يادداشت؛
کمی هم کار نمایشی انجام دهید!
مردم سهم اولیه خود را ادا کردند؛ سپاه هم سیلی اول را زد؛ اما دولت کجاست و چه کرد؟! مهمترین اقدامی که دولت باید انجام می‌داد و نداد، «ایجاد جبهه متحد دیپلماتیک» در برابر این جنایت آشکار بود.
به گزارش خبرگزاري رسا، «حسین شمسیان» در یادداشتی نوشت: عظمت شهادت سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، واکنش عمومی و همه جانبه می طلبد. مردم سهم اولیه خود را ادا کردند؛ سپاه هم سیلی اول را زد؛ اما دولت کجاست و چه کرد!؟
مهمترین اقدامی که دولت باید انجام می داد و نداد، «ایجاد جبهه متحد دیپلماتیک» در برابر این جنایت آشکار بود.
یکی از مهمترین هنر های آمریکایی‌ها، جبهه‌سازی و «ایجاد اجماع بین‌المللی» در یک حادثه است. (شمارا به مطالعه اقدامات پس از حادثه یازده سپتامبر ارجاع می‌دهم.) اما دولت روحانی در شرایطی که:
اولاً سردارمان به دست آنها ترور شده و ترامپ مستقیماً مسؤولیتش را پذیرفته؛
ثانیاً پمپئو مستقیماً ما را تهدید کرده؛
ثالثاً ترامپ هم مستقیماً مارا تهدید به حمله و بخصوص حمله به مراکز فرهنگی کرده؛
هیچ کار دیپلماتیک خاصی نکردیم!
مهمترین اقدامات دولت در این هفته چه بود!؟
یک‌ساعت گفت‌وگو با «امانوئل مکرون» نخست‌وزیر فرانسه!
چهل دقیقه گفت‌وگو با «بوریس جانسون» نخست‌وزیر انگلیس!
سوگواری برای اینکه آمریکا به ظریف روادید نداده!
در پایان هم چند مصاحبه از سوی «محمدجواد ظریف» و «سید عباس عراقچی» انجام می‌گیرد که در نهایت، عراقچی می‌شود «قاسم سلیمانی دیپلمات!» و حاج قاسم می‌شود «حامی سرسخت برجام!»
این، کارنامه دیپلماسی دولتی است که مدعی بود زبان دنیا را بلد است و متخصص دیپلماسی است!
اما کارهای ساده‌ای بود که واجب بود ما برای ثبت در تاریخ هم که شده، انجام می‌دادیم. هرچند ممکن است در نگاه نخست، همه کارهای دیپلماتیک، نمایشی به نظر بیاید، اما دولت باید این نمایش را با قوت انجام می‌داد.
1- ما سال‌هاست عضو سازمان کنفرانس اسلامی هستیم و در مقطعی رئیس و میزبان سران آن در تهران. باید در این حادثه، از رئیس دوره‌ای درخواست برپایی اجلاس اضطراری در سطح سران یا وزرای امور خارجه می‌کردیم و در آنجا قطعنامه‌ای علیه اقدامات و تهدیدات آمریکا تصویب می‌کردیم.
2- همین کار را درباره جنبش عدم تعهد (NAM) هم باید انجام می‌دادیم.
3- تا انجام این دو کار، وزارت امور خارجه می‌بایست در یک دعوت آنی و اضطراری، سفرای تمام کشورها را به نشستی فوری در تهران فرا می‌خواند و در آن نشست، جزئیات عملیات ترور و تک‌تک تهدیدات را به آنها یادآوری می‌کرد و بعد هم در قالب سند و بیانیه تهران، آن جلسه و اقداماتش را ثبت و ضبط می‌کرد.
4- با فرض عدم تشکیل جلسات اول و دوم و عدم شرکت سفرا در جلسه سوم، وزارت خارجه چند گروه چابک در سطح مدیرکل، به اطراف و اکناف عالم گسیل می‌کرد تا پیامی را که قرار بود در قالب آن جلسات داده شود، به تک‌تک کشورها تسلیم کنند. فراموش نکنیم «هیلاری کلینتون» از سفر به 110 کشور جهان برای تولد داعش خبر داده، اما ما برای شهادت مردی که تنها یکی از خدماتش، نابودی داعش بود چند سفر رفتیم!؟
5- نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل، می‌بایست با تک‌تک نمایندگان کشورهای جهان در آن سازمان ملاقات کرده و متن محکم و مستدل ایران را به آنها تسلیم می‌کرد و از این رهگذر، مستندسازی بین‌المللی انجام می‌داد.
6- همین نماینده، می‌بایست بیانیه کشورمان را با همان سند رسمی در مجمع عمومی به ثبت می‌رساند.
شاید اهل فن چند اقدام دیگر هم بتوانند به این فهرست مختصر بیفزایند؛ اما می‌بینیم که خبری نیست و دولت دیپلمات حتی عرضه اجرای نمایش هم ندارد و متأسفانه ایران حتی یک نشست اضطراری در سطح وزرای خارجه کشورهای همسایه خودش هم نداشت!
در حق این جماعت، چه خوب گفته شده:
ما همه شیران ولی شیر عَلَم!
حمله‌مان از باد باشد دم‌به‌دم!
/1360/
منبع: فارس
ارسال نظرات