آمریکایی، حتی اگر همه دنیا به ما پشت کنند و حربه تحریم را بکار گیرند، به فرموده امام راحل(ره)، «فرزند رمضانیم» و چنانچه تیغ جنگ را از نیام خارج کنند «فرزند عاشوراییم». طرفه اینکه به تبعیت از شهدایی که از جان و مال و خانواده خود در خرمشهرها گذشتند، باید با همه وجود به میدان پا گذاریم و عزت ایران اسلامی را در خرمشهرهای پیش رو تضمین کنیم./۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: حمایت