نمونه‌ای از برخورد شدید پیامبر با پیمان‌شکنان
به گزارش خبرگزاری رسا، آموزه‌هایی که دین مبین اسلام برای بشریت به ارمغان آورده است حاصل جانفشانی‌ها، رشادت‌ها و مبارزات نظامی و سیاسی پیامبر گرامی اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع) همراه با یاران بزرگوارشان است. حفظ و تداوم این مسیر که به بهای ریخته شدن خون میلیون‌ها مسلمان حاصل شده است، امری ضروری و واجب است و از سوی دیگر هرگونه طرح مسأله‌ای که باعث تضعیف این عزت و افتخار شود، پا گذاشتن بر خون‌های شهدایی است که در مسیر اسلام فدا شده‌اند.
حال عوامل ایجاد این اختلالات ممکن است از روی جهل و یا از روی غفلت با طرح مباحثی چون «تفسیر و برداشت عصری داشتن از دین» باشد که حاصل آن چیزی جز خارج کردن آموزه‌های اصیل اسلام مثل جهاد با شعارهایی مثل «صلح پایدار» و «اسلام رحمانی» از مسیر اصلی خود نخواهد بود.
مرز بین صلح پایدار و اسلام رحمانی با اسلام مبارزه و جهاد در مقابل کفار بر اساس قرآن و آموزه‌های نبوی(ص) اکنون یکی از موضوعات مطرح در جامعه است که سردرمداران آن عده‌ای شبه‌روشنفکر هستند که با دستاویز قرار دادن چنین موضوعاتی بنا دارند بسیاری از ارزش‌هایی که دین اسلام دعوت به آن کرده است مثل جهاد و مبارزه علیه کفر و نفاق را زیر سؤال ببرند.
مبارزه پیامبر گرامی اسلام با یهودیان بنی‌غریظه بلافاصله پس از جنگ خندق تصویر روشنی از مبارزه اسلام با کسانی را نمایش می‌دهد که پیمان خویش با مسلمانان را زیر پا نهادند و با دشمنان اسلام همکاری کردند. با مطالعه غزوه بنی‌غریظه می‌توان مرز بین رحمانیت اسلام و دافعه شریعت را به خوبی یافت.
بر اساس برخی گزارش‌ها زمانی که مدینه از سوی مشرکان در محاصره بود، بنی‌قریظه با زیر پا نهادن پیمانی که با پیامبر(ص) بسته بودند، تصمیم گرفتند شبانه به مدینه حمله کنند و برای این منظور پیام‌هایی به مشرکان فرستادند و از آنان طلب نیرو کردند. این در حالی بود که مسلمانان مشغول پاسداری از خندق در مقابل حملات مشرکان مکه در جنگی موسوم به احزاب بودند. با شنیدن این خبر پیامبر(ص) چند صد تن از مسلمانان را برای دفاع از مدینه فرستاد که تا صبح تکبیر گفتند و با روشن شدن هوا خطر از میان رفت.
یک شب نیز حدود 10 نفر از شجاعان و جنگجویان یهودی به شهر حمله کردند، اما بعد از ساعتی درگیری با گروهی از مسلمانان بازگشتند. به همین دلیل، پیامبر(ص) در همان روز پراکنده‌شدن دشمنان در غزوه خندق به جنگ بنی‌قریظه رفت. آنان که توان مقابله با مسلمانان را در خود ندیدند، مجبور شدند تسلیم شوند. پیامبر(ص) سعد بن معاذ را به عنوان حَکَم انتخاب کرد. سعد با استناد به احکام تورات و پیمانی که بنی‌قریظه قبل از جنگ با پیامبر بسته بودند، حکم کرد که هر کسی علیه پیامبر(ص) تجمع کرده کشته شود و زنان و کودکان اسیر شوند./۹۶۹/د۱۰۲/ب۱
منبع: تسنیم