من سلفیتیس دارم!

به گزارش سرویس فرهنگی خبرگزاری رسا، "خیلی دوست داشت شصت سالگی اش را ببیند! دنبال کسی می گشت که با فتوشاپ این کار را برایش بکند! تا اینکه وقتی در کافه بازار در حال گردش بین میلیون ها نرم افزار بود، چشمش به اسمی خورد که این کار حرفه ای و زمان بر را رایگان و در کمترین زمان انجام می داد. وقتی نصب شد عکسی که با همسرش انداخته بود را به نرم افزار داد و خروجی اش را گرفت. کلی ذوق کرده بود و عکسش را برای همه شیر! کرد"

این داستان خیلی از افراد دور و برماست که دوست دارند به آینده سفر کنند ولو با دیدن عکسشان! از وقتی دوربین جلوی تلفن های همراه که به سلفی کمرا شناخته می شود، مولود این پدیده است. خودِ تبِ سلفی گیری یک پدیده نوروتیکی است چه برسد به دیدن سلفی پیری!

البته تعبیه دوربین جلویی تلفن های همراه برای کارکرد دیگری ساخته شده است؛ ولی سلفی گیری آن را به نام خود ثبت کرده است!

روانشناسان تب سلفی گیری را یک اختلال روانی می دانند و نام آن را سلفیتیس نامیده اند. اگر روزی سه عکس از خود بگیرید و آن را در شبکه اجتماعی بارگزاری نکنید به در رده مرزی سلفیتیس هستید. اگر آن سه عکس را اشتراک گذاری می کنید دچار اختلال سلفیتیس حاد هستید و اگر مشتاق گرفتن 6 عکس در روز هستید و آن را شیر! می کنید به اختلال روانی مزمن سلتیفیس مبتلا هستید.

سلفی گیری علت های مختلفی دارد که می توان به توجه‌طلب با اعتماد به نفس پایین، خودشیفته، درون گزین،‌ افرادی که به دنبال آخرین مد هستند و وابستگی ایجاد شده به دنبال انتشار عکس و دریافت لایک اشاره کرد.

به این حالت باید این گزینه را اضافه کرد که امروزه عده ای از افراد به جای یک نام کاربری، چندین نام کاربری در شبکه های اجتماعی مختلف دارند و این کار اثر سوء بیشتری دارد.

ظهور نرم افزاری با نام فیس اپ که کارش البته تغییر چهره است و نه صرفا پیرکردن؛ ولی از زمانی که چالش جهانی پیرکردن چهره افراد شروع شد، این نرم افزار هم بیشتر دیده شد و هم اینکه پیرکردن چهره روی بورس آمد.

قبل از این نرم افزار، برخی از اپ های دیگر هم این کار را نه فقط روی تصویر بلکه بر روی مکالمه تصویری زنده انجام می دادند. از خطرات بیماری روحی آن که بگذریم این نکته را نیز بپذیریم که در دنیای مجازی هیچ چیز بی دلیل رایگان نیست و هیچ محیط امنی برای فضای مجازی معنا ندارد.

شاید نام دیتاماینینگ را کمتر شنیده باشید. Data Mining (داده‌کاوی) را برخی علم استخراج اطلاعات از داده‌های موجود در دیتابیس نیز می‌نامند. به طور کلی، با استفاده از داده‌کاوی می‌توان از داده‌های خام موجود ذخیره شده که غالباً تحت عنوان بیگ دیتا شناخته می‌شوند، اطلاعات ارزشمند و مفیدی استخراج نموده و به نیازهای کسب‌وکارهایی که بقایشان منوط به دیتا است با سرعت بیشتری پاسخ داد چرا که در غیر این صورت، برای پاسخ‌دهی به چنین نیازهایی می‌بایست در میزان زیادی داده‌های خام جستجو نموده که کاری بسیار زمان‌بر و البته بی‌دقت خواهد بود.

در دنیای شبکه های اجتماعی و اپلیکیشن ها که راه اندازی و نگهداری آنها که بعضا خرج های میلیاردی دارد، طبیعتا هدف رایگان در اختیار گذاشتن امکانات این گونه خدمات دور از ذهن نبوده و می توان تشخیص داد که در عصر انفجار اطلاعات این داده هایند که درآمدزا هستند!

فیس اپ و مانند آن دقیقا همین هدف را پیگیری می کنند تا بتوانند از طریق سیل عظیمی از داده های افراد مختلف جهان، خوراک مورد نیاز مخاطبین خود را می سازند. اصلا دیتاماینینگ را برای سه علم مدیریت، حسابداری و اقتصاد مطرح کرده و یکی از موضوعات پرکاربرد این علوم معرفی می کنند.

هر سه علم با وجود دیتاماینینگ می توانند مدیریت افکار، تحول و راهبردهای خود را در نسخه جهانی یا محلی انجام دهند. حسابداری و اقتصاد نیز نیاز به توضیح ندارد!

شما در چشم سازندگان این گونه نرم افزارها به حکمی مشتریانی هستید که می توانید برای آن ها چرخه درآمدی داشته باشید! پس طبیعتا آن ها دوستدار شما نیستند که اپ های رایگان در اختیارتان قرار می دهند.

در این رهگذر، جاسوسان سرویس های مختلف در سراسر دنیا نیز بهترین بهره را از اینگونه اپ ها برای واکاوی داده های خود خواهند داشت به خصوص اینکه کشور تولیدکننده اینگونه اپ ها با آن ها دشمن نیز بوده و یا منافع آن ها را مورد تهدید قرار داده باشد و چه چیزی بهتر از این!

نتیجه آن که این صفر و یک ها هستند که برای ما تعیین می کنند چه بپوشیم و چه نپوشیم و چه بخوریم و چه نخوریم و عملا بردگی دیتا می کنیم. به فرموده رهبرمعظم انقلاب اسلامی که این جنگ، جنگ اراده هاست، آن کسی پیروز است که اراده اش قوی تر است./829/ی702/س

محمدمهدی مرادی