بیراهه‌های شیک

باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | حسین رحیمی جونقانی

می‌گویند «انسان ذاتاً تنوع‌طلب است؛ برای همین میل به تجربه‌های گوناگون از جمله تنوع ارتباط جنسی دارد! و این ابداً خواسته بدی نیست. زن و شوهر باید برای علایق و نیاز‌های یکدیگر ارزش قائل شوند و نام این تجربه‌های متنوع را خیانت نگذارند! مگر شما همیشه یک نوع غذا می‎خورید که همسرتان را از تجربه رابطه با انسان‌ها و حتی حیوانات دیگر محروم می‌کنید! محوریت همه چیز در عالم، انسان و لذات انسان است و هیچ‌کس حق ندارد انسان را از لذت بردن منع کند!» (کَلِمَة حَقٍّ یُرادُ بِه الباطِل) و بر اساس همین مبنا دائما آزادی روابط و برهنگی را – با ابزار‌های رسانه‌ای‌شان - در دنیا تبلیغ و ترویج می‌کنند. مبنایی برخاسته از اومانیسم! تفکری که _به گفته خودشان_ سطح درکش از طبیعت فراتر نمی‌رود و البته درستش این است که سطح درکش در حد حفظ و استفاده از خود طبیعت هم نیست؛ چرا که با دستوراتی چون آزادی بی‌قید لذّات، نابودی، سرنوشت محتوم طبیعت است.

بگذریم؛ اسلام اما، نه تنها انسان را ذاتا تنوع‌طلب نمی‌داند بلکه او را، کمال‌ مطلق‎خواه معرفی می‌کند! از نظر اسلام انسان پیوسته و علی‌الدوام جوینده‎ی کمال مطلق است؛ و این یعنی از هر فضیلتی کامل‌ترینش را می‎خواهد: زیبایی، قدرت، لذت، علم، ثروت و... و اصلاً این عقل اوست که امر می‌کند به حداقل راضی نباشد و برای به دست آوردن حداکثر تلاش کند! همچنان که امیرمؤمنان علی علیه‌السلام در حدیثی می‌فرمایند: العاقِلُ یَطلُبُ الکَمالَ.

شاید گزافه نباشد اگر بگوییم، این کمال طلبی از اصلی‌ترین شخیصه‌های فطری انسان است؛ همان فطرتی که خداوند متعال در قرآن از آن با تعبیر فطرَتَ الله یاد کرده‌است! اینکه انسان تماماً نقص، کاستی و نیاز به کمال مطلق است، کلیدی‌ترین بخش تعریف اسلام، از انسان است. برای اثبات این مدعا آیات و روایات زیادی را می‌توان فهرست نمود؛ فی المثل: قرآن کریم در سوره رعد، تنها راه آرامش انسان را توجه به خدا می‌داند؛ و این یعنی گمشده انسان -در عالم هستی- فقط و فقط خداست! اگر انسان این گمشده را یافت، همه چیز را یافته و اگر نیافت هیچ بهره‌ای از زندگی‌اش نبرده است؛ و برای همین است که انسان همواره در جست‌وجوی بهره کامل‌تر به این در و آن در میزند و خودش هم نمی‌داند که آرامش ناب و کامل، در اتصال به منبع لایزال ربوبی است، لذا از حل مشکل عاجز است؛

شاهد این عجز، شخصیت‌هایی مانند اسکندر مقدونی هستند که پس از عمری سعی و تلاش بین سراب‌های میان‌تهی دنیا برای کسب قدرت و ثروت و... وصیت کرد دو دستش را از تابوت بیرون بگذارند تا همه بدانند که شخصی مثل او که برای مکنت دنیا به هر راهی متوسل می‌شد، اکنون با دست خالی از دنیا می‌رود. این باید برای ما درس باشد؛ که عمر خود را صرف مسیر‌هایی نکنیم که به هیچ مقصدی منتهی نمی‌شوند حتی اگر این راه‌ها و یا به تعبیر دقیق‌تر بیراهه‌ها نامی شیک و فریبده داشته باشند؛ و باز حتی اگر به کمک تبلیغات رسانه‌های غربی ترافیک سنگینی بر روی آن‌ها در جریان باشد.

به عنوان مثال می‌توانیم تفاوت این بیراهه را با راهی که اسلام پیش روی ما گذاشته است، در موضوع خیانت‌های زناشویی بسنجیم؛ خواهیم دید که کدام راه منتج به نتیجه است؛ فرض کنید مردی را که به جای برآورده کردن نیاز توجه همسرش، دائما او را با زنان برهنه فضای مجازی و بدحجابان کوچه و خیابان مقایسه می‌کند و بعد از مدتی به این جمع‌بندی می‌رسد که همسرش به لحاظ زیبایی چهره و اندام همسر ایده‌آل او نیست، اینجاست که ذهنش پر می‌شود از وسوسه تجربه روابط جنسی متنوع دیگر، بعد از یک یا دوبار تجربه کردن رابطه با زنانی غیر از همسرش، دائما برای برقراری روابط با دیگران تلاش می‌کند و این تسلسل هیچ پایان رضایت بخشی ندارد، چرا که همیشه احساس می‌کند هنوز اوج لذّت را تجربه نکرده است و هیچ‌گاه نیز تجربه نخواهد کرد.

اما اگر به جای رهاکردن چشمش و به دنبال آن رها کردن دلش، همسرش را جلوه و موهبت الهی می‌دید و به شکرانه این موهبت، تمام توجه و محبت خود را خرج او می‌کرد و همواره در همه شئونات زناشویی به سوی تکامل و آرامش والبته لذت بیشتر پیش می‌رفت؛ چرا که فرمود لَأِن شَکَرتُم لَاَزیدَنَّکُم؛ به عبارتی دیگر محصول این توجه و محبت به مظهر جمال خدا (همسر)، از این جهت که همه زیبایی‌هایی خَلقی و خُلقی‌اش انسان را به سمت علت و به وجود آورنده آن زیبایی رهنمون می‌شود، تقویت رابطه با خود خداست و این همان آرامشی است که قرآن وعده‌اش را داده است. اینجاست که از پس هر نقصی، هزار کمال و فضل دیگر خودنمایی می‌کند و این مرد را از تجربه‌های جنسی و عاطفی دیگر بی‌نیاز می‌گرداند؛

مگر نه آنکه وقتی انسان به آرامشی دست پیدا کرد محال است از آن دست بکشد؟ آن هم آرامشی که زمینه سعادت‌مندی ابدی انسان را فراهم کند! درتاریخ آمده است که وقتی حضرت رسول اکرم ص در آغاز زندگی زناشویی امیرالمومنین(ع) از ایشان در مورد همسرشان(حضرت فاطمه سلام الله علیها) سؤال کردند، حضرت علی فرمودند: فاطمه بهترین کمک در اطاعت پرودگار است! و این اطاعت همان هدف خدا از خلقت انسان است؛ شکی نیست که قدم نهادن در مسیر تحقق این هدف، جاده‌ای است که انسان را به یقین می‌رساند؛ زیرا، فرمود وَ اعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ؛ و دیگر نمی‌گویم که این یقین بالاترین درجه ایمان یک انسان است.

حال می‌توان به وضوح مشاهده کردی راهی که اسلام برای برطرف کردن نیاز جنسی پیش روی ما گذاشته است نتیجه بخش است یا راهی که اومانیسم غربی با تبلیغات رسانه‌ای به خورد جامعه می‌دهد؟!/918/ی703/س