۰۷ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۳:۱۰
کد خبر: ۵۶۶۳۴۰
آیت الله میرباقری:

ذکر انسان را به مقام «عند رب» می رساند

نماینده مردم البرز در مجلس خبرگان رهبری گفت: ذکر، حجاب را از انسان برمی‌دارد تا خود را همواره صبحگاهان و شامگاهان در محضر خدا ببیند تا به مقام «عند رب» می‌رسد.
سخنرانی آیت الله میرباقری

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله سید محمدمهدی میرباقری نماینده مردم البرز در مجلس خبرگان رهبری در مراسمی که شامگاه گذشته در حسینیه آیت الله حق شناس برگزار شد، با اشاره به خطبه ۲۲۲ نهج البلاغه، گفت: ما اگر با قرآن به ویژه در ماه مبارک رمضان مأنوس شویم قطعاً اهل ذکر خدا، اولیای الهی و ایام الله خواهیم شد.

وی افزود: فرصت محدود دنیا برای این است که ما در آن به ذکر کامل برسیم و دائماً یاد خدا بر قلب و تمام شئونات ما مستولی شود. در روز قیامت هیچ کسی نمی‌تواند عذرتراشی کند که چرا از وادی غفلت بیرون نیامده است.

نماینده مردم البرز در مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: ذکر، مراتب و مقاماتی دارد، از ذکر زبانی تا جایی که تمامی قوای انسان تحت استیلای ذکر قرار می‌گیرد و غفلت به کلی از وجود او رخت می‌بندد؛ برخی اذکار در کتاب مفتاح الفلاح شیخ بهایی ذکر شده که اعمال، توجهات و اذکار لازم در هر ساعتی از شبانه روز را بیان کرده است.

وی در ادامه بیان داشت: آدمی در تمامی احوال از جمله خوابیدن، بیدار شدن، خروج از منزل و... باید متذکر باشد. در این عالم، کاری مهمتر از ذکر و یاد خداوند متعال نیست.

آیت الله میرباقری اظهار داشت: کسانی که اهل ذکر هستند گاهی الهامات‌شان در خواب بیش از بیداری است زیرا خواب از لطافت خاصی برخوردار است. ذکر اگر لحظه‌ای باشد، قطعاً در لحظات دیگر غفلت بر انسان عارض می‌شود و او را از طی مسیر سلوکی بازمی‌دارد.

وی در ادامه بیان داشت: اگر انسان هر کاری از جمله غذا خوردن را با ذکر انجام دهد طعام او سبب نزدیکی به خدا می‌شود؛ ذکر، آثار و برکات بسیاری دارد. خداوند متعال اعمال عبادی مانند حج را در ایام خاصی قرار داده است اما برای ذکر هیچ ساعت و محدودیتی قائل نشده است.

نماینده مردم البرز در مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: در ذکر و یاد خداوند متعال، حتما لازم نیست زبان انسان مشغول به ذکر باشد بلکه هر لحظه قلب او باید متوجه خداوند علی اعلی با حالت خوف و تضرع باشد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: خدا همواره با آدمی است اما انسان بدون ذکر و یاد پروردگار در مقامی نیست که بتواند هر لحظه حضور خداوند را احساس کند. ذکر، حجاب را از انسان برمی‌دارد تا خود را همواره صبحگاهان و شامگاهان در محضر خدا ببیند تا به مقام «عند رب» می‌رسد./969/پ202/ب1

ارسال نظرات