اجرای حق و سازش نکردن با باطل تنها راه برپایی امر خدا است
![حجت الاسلام اسکندری](/Original/1396/10/24/IMG21374784.jpg)
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسین اسکندری مدیر مدرسه علمیه دارالسلام در کلاس درس عمومی که امروز در این مدرسه علمیه برگزار شد گفت: شرط نصرت الهی و عزتمندی در دنیا، ایمان و یقین به خداوند است؛ خداوند هر کسی را که او را عزیز بدارد، عزیز میکند.
وی افزود: وعده حتمی خداوند است که هر کسی که خدا را یاری کند خداوند او را یاری خواهد کرد و کفیل و مسؤول کار او خواهد بود؛ خداوند به علت نفوذناپذیری و شکست ناپذیری به یاری ما هیچ احتیاجی ندارد؛ منظور از یاری خدا یعنی یاری خدا و حمایت از دین الهی.
مدیر مدرسه علمیه دارالسلام ابراز داشت: طلبهای که احساس بی هویتی میکند و پایان راه خود را هدفدار نمیبیند، کاملاً پیداست که ایمان محکمی به آیات و وعدههای الهی ندارد زیرا اگر ایمان راسخ داشته باشد قطعاً به پایان راه خود تردید نمیکند؛ کسی که خداوند را نگهبان خود میداند دیگر نگرانی و ترسی از اتفاقات آینده نخواهد داشت.
وی در ادامه بیان داشت: کسی که کاری را با توکل به خداوند شروع کند و بر اساس عقل، منطق، تجربه، آگاهی و شناخت به جلو رود یقیناً خداوند او را یاری خواهد کرد و بهترین تقدیر و نتیجه را برای او در نظر خواهد گرفت.
حجت الاسلام اسکندری درباره اجرای حق و سازش ناپذیری که تنها راه برپایی امر خداست، اظهار داشت: برخی از مسؤولان مملکت ما متاسفانه نه به دنبال اجرای حق هستند و نه با امر باطل، سازش ناپذیری دارند به همین علت در برپایی امر خدا مشکل دارند؛ امام علی(ع) میفرماید فرمان خدای سبحان را کسی اجرا نمیکند مگر آنکه به دنبال طمع ورزی و پیروی از حرصها نیست.
وی در ادامه افزود: کسی که میخواهد امام متقین باشد باید قبل از تادیب دیگران، نفس خود را ادب کند؛ بنابر سفارش امام علی(ع) کسی که معلم و تربیت کنند خود است سزاوارتر و گرامیتر از کسی است که معلم و تربیت کننده دیگران است.
مدیر مدرسه علمیه دارالسلام ابراز داشت: امام خمینی(ره) میفرمایند خدا نکند انسان قبل از اینکه خود را بسازد جامعه به او روی بیاورد؛ بنابراین همه ما به ویژه طلاب باید مراقبه روزانه داشته باشیم و از فرصتهای تادیب به بهترین شکل بهره ببریم؛ به نماز اهتمام بورزیم و خود را مهیای نماز و لحظات ملاقات با خدا کنیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: از سلامتی و نشاط دوران جوانی باید برای روزهای ناتوانی و پیری توشه برداشت؛ اگر به خواب آلودگی و هواهای نفس توجه کنیم هیچ گاه از بند آن رها نخواهیم شد و همواره در پی برآوردن حاجات و آمال نفس، متضرر خواهیم شد./۹۶۹/پ۲۰۲/ب۱